Στο ανεξάρτητο βασίλειο της Κολοπετινίτσας

Η απόφαση των δημάρχωννα μη δώσουν στην κυβέρνηση τους καταλόγους του προσωπικού που απασχολείται στην τοπική αυτοδιοίκηση, επαναφέρει ένα μάλλον παλαιό ερώτημα: ποιος κάνει κουμάντο σε αυτόν τον τόπο;

Δημοσιεύθηκε: 22 Νοεμβρίου 2012 - 07:48

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Στο ανεξάρτητο βασίλειο της Κολοπετινίτσας

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Πριν από αρκετά χρόνια υφυπουργός Εσωτερικών μού είχε επιδείξει επιστολή την οποία είχε λάβει το ίδιο κιόλας πρωινό στο γραφείο του, προερχόμενη από μια κοινότητα, σε κάποια ορεινή περιοχή της χώρας.

Ήταν μια λιτή επιστολή, η οποία έκανε γνωστό στην τότε πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών ότι η τάδε κοινότητα αποφάσισε ομόφωνα, κατόπιν συνεδρίασης του συμβουλίου της, να εξαιρεθεί από τις διατάξεις του δείνα νόμου, ο οποίος αφορούσε την εφαρμογή τού ενός ή του άλλου θέματος…

«Τι πρέπει να κάνω με δαύτους;» ήταν η ερώτησή του, κατά τα λοιπά, έμπειρου πλην έκπληκτου εκείνη την ώρα, πολιτικού.

«Νομίζουν ότι ανήκουν σε κάποιο ανεξάρτητο βασίλειο, όπου ¨περνάει¨ μόνον ο λόγος τους;», αναρωτήθηκε και πρόσθεσε: «Δεν καταλαβαίνουν ότι οι νόμοι ισχύουν για όλους;».

Δεν είμαι βέβαιος σχετικά με τις διοικητικές και δικαστικές κυρώσεις που υπήρξαν έναντι του συγκεκριμένου φαινομένου, ανυπακοής, αυθαιρεσίας, ή όπως αλλιώς επιθυμεί να το χαρακτηρίσει κανείς και εξάλλου, ίσως, μικρή σημασία έχει πλέον.

Αυτό που έχει σημασία, όμως, είναι ότι η απορία τού τότε υφυπουργού, σχετικά με την ισχύ του νόμου έναντι όλων, εξακολουθεί να υφίσταται, γενικώς στην κοινωνία μας και ειδικά στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Επί σειρά ετών, ακόμη από την προ «Καποδίστρια» και προ «Καλλικράτη» εποχή, διάφοροι δήμοι και κοινότητες της χώρας έκριναν ότι δεν ήταν σκόπιμο να χρεώνουν διάφορα τέλη στους δημότες τους, φυσικά και νομικά πρόσωπα, μολονότι ο νόμος της χώρας ρητά το επέβαλλε, όπως για παράδειγμα το περίφημο τέλος «τραπεζο-καθισμάτων».

Η αποφυγή της επιβολής των τελών αυτών και η εξασφάλιση ασυλίας από τους δημότες αύξανε, βεβαίως, τις πιθανότητες επανεκλογής των τοπικών αρχόντων, μεγέθυνε όμως σημαντικά τα ετήσια ελλείμματα που είχαν στους προϋπολογισμούς των δήμων τους.

Ως αποτέλεσμα, είτε χρησιμοποιούσαν πόρους οι οποίοι προορίζονταν για την εκτέλεση έργων ώστε να καλύψουν τα ελλείμματα, είτε μετέφεραν τις αυξημένες οικονομικές τους διεκδικήσεις στην κεντρική διοίκηση, ήτοι τα υπουργεία Εσωτερικών και Οικονομικών, συμβάλλοντας, στο μέτρο των δυνατοτήτων τους, στην οικονομική κατάρρευση της χώρας.

Σήμερα, τόσο οι δήμαρχοι όσο και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων στην αυτοδιοίκηση, υιοθετούν μια ακραία στάση αρνούμενοι να παράσχουν στοιχεία σχετικά με όσους απασχολούνται στους δήμους, υιοθετώντας ακριβώς την ίδια τακτική, όπως αυτή που ακολούθησε η κοινότητα της ιστορίας που αφηγήθηκε ο φίλτατος, τότε υφυπουργός.

Το πράττουν δε, με κίνδυνο να αδικηθούν υπάλληλοί τους οι οποίοι εξαιρούνται από τις διατάξεις περί «κινητικότητας» ή «διαθεσιμότητας», καθώς ανήκουν σε κατηγορίες τις οποίες αντιμετωπίζει ευμενώς ο συγκεκριμένος νόμος.

Είτε επειδή εισήχθησαν στο δημόσιο με διαγωνιστική διαδικασία ή με διαδικασίες για πρόσληψη τακτικού προσωπικού μέσω ΑΣΕΠ, είτε επειδή ως προς αυτούς συντρέχει προσωπικός λόγος απαλλαγής καθώς υπάγονται, ενδεχομένως, στις λεγόμενες προνοιακές εξαιρέσεις, οι άνθρωποι αυτοί κινδυνεύουν σήμερα να υπαχθούν στο καθεστώς «κινητικότητας», μόνο και μόνο επειδή οι δήμαρχοι της χώρας κρίνουν ότι ο νόμος αυτός «δεν τους αφορά».

Ίσως, πρόκειται για ένα εντελώς άδικο νομοθέτημα. Ίσως και όχι. Αυτό όμως δεν θα το κρίνουν οι ίδιοι.

Αν αρχίσουν να αποφαίνονται επ’αυτού οι ίδιοι, ο τόπος μας κινδυνεύει να χάσει πολύ περισσότερα από όσα έχει ήδη χάσει και να έχει τύχη αντίστοιχη με εκείνην που επιφύλαξε στο αυτό-ανακηρυχθέν «βασίλειο» της ιστορίας μας, ο τότε υφυπουργός…

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.