Ευρωπαϊκό νόμισμα και άλλα ανέκδοτα…

Ίσως η Ελλάδα έκανε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν για να αποβιομηχανιστεί και να μετατραπεί σε μια κοινωνία της κατανάλωσης και του υπερδανεισμού, αλλά το «σύστημα» λειτουργούσε εναντίον της μακροπρόθεσμα…

Δημοσιεύθηκε: 14 Αυγούστου 2012 - 07:42

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Με επιτόκια δανεισμού που έχουν γεωγραφικό προσδιορισμό μπορεί να λειτουργεί το «ενιαίο» νόμισμα;

Όταν η ανταγωνιστικότητα μιας επιχείρησης ή συνολικά μιας οικονομίας υπονομεύεται με το «καλημέρα», εξαιτίας αυτών των διαφορετικών επιτοκίων, γιατί πρέπει οι λεγόμενες «αδύναμες» οικονομίες να προσπαθούν να την ανακτήσουν μέσω μισθολογικών μειώσεων;

Αντίστοιχα, είναι δυνατόν να δεχόμαστε ένα νομισματικό και πιστωτικό καθεστώς που «λειτουργεί» με άλλες συνθήκες ρευστότητας σε περίοδο ομαλότητας και με άλλες σε περιόδους κρίσης; Τι είδους «ασφάλεια» προσφέρει ένα τέτοιο καθεστώς;

Εν τέλει, όταν το μόνο πραγματικά ωφελημένο κράτος από την κρίση χρέους της ευρωζώνης είναι η Γερμανία, γιατί θα έπρεπε να προσδοκούμε ταχεία επίλυση της κρίσης αυτής;

Το πρόβλημα του ευρώ δεν έγκειται μόνον στο γεγονός ότι αφορά σε μια νομισματική ένωση δίχως ενιαία δημοσιονομική και οικονομική διακυβέρνηση ή στο ότι η κεντρική τράπεζά του έχει, ως εκ του καταστατικού της, περιορισμένο εύρος αρμοδιοτήτων και αδυνατεί να διαδραματίσει τον ρόλο του δανειστού ύστατης προσφυγής.

Κυριότερα, το πρόβλημα με το ευρώ έγκειται στο ότι «η τράπουλα ήταν σημαδεμένη» εξαρχής.

Ήταν έτσι σχεδιασμένο το «σύστημα» ώστε να επιβραβεύει τους ισχυρούς και να τιμωρεί τους αδύναμους.

Ο κίνδυνος χώρας (country risk) ουδέποτε πραγματικά εξέλειψε από την εξίσωση του ευρώ.

Η νομισματική ένωση οδήγησε σε ραγδαία αποκλιμάκωση τα επιτόκια χορηγήσεων, ιδίως σε χώρες-μέλη όπως η Ελλάδα, ουδέποτε όμως τα εξίσωσε με αυτά που ίσχυαν ανά χρονική περίοδο σε χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά.

Ταυτόχρονα, πρόσφερε σε αυτές τις χώρες ιδεώδεις εξαγωγικές συνθήκες, χάρις στη χαμηλότερη συναλλαγματική ισοτιμία που απόλαυσαν εγκαταλείποντας το εθνικό τους νόμισμα, αλλά και στην αυξημένη αγοραστική δύναμη που προσέφερε το ενιαίο νόμισμα στις χώρες του Νότου.

Κακά τα ψέματα. Ίσως η Ελλάδα έκανε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν για να αποβιομηχανιστεί και να μετατραπεί σε μια κοινωνία της κατανάλωσης και του υπερδανεισμού, αλλά το «σύστημα» λειτουργούσε εναντίον της μακροπρόθεσμα.

Ακόμη και εάν προσμετρήσουμε τις «μεταφορές πληρωμών» (transfer payments), όπως αυτές εκφράστηκαν μέσω των διαφόρων κοινοτικών προγραμμάτων στήριξης, από τις χώρες του Βορρά προς τις χώρες του Νότου, το «παιχνίδι» ήταν χαμένο από χέρι…

Δίχως καμία αμφιβολία, το «παίξιμο» από τη δική μας πλευρά ήταν το χειρότερο. Αδιαφάνεια, κατασπατάληση πόρων, αντικίνητρα επενδύσεων και σειρά άλλων λόγων που τόσο καλά γνωρίζουμε συνέβαλαν στην οικονομική και κοινωνική, πλέον, καταστροφή μας.

Όμως, ακόμη και στο ακραίο σενάριο, κατά το οποίο η Ελλάδα «είχε κάνει τα πάντα σωστά», η γεωγραφική παράμετρος επί της οποίας εδράζεται αυτή η επιτοκιακή διαφορά θα ήταν πάντα παρούσα…

Υπό το πρίσμα αυτό, γιατί θα έπρεπε να περιμένουμε, ακόμη και στο αντιστοίχως ακραίο σενάριο υπέρβασης των πολιτικών εμποδίων και επίτευξης του στόχου της δημοσιονομικής ενοποίησης, να υπάρξει αμοιβαιοποίηση χρέους στην ευρωζώνη;

Γιατί θα έπρεπε μια ωραία πρωία οι Γερμανοί να απεμπολήσουν τα σημερινά τους οφέλη;

Προφανώς, τα πάντα έχουν ημερομηνία λήξης και ευλόγως η εξέλιξη και η κορύφωση της κρίσης θα στερήσει από τη Γερμανία την κυριότερη εξαγωγική της αγορά, ήτοι τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης, κάτι που δύσκολα θα μπορούσαν να εξηγήσουν οι πολιτικοί της χώρας αυτής προς το εκλογικό τους σώμα σε μια προεκλογική χρονιά…

Όμως, τα ψωμιά του συστήματος, έτσι όπως είναι στημένο, είναι μετρημένα και δεν αργεί και η δική του ημερομηνία λήξης…

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.