Το φιάσκο της εφεδρείας: Η επιστροφή

Το μέτρο της εργασιακής εφεδρείας είναι ένα αποτυχημένο μέτρο. Δεν λύνει τα προβλήματα λειτουργίας και αποτελεσματικότητας της ελληνικής δημόσιας διοίκησης και δεν προσφέρει ουσιαστικό δημοσιονομικό όφελος.

Δημοσιεύθηκε: 21 Αυγούστου 2012 - 07:50

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Το μέτρο της εργασιακής εφεδρείας είναι ένα αποτυχημένο μέτρο.

Δεν λύνει τα προβλήματα λειτουργίας και αποτελεσματικότητας της ελληνικής δημόσιας διοίκησης και δεν προσφέρει ουσιαστικό δημοσιονομικό όφελος στον προϋπολογισμό.

Αντίθετα, επιδεινώνει περαιτέρω τα προβλήματα της χώρας, καθώς τα κριτήρια εφαρμογής του είναι ηλικιακά και άρα οριζόντια, αφού δεν βασίζονται σε μια πραγματική αξιολόγηση των Ελλήνων δημοσίων υπαλλήλων ή όσων εργάζονται στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ενώ το κόστος για τον προϋπολογισμό παραμένει υψηλό.

Η πρώτη φορά όπου εφαρμόστηκε το μέτρο αυτό κατέληξε σε φιάσκο.
Γιατί πρέπει να δούμε μια επανάληψή του;

Το διττό πρόβλημα αποτελεσματικότητας και κόστους, το οποίο αντιμετωπίζει χρόνια τώρα η ελληνική δημόσια διοίκηση, δεν αντιμετωπίζεται ούτε με οριζόντια μαχαίρια σε μισθούς, ούτε με ηλικιακά κριτήρια στο προσωπικό της, η εφαρμογή των οποίων στερεί την κρατική μηχανή από τα πλέον έμπειρα και άρα ικανά στελέχη της.

Αντιμετωπίζεται, κυρίως, με πολιτική βούληση και με μια εκ βάθρων αναδιάταξη του τρόπου λειτουργίας της και των δομών της διοίκησης στην Ελλάδα, ώστε οι άνθρωποι που απασχολούνται σε αυτήν να προσφέρουν ουσιαστικό έργο στους πολίτες και στις επιχειρήσεις της χώρας και να μπορούν να νιώθουν υπερήφανοι γι' αυτό.

Το ζητούμενο από την ελληνική δημόσια διοίκηση σήμερα δεν είναι μόνον το πλήθος των απασχολούμενων σε αυτήν. Εάν αύριο ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων ως διά μαγείας μειωνόταν κατά το ήμισυ, θα βελτιωνόταν η λειτουργία της;

Αντίστοιχα, είναι δυνατή η διατήρηση του συνόλου των απασχολούμενων σήμερα στο ελληνικό δημόσιο, όταν καταφανώς δεν υπάρχουν τα χρήματα γι' αυτό ή όταν ο ιδιωτικός τομέας, που φέρει το κύριο βάρος της χρηματοδότησής του, μαστίζεται από την ύφεση και την ανεργία;

Το ζήτημα της αναδιοργάνωσης της δημόσιας διοίκησης στην Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο των προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα ο τόπος.

Προβλημάτων που, προφανώς, άπτονται του καθεστώτος πελατειακών σχέσεων μεταξύ των δύο πάλαι ποτέ κομμάτων εξουσίας και των εκλογέων τους, αλλά κυριότερα αφορούν στον δυσκίνητο, γραφειοκρατικό και αναποτελεσματικό τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η δημόσια διοίκηση στη χώρα μας.

Όπως σημείωσε πρόσφατα κορυφαίος και συνάμα αυτοδημιούργητος Έλληνας επιχειρηματίας στη διάρκεια τηλεοπτικής συνέντευξης, «το κακό δεν είναι μόνον ότι ο δημόσιος τομέας είναι πολύ ακριβός στη λειτουργία του. Το κακό είναι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις έχει δυσκολία υλοποίησης. Αν μπορούσε ο δημόσιος τομέας να υλοποιήσει, σε μεγάλο βαθμό, θα ήμασταν αλλού».

Θα ήμασταν αλλού στις προμήθειες, στα δημόσια έργα, στον εκσυγχρονισμό, στην πάταξη της φοροδιαφυγής.

Για να μπορέσει, όμως, να υπάρξει αυτό το ποιοτικό άλμα στη λειτουργία του δημόσιου τομέα απαιτούνται αποφασιστικότητα και βούληση. Ακριβώς τα στοιχεία εκείνα, δηλαδή, που απουσίαζαν και εξακολουθούν να απουσιάζουν, μέχρις της αποδείξεως του εναντίου, από όσους κρατούν τα ηνία της χώρας για την επίτευξη του σκοπού αυτού.

Εάν σήμερα, που η Ελλάδα έχει οδηγηθεί σε αυτό το ύστατο σκαλί, δεν επιδειχθεί τόσο η πολιτική βούληση όσο και η ικανότητα ουσιαστικής αντιμετώπισης των προβλημάτων λειτουργίας του δημόσιου τομέα, το μέλλον του τόπου είναι σε μεγάλο βαθμό προδικασμένο.

Εάν η κρατική μηχανή δεν αρχίσει να υλοποιεί αποτελεσματικά τον πραγματικό της ρόλο, που είναι αυτός της εποπτείας για την εφαρμογή των κανόνων που θέσπισε η Πολιτεία, αλλά και της εξυπηρέτησης των καθημερινών αναγκών των φορολογουμένων, πολιτών και επιχειρήσεων, με τα χρήματα των οποίων συντηρείται, και δεν πάψει να τους αντιμετωπίζει ως «αναγκαίο κακό», τότε ελάχιστη ελπίδα μπορούμε να έχουμε για την επόμενη ημέρα.

Τα προβλήματα, όμως, αυτά δεν λύνονται με μέτρα όπως η εργασιακή εφεδρεία, όσο και αν αυτή «αντικειμενικοποιεί» μέσω των ηλικιακών κριτηρίων εφαρμογής της τη διαδικασία μείωσης του προσωπικού, αποφεύγοντας έτσι σκοπέλους είτε κομματικοποίησης των απομακρύνσεων, είτε του ευρύτερου πολιτικού κόστους που τις συνοδεύουν.

Αντιμετωπίζονται με αποφασιστικότητα, σχεδιασμό και σκληρή δουλειά. Στοιχεία που δυστυχώς λείπουν από τον τόπο μας αλλά και από όσους κρατούν τα ηνία του…

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.