Ο κακός λύκος, τα πρόβατα και το κράτος

Εάν ψάχνει κανείς να βρει έναν κοινό παρανομαστή για τα δεινά που βιώνει ο τόπος μας, αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από το γεγονός ότι το κράτος ουδέποτε έκανε σοβαρά τη δουλειά που έπρεπε να κάνει.

Δημοσιεύθηκε: 19 Σεπτεμβρίου 2012 - 07:59

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Εάν ψάχνει κανείς να βρει έναν κοινό παρανομαστή για τα δεινά που βιώνει ο τόπος μας, αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από το γεγονός ότι το κράτος ουδέποτε έκανε τη δουλειά που έπρεπε να κάνει.

Κυρίως, δε, επειδή δεν ήθελε και λιγότερο επειδή δεν μπορούσε…

Αν δουλειά του κράτους είναι να θέτει το πλαίσιο των κανόνων και να επιβλέπει την εφαρμογή τους, αυτή η δουλειά ποτέ δεν έγινε καλά στην Ελλάδα.

Όποιο και αν ήταν το πλαίσιο των κανόνων, όσο δίκαιο ή σαθρό κι αν ήταν αυτό, ουδέποτε εφαρμόστηκε αποτελεσματικά και πάντοτε άφηνε αρκετά κενά για την ανάπτυξη της παραβατικότητας και της κάθε λογής «παρα-δραστηριότητας».

Διαλέξτε τον τομέα και σκεφτείτε μόνοι σας τις επιπτώσεις από την πλημμελή εφαρμογή του νόμου στο πεδίο αυτό. Το φορολογικό πλαίσιο; Τους οικοδομικούς κανονισμούς; Τους περιβαλλοντικούς κανονισμούς; Το εμπόριο ή την οποιαδήποτε μορφή άσκησης της επιχειρηματικότητας; Διαλέξτε και πάρτε. Η παραοικονομία είναι πανταχού παρούσα.

Αντίθετα, πολύ συχνά το κράτος επέλεγε να αναπτύξει δραστηριότητες εκεί που δεν είναι, εξ ορισμού, η «δουλειά» του…

Επέλεγε να παριστάνει τον επιχειρηματία, δίνοντας φως, νερό, τηλέφωνο ενώ απέκλειε έως πολύ πρόσφατα οποιονδήποτε άλλο από τις δραστηριότητες αυτές.

Επέλεγε να υποδύεται τον «λεωφορειούχο» στην Αθήνα, όταν πουθενά αλλού στην Ελλάδα δεν προσφέρει τις υπηρεσίες αυτές και τέλος, επέλεγε να κάνει τον καζινάρχη ή ακόμη και τον βιομήχανο, αναπτύσσοντας δραστηριότητες που σαφώς εκφεύγουν του ρόλου του, όπως αυτός νοείται στο Δυτικό κόσμο, τουλάχιστον.

Επέλεγε, τέλος, να κάνει κάθε λογής «παροχές», με λεφτά που δεν είχε, αλλά δανειζόταν.

Τα έκανε δε όλα αυτά, προφανώς, επειδή ήθελε. Επειδή έτσι εξυπηρετούσε τις ανάγκες όσων διαχειρίζονταν τα κοινά τόσα χρόνια…

Θα πείτε, ίσως, ότι είναι γνωστά και ξεπερασμένα όλα αυτά και πιθανώς, για ορισμένα από όσα θίγονται να έχετε δίκιο.

Δυστυχώς, όμως, τα βρίσκουμε μπροστά μας ξανά και ξανά.

Εάν σήμερα η τρόικα πετάει στον κάλαθο των αχρήστων τις υποσχέσεις της κυβέρνησης σχετικά με την πάταξη της φοροδιαφυγής και επιλέγει για ακόμη μια φορά την οδό των επιπρόσθετων περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, οδηγώντας σε σφαγή τις αποδοχές ενός τεραστίου τμήματος της ελληνικής κοινωνίας, το πράττει επειδή τίποτε από ό,τι της έχουν τάξει μέχρι τώρα δεν έχει υλοποιηθεί.

Ούτε μεταρρυθμίσεις υπήρξαν, ούτε απελευθέρωση των αγορών και των επαγγελμάτων υπήρξε, ούτε πραγματική προσπάθεια για την πάταξη της φοροδιαφυγής ή της γραφειοκρατίας, υπήρξε.

Αν «υπήρξε» κάτι, αυτό ήταν μια προσπάθεια εμπαιγμού, με ψευτο-απελευθερώσεις επαγγελμάτων, με διατήρηση των προνομίων των συντεχνιών, αλλά και του κρατικού μονοπωλίου σε αγορές όπως αυτή της ενέργειας…

Αντίθετα, αν κάτι «απέδωσε», από δημοσιονομικής πλευράς τουλάχιστον, αυτό ήταν τα οριζόντια μαχαίρια και η υπερφορολόγηση, ασχέτως εάν οδήγησε την οικονομία στην βαθύτερη ύφεση που έχει γνωρίσει ποτέ…

Υπερφορολόγηση δεν ζητούν πλέον, οι φίλτατοι τροϊκανοί, αφού έχουν αντιληφθεί ότι από τον ξεζουμισμένο δεν μπορούν να ξεζουμίσουν τίποτε περισσότερο….

Ζητούν όμως, το σίγουρο και «ασφαλές» για αυτούς μέτρο των περαιτέρω περικοπών, ζημιώνοντας έτσι για ακόμη μια φορά τους ίδιους και τους ίδιους. Τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.

Ζήτησαν, βέβαια, και απολύσεις. Αλλά εκεί το κράτος είπε «όχι», αρνούμενο να αποχωριστεί ακόμη και τα επίορκα στελέχη του, ή όσα αποδεδειγμένα δεν συνεισφέρουν, ή ακόμη και εκείνα η θέση εργασίας των οποίων έχει καταργηθεί…

Αυτό όμως ήταν μια επιλογή του κράτους και όσων κρατούν τα ηνία του, και αποτέλεσμά της ήταν και είναι η συνέχιση της αφερεγγυότητάς του.

Πολύ απλά δεν μας πιστεύουν. Τους έχουμε κοροϊδέψει για πολύ καιρό και πλέον «φυσούν και τη γιαούρτη»…

Αυτά τα ψέματα όμως, για την ακρίβεια τα ψέματα του κράτους που εμείς στηρίξαμε δια της ψήφου μας, ευθύνονται για τα σημερινά δεινά μας.

Εάν σήμερα στις εμπορικές γειτονιές ανθεί το παραεμπόριο και μαζί του η λαθρομετανάστευση, η έως τώρα απουσία του κράτους φταίει για αυτό.

Εάν ο καθένας έχτιζε όπου ήθελε, ή επέλεγε να φοροδιαφύγει, ή να απασχολήσει έλληνες ή αλλοδαπούς δίχως να καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές, προφανώς και υπάρχει ευθύνη του κράτους και εδώ…

Όπως, όμως, είπε χθες ο φίλτατος κ.Κ.Χατζηδάκης, προαναγγέλλοντας διαρκή επιχείρηση «σκούπα» κατά του παραεμπορίου, «σήμερα που το κράτος δεν μπορεί να κάνει παροχές, ας κάνει τουλάχιστον τη δουλειά του»…

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.