Άρρωστα μυαλά διαλύουν την ασφάλιση

Μόνον ο πλέον νοσηρός νους θα μπορούσε να εκπονήσει ένα τόσο συστηματικό, μεθοδικό και αποτελεσματικό σχέδιο, όπως αυτό που χρησιμοποιήθηκε στη χώρα μας, για την εξόντωση των ασφαλιστικών ταμείων.

Δημοσιεύθηκε: 17 Σεπτεμβρίου 2012 - 07:50

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Μόνον ο πλέον νοσηρός νους θα μπορούσε να εκπονήσει ένα τόσο συστηματικό, μεθοδικό και αποτελεσματικό σχέδιο, όπως αυτό που χρησιμοποιήθηκε στη χώρα μας, για την εξόντωση των ασφαλιστικών ταμείων.

Εάν κριτήριο βιωσιμότητας ενός ασφαλιστικού οργανισμού είναι η σχέση εσόδων προς δαπάνες που αυτός έχει, βάσει του λόγου εργαζομένων – συνταξιούχων, του επιπέδου των εισφορών αλλά και της πορείας της οικονομίας, και «τείχος ασφαλείας» του σε καιρούς ύφεσης τα αποθεματικά του, τότε αυτό που έγινε την τελευταία διετία στην Ελλάδα θα πρέπει να θεωρείται ως η πλέον καλά ενορχηστρωμένη προσπάθεια αποδόμησης ενός ασφαλιστικού συστήματος.

Σήμερα, η κυβέρνηση φέρεται να συζητά με τους κοινοτικούς εταίρους και δανειστές της την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, ωθώντας έτσι στη δημιουργία ενός νέου κύματος πρόωρων αποχωρήσεων, που αναμφίβολα θα σημάνει σημαντικά διαφυγόντα έσοδα από εισφορές στο ασφαλιστικό σύστημα και αντιστοίχως νέα βάρη από συντάξεις.

Εμφανίζεται δε η κυβέρνηση να μελετά αυτό το μέτρο, ως «ισοδύναμο» της ευθείας μείωσης του προσωπικού στο δημόσιο τομέα, όταν ήδη τα έσοδα που αντλούν οι ασφαλιστικοί οργανισμοί είναι μειωμένα εξαιτίας των έως τώρα περικοπών σε μισθούς, του κύματος πρόωρων αποχωρήσεων που έχει ήδη προηγηθεί, αλλά και της ύφεσης.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τα αποθεματικά των ταμείων, που ήσαν υποχρεωμένα δια νόμου να διατηρούν σε ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου, έχουν ήδη πληγεί ανεπανόρθωτα από το «κούρεμά» τους σε ονομαστικές τιμές κατά 50% και σε πραγματικές άνω του 73%, ελέω «PSI»…

Γιατί πρέπει να περιμένουμε ότι μετά από όλα αυτά το ασφαλιστικό σύστημα στην Ελλάδα θα ορθοποδήσει και ότι τα ελλείμματά του δεν θα βαραίνουν για χρόνια το δημόσιο κορβανά, αυξάνοντας κατ’ αντιστοιχία τα δικά του ελλείμματα;

Γιατί πρέπει να περιμένουμε ότι η δραστική μείωση του επιπέδου των πάσης φύσεως κοινωνικών και ασφαλιστικών παροχών δεν θα υπονομεύσει περαιτέρω την εμπιστοσύνη των πολιτών προς το σύστημα ασφάλισης και ότι δεν θα αυξήσει την ανησυχία τους κατά πόσον υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης;

Οι προβληματισμοί αυτοί βρέθηκαν πρόσφατα στο επίκεντρο έκθεσης που εκπόνησε το Συμβούλιο της Ευρώπης (12/09/12) και αναμένεται σύντομα να δοθεί στη δημοσιότητα.

Στην έκθεση αυτή περιγράφεται με κάθε σαφήνεια ο κίνδυνος απόλυτης κατάρρευσης του ασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα, κάτι για το οποίο έχουν ήδη προειδοποιήσει τόσο η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας όσο και το «δικό» μας ΙΝΕ-ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ.

Σύμφωνα με την έκθεση, 1 εκατ. άνεργοι σημαίνουν ετήσια απώλεια εσόδων ύψους έως 5 δισ. ευρώ για το ασφαλιστικό σύστημα.

Ένα σύστημα, το οποίο ήδη αδυνατεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες κλάδου Υγείας των ασφαλισμένων του και μόνον με «αλχημείες» μεταφοράς πόρων από τον έναν οργανισμό στον άλλο και με χρηματοδοτικές ενέσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό κατορθώνει να ανταποκρίνεται στις ανάγκες κάλυψης των –μειωμένων- συντάξεων.

Όσο επιτακτική και εάν είναι η ανάγκη δημοσιονομικής προσαρμογής για την εκπλήρωση των δεσμεύσεων της χώρας μας έναντι των εταίρων και δανειστών της αλλά και για την εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών της, άλλο τόσο αναγκαία είναι και η διατήρηση της κοινωνικής συνοχής στην Ελλάδα.

Η αποφυγή της οδού των απολύσεων στο δημόσιο τομέα και η διατήρηση του ισχυρού πλέγματος προστασίας που καλύπτει την απασχόληση σε αυτόν, καθιστώντας προβληματική την απόλυση ακόμη και επίορκων υπαλλήλων ή και εκείνων οι οποίοι αποδεδειγμένα δεν συνεισφέρουν, όχι μόνον διατηρεί ακέραια τα χρονίζοντα προβλήματα λειτουργίας του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα, αλλά έχει και σειρά άλλων επιπτώσεων…

Αντίστοιχα, όσο επιλέγεται η οδός των λεγομένων οριζόντιων περικοπών και όχι εκείνη των δομικών μεταρρυθμίσεων, που θα ανατροφοδοτήσουν την αναπτυξιακή διαδικασία στη χώρα μας, τόσο πλησιέστερα οδεύουμε προς την βέβαιη κατάρρευση…

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.