Το νόμισμα της ανταγωνιστικότητας

Η μείωση του κόστους εργασίας είναι η μία πλευρά του νομίσματος της ανταγωνιστικότητας. Η άλλη αφορά το μη μισθολογικό κόστος. Γι' αυτήν τι έχουν πράξει όσοι ενίστανται σήμερα στις ρυθμίσεις για τα εργασιακά;

Δημοσιεύθηκε: 24 Οκτωβρίου 2012 - 08:01

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Οι ενστάσεις που προέβαλαν, χθες, οι επικεφαλής των δύο κομμάτων τα οποία στηρίζουν την κυβέρνηση Σαμαρά, κ. Ευ. Βενιζέλος και Φ. Κουβέλης, στη δέσμη μέτρων για τα εργασιακά, αποτυπώνουν, ενδεχομένως, την αγωνία τους για την προστασία κεκτημένων εργασιακών δικαιωμάτων δεκαετιών.

Αποτυπώνουν, ωστόσο, και την έλλειψη ουσιαστικού ενδιαφέροντος εκ μέρους των κυβερνήσεων της τελευταίας τριετίας για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών προϊόντων, μέσω παρεμβάσεων στο μη μισθολογικό κόστος που συνοδεύει τα προϊόντα αυτά.

Εάν σήμερα ο κυβερνητικός συνασπισμός κινδυνεύει με ρήξη, επ’ αφορμή των δρομολογούμενων αλλαγών στο καθεστώς που διέπει την απασχόληση στην Ελλάδα, τις οποίες η ΔΗΜΑΡ αρνείται ευθέως να υπερψηφίσει, τούτο οφείλεται κυρίως στην απουσία σειράς μεταρρυθμίσεων στη διάρκεια των τελευταίων ετών για τη μείωση του κόστους απασχόλησης και τη διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας στη χώρα μας.

Ακριβώς η ίδια απροθυμία για την προώθηση μεταρρυθμίσεων που μας οδήγησε στην υπερφορολόγηση, από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, βρίσκεται στο επίκεντρο της κρίσης και των διλημμάτων με τα οποία στέκει σήμερα αντιμέτωπη η κυβέρνηση Σαμαρά.

Η απουσία μεταρρυθμίσεων για την εξάλειψη της γραφειοκρατίας, την πάταξη της διαφθοράς, τη βελτίωση του τρόπου εγχώριας ή διασυνοριακής διακίνησης προϊόντων, αλλά και του τρόπου λειτουργίας του ασφαλιστικού συστήματος, ώστε να μειωθεί το κόστος των ασφαλιστικών εισφορών, καθώς βεβαίως και της απελευθέρωσης αγορών και επαγγελμάτων, οδήγησε στην υπερφορολόγηση και κατά συνέπεια στην ύφεση που βιώνει σήμερα ο τόπος.

Αντίστοιχα, βοήθησε στην επίτευξη μόνον οριακού οφέλους, παρά τη σημαντική μείωση των αποδοχών εκατομμυρίων εργαζομένων στη χώρα μας, σε ό,τι αφορά την ανταγωνιστικότητα του ελληνικού προϊόντος.

Είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικό ότι η όποια βελτίωση σημείωσε η χώρα μας στην κατάταξη που εκπονεί η Παγκόσμια Τράπεζα αναφορικά με την ανταγωνιστικότητα 185 κρατών ανά την υφήλιο οφείλεται κυρίως στην επιτάχυνση της διαδικασίας έκδοσης οικοδομικών αδειών, με τη μεταφορά της αρμοδιότητας από την αυτοδιοίκηση στους μηχανικούς, στη θέσπιση της προπτωχευτικής διαδικασίας που αποσκοπεί στη διάσωση των προβληματικών επιχειρήσεων και, τέλος, στην ενδυνάμωση της προστασίας των επενδυτών σε εισηγμένες επιχειρήσεις.

Ήτοι, σε παρεμβάσεις οι οποίες βρίσκονται στις «παρυφές» του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος και οι οποίες μικρή συνεισφορά είχαν στην ουσιαστική μείωση αυτού του κόστους.

Η Ελλάδα, ως κράτος μέλος της ευρωζώνης, δεν έχει τη δυνατότητα υποτίμησης του νομίσματός της και βελτίωσης με τον τρόπο αυτόν της ανταγωνιστικότητας των όποιων προϊόντων ακόμη παράγει.

Η οδός της εσωτερικής υποτίμησης που ακολουθεί επί σχεδόν 2,5 χρόνια τώρα, ωστόσο, αποτελεί μόνον τη μία πλευρά του νομίσματος, το οποίο στην άλλη πλευρά φέρει ανάγλυφα την ανάγκη προώθησης ουσιαστικών δομικών μεταρρυθμίσεων για την εξασφάλιση αυτής της περίφημης ανταγωνιστικότητας.

Εάν το θεσμικό πλαίσιο που διέπει την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα, σε ό,τι αφορά είτε την έναρξη και συνέχιση μιας δραστηριότητας, είτε τα κάθε λογής κόστη με τα οποία αυτή θα βρεθεί αντιμέτωπη, δεν βελτιωθεί, επενδύσεις ας μην περιμένουμε στη χώρα μας.

Εάν το συνολικό οικονομικό περιβάλλον, εντός του οποίου καλούνται να δραστηριοποιηθούν οι επιχειρήσεις, δεν είναι φιλόξενο προς αυτές, αλλά χαρακτηρίζεται από συχνά ακραίες συντεχνιακές ή συνδικαλιστικές πρακτικές και κρατική γραφειοκρατία, ας μην περιμένουμε καταιγισμό ξένων ή και εγχώριων κεφαλαίων ούτε στη μεταποίηση, ούτε σε άλλους κλάδους της οικονομίας.

Εν τέλει, εάν εκ των πεποιθήσεων ή επιδιώξεών τους οι κ. Βενιζέλος και Κουβέλης αντιτίθενται στην αλλαγή του εργασιακού καθεστώτος στη χώρα μας, ας μας πουν τι έκαναν επί τόσα χρόνια, ιδίως ο πρώτος, για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας τόσο της χώρας συνολικά, όσο και των προϊόντων που παράγει αυτός ο τόπος.

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.