Η πικρή νίκη των «άσπρων κολάρων»

Στην πλέον κρίσιμη στιγμή της, η Ελλάδα εμφανίζεται στα όρια της ακυβερνησίας και αδύναμη να απαλλαγεί από ορισμένες εκ των κυριότερων αιτιών για τα σημερινά δεινά της, όπως οι πιέσεις και η επιρροή των συντεχνιών.

Δημοσιεύθηκε: 1 Νοεμβρίου 2012 - 07:55

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Στην πλέον κρίσιμη στιγμή της, η Ελλάδα εμφανίζεται, πρώτον, στα όρια της ακυβερνησίας και, δεύτερον, αδύναμη να απαλλαγεί από ορισμένες εκ των κυριοτέρων αιτιών για τα σημερινά δεινά της, όπως οι πιέσεις και η επιρροή των συντεχνιών.

Η οριακή υπερψήφιση του άρθρου 2 περί της κατάργησης της συμμετοχής του Δημοσίου στις ΔΕΚΟ, καθώς και η καταψήφιση του άρθρου 4 περί κατάργησης της εισφοράς 2% υπέρ του ΤΕΕ και του άρθρου 7 (τροπολογία περί ένταξης «ευγενών ταμείων» στον ΕΟΠΥΥ) στο νομοσχέδιο για τις αποκρατικοποιήσεις βρίσκεται στο όριο της κοινοβουλευτικής ήττας για την κυβέρνηση.

Υπό άλλες προϋποθέσεις, μια κοινοβουλευτική εξέλιξη όπως αυτή θα οδηγούσε, πιθανότατα, στη διεξαγωγή ψηφοφορίας για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης.

Πρόκειται δε για μία ήττα η οποία σημειώνεται ενώ επίκειται σύντομα η ψηφοφορία επί του προϋπολογισμού και του νέου πακέτου μέτρων, που ούτως ή άλλως έχουν χροιά ψήφου εμπιστοσύνης.

Τι έγινε όμως χθες στη Βουλή, αν όχι η γλαφυρή αποτύπωση μιας ρήξης στην τρικομματική κυβέρνηση, για την οποία μας είχαν αρκούντως προϊδεάσει την προηγουμένη αφενός η αντιπαράθεση των δύο κυριοτέρων κυβερνητικών εταίρων, Α. Σαμαρά και Ευ. Βενιζέλου, αναφορικά με τη λήξη ή μη των διαπραγματεύσεων για το νέο πακέτο μέτρων, και αφετέρου η εμμονή στην καταψήφιση των αλλαγών στα εργασιακά από τη ΔΗΜΑΡ του κ. Φ. Κουβέλη;

Πώς είναι δυνατόν σε μια τρικομματική κυβέρνηση τα δύο εκ των τριών κομμάτων που τη στηρίζουν να μην υπερψηφίζουν ένα από τα σημαντικότερα νομοθετήματά της, όπως αυτό των αποκρατικοποιήσεων, και μάλιστα οι επικεφαλής τους να απέχουν από την ψηφοφορία;

Η απάντηση, προφανώς, βρίσκεται τόσο στον αιφνιδιασμό που τους επιφύλαξε την προηγουμένη ο φίλτατος κ. Σαμαράς, λέγοντας «τα μολύβια κάτω» στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, όσο και στις εσωκομματικές αντιπαραθέσεις που σημειώνονται, κυρίως στο ΠΑΣΟΚ και δευτερευόντως στη ΔΗΜΑΡ, αναφορικά με τις ρυθμίσεις που προωθούνται.

Αντιπαραθέσεις που αποτυπώνουν, τουλάχιστον εν μέρει, συντεχνιακές πιέσεις ορισμένων εκ των ισχυρότερων από πλευράς επιρροής κλάδων, όπως είναι οι δικηγόροι, οι γιατροί, οι μηχανικοί και βεβαίως οι δημοσιογράφοι.

Ανεξάρτητα από το δίκαιο ή μη των αιτημάτων τους -και η συζήτηση εδώ είναι μεγάλη-, οι κλάδοι αυτοί πρωταγωνίστησαν χθες στο Κοινοβούλιο, κατορθώνοντας να εξαιρέσουν την υπαγωγή ορισμένων εκ των λεγόμενων «ευγενών ταμείων» από τον ΕΟΠΥΥ, αλλά και να μην καταργηθούν πολύτιμες εισφορές για το ΤΕΕ.

Κέρδισαν, με άλλα λόγια, μάχες αντίστοιχες με αυτές στις οποίες νίκησαν άλλοι κλάδοι της οικονομίας κατά τη διάρκεια της τελευταίας τριετίας, αναφορικά με την απελευθέρωση αγορών και επαγγελμάτων αλλά και της προώθησης των μεταρρυθμίσεων στην οικονομία.

Η απουσία, ωστόσο, αυτών των μεταρρυθμίσεων οδήγησε τη χώρα μας έως εδώ, στο τελευταίο αυτό σκαλοπάτι.

Η αντίσταση που έδειξαν κομμάτια της οικονομικής και της κοινωνικής ζωής του τόπου στις μεταρρυθμίσεις και η επιρροή που άσκησαν σε ευήκοα αφτιά είχαν ως αποτέλεσμα την υπερφορολόγηση όλων και την ένταση της ύφεσης που ακολούθησε.

Από ό,τι φαίνεται, δε, ελάχιστα έχουν αλλάξει, αφού η «μάχη» κερδήθηκε, αλλά πιθανότατα θα αποδειχθεί «πικρή» και «πύρρεια» για όλους, αν οδηγήσει στην ανατροπή του πολιτικού σκηνικού…

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.