Μηδενική ανοχή στη φοροδιαφυγή

Ο τερματισμός κάθε είδους ανοχής στη φοροδιαφυγή, που εξήγγειλε χθες ο Γ. Στουρνάρας, αποτελεί τον μόνο τρόπο εξάλειψης της κυριότερης πηγής οικονομικής και κοινωνικής αδικίας στη χώρα μας.

Δημοσιεύθηκε: 7 Σεπτεμβρίου 2012 - 08:09

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ο τερματισμός κάθε είδους ανοχής στη φοροδιαφυγή, που εξήγγειλε χθες ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Στουρνάρας, αποτελεί τον μόνο τρόπο εξάλειψης της κυριότερης πηγής οικονομικής και κοινωνικής αδικίας που αντιμετωπίζει η Ελλάδα και μιας από τις σημαντικότερες αιτίες για τη σημερινή κατάντια της χώρας.

Ταυτόχρονα, αποτελεί την απαραίτητη εκείνη υπενθύμιση πως η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι ένα κράτος δικαίου, όταν πεποίθηση μιας ολοένα και μεγαλύτερης μερίδας των συμπολιτών μας είναι ότι η χώρα έχει απομακρυνθεί σημαντικά από την έννοια αυτή.

Εάν δεν εμπεδωθεί ότι η φοροδιαφυγή συνιστά έγκλημα το οποίο επισύρει τιμωρία και βαριές ποινές, το «ποτάμι» της, που σήμερα διαπερνά κάθε τομέα της ελληνικής οικονομίας, δεν γυρνά πίσω.

Η χώρα μας, παρά τον υπέρμετρο δανεισμό της και τις σαθρές και σπάταλες κρατικές δομές της, δεν θα είχε αναγκαστεί να προσφύγει σε κανενός είδους «βοήθεια» ή «στήριξη» εάν χρόνια τώρα είχε κατορθώσει να δαμάσει τη μάστιγα της φοροδιαφυγής.

Το βάρος των δημοσίων εσόδων δεν θα έπεφτε πάντα στους ίδιους και τους ίδιους, στους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και στους λοιπούς ειλικρινείς φορολογουμένους, φυσικά ή νομικά πρόσωπα, εάν δεν υπήρχε αυτή η πληγή.

Ο φαύλος κύκλος της διατήρησης των φορολογικών συντελεστών σε υψηλά επίπεδα, εξαιτίας των χαμηλών δημοσίων εσόδων που συνεπάγεται η ύπαρξη εκτεταμένης φοροδιαφυγής, έχει πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις σε ολόκληρη την οικονομία, καθώς συνιστά αντικίνητρο στην επιχειρηματικότητα και αλλοιώνει τις συνθήκες ανταγωνισμού στην αγορά.

Ένα κράτος, το οποίο διατηρούσε έναν υπερτροφικό και αναποτελεσματικό δημόσιο τομέα και ταυτόχρονα αντιμετώπιζε φοροδιαφυγή, η έκταση της οποίας αφορά έως και στο 30% της συνολικής οικονομικής δραστηριότητας, προφανώς, μπορούσε να καταφύγει μόνον στον υπερδανεισμό και τη διόγκωση του χρέους του για να επιβιώσει, με αποτέλεσμα τη βέβαιη χρεοκοπία του.

Σήμερα, που η χρεοκοπία αυτή έχει συντελεστεί και οι επιπτώσεις της έχουν οδηγήσει στην ανέχεια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, σε παράλυση το δημόσιο σύστημα υγείας και το κράτος σε ουσιαστική στάση πληρωμών έναντι των προμηθευτών του, η ανάγκη αναχαίτισης της έκτασης που έχει λάβει το φαινόμενο της φοροδιαφυγής είναι μεγαλύτερη από ποτέ.

«Είναι αδιανόητο να σηκώνουν το βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής μισθωτοί και συνταξιούχοι επειδή κάποιοι αποφεύγουν να πληρώνουν τους φόρους τους», όπως τόνισε χθες και ο κ. Στουρνάρας.

Στον βαθμό που οι χθεσινές εξαγγελίες περί δέσμευσης τραπεζικών λογαριασμών, μετοχών και ακινήτων 121 φυσικών προσώπων και εταιρειών, που φέρονται ότι ενέχονται σε υποθέσεις φοροδιαφυγής, δεν αποδειχθούν ένα ακόμη «πυροτέχνημα», συνιστούν μια «καλή αρχή» σε έναν μακρύ δρόμο.

Οι Έλληνες φορολογούμενοι έχουν επί χρόνια «εκπαιδευτεί» στη φοροδιαφυγή, τόσο μέσω ενός άδικου, αναχρονιστικού, πολύπλοκου και ανοικτού σε ερμηνείες φορολογικού συστήματος, όσο και μέσω των διαβόητων «περαιώσεων» που γίνονταν ανά διαστήματα, με μόνο στόχο την τόνωση των δημοσίων εσόδων.

Εάν το φορολογικό σύστημα δεν προσφέρει στους πολίτες αυτής της χώρας ένα πραγματικό κίνητρο, μέσω του οποίου θα επιβραβεύεται η φορολογική συμμόρφωση και συνέπεια, η εξάλειψη του φαινομένου της φοροδιαφυγής, μόνον μέσω κατασταλτικών μέτρων, δεν είναι δυνατή.

Οι έλεγχοι και οι διασταυρώσεις στοιχείων, φορολογικού, τραπεζικού, περιουσιακού ή άλλου χαρακτήρα, ασφαλώς αποτελούν μια οδό στην οποία οφείλει να κινηθεί η Πολιτεία, είτε βάσει των δικών της δυνάμεων, είτε με τη βοήθεια του ιδιωτικού τομέα και των ελεγκτικών οίκων που αυτός διαθέτει.

Απαραίτητη προϋπόθεση, ωστόσο, για την επιτυχή ολοκλήρωση της παρούσας προσπάθειας είναι η εκ βάθρων αναθεώρηση της φορολογικής νομοθεσίας στην Ελλάδα και η παροχή πραγματικών κινήτρων φορολογικής συμμόρφωσης, όπως η έκπτωση του συνόλου ή, εντέλει, του σημαντικότερου τμήματος των δαπανών διαβίωσης νοικοκυριών και επιχειρήσεων από το φορολογητέο εισόδημα.

Κάτι το οποίο, ακόμη, μέλλει να γίνει…

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.