Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

«Εφεδρεία» στον ιδιωτικό τομέα υπάρχει;

Εφεδρεία στον ιδιωτικό τομέα δεν υπάρχει. Αυτό που υπάρχει, όμως, είναι η ανεργία, οι απολύσεις και τα λουκέτα. Όπως υπάρχει και ο καθημερινός αγώνας του καθενός από εμάς για τη διατήρηση της θέσης εργασίας του.

«Εφεδρεία» στον ιδιωτικό τομέα υπάρχει;
Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Εφεδρεία στον ιδιωτικό τομέα δεν υπάρχει. Αυτό που υπάρχει, όμως, είναι η ανεργία, οι απολύσεις και τα λουκέτα.

Όπως υπάρχει και ο καθημερινός αγώνας του καθενός από εμάς για τη διατήρηση της θέσης εργασίας του. Όχι μέσω κινητοποιήσεων, απεργιών και διαμαρτυριών, αλλά μέσω της σκληρής δουλειάς και της επίδειξης πνεύματος συνεργασίας.

Στην αγορά εργασίας, ο καθένας κατέρχεται με όσες δυνάμεις, ικανότητες ή δεξιότητες διαθέτει. Η διαφορά, όμως, είναι ότι, ενώ στον ιδιωτικό τομέα αυτές αξιολογούνται καθημερινά, στον δημόσιο ποτέ.

Μόνη αιτία απόλυσης στον δημόσιο τομέα είναι η διάπραξη σοβαρού πειθαρχικού ή και ποινικού παραπτώματος, το οποίο μάλιστα αξιολογείται από επιτροπές που πολύ συχνά είτε δεν βλέπουν, είτε δεν ακούν, είτε και τα δύο…

Όποιος έχει αμφιβολία ως προς αυτό ας ρίξει μια ματιά στις ετήσιες εκθέσεις του φίλτατου κ. Λ. Ρακιντζή, αλλά και στη σχεδόν καθημερινή ειδησεογραφία για τους επίορκους δημοσίους υπαλλήλους που τη γλιτώνουν «ελαφρά» και επιστρέφουν σύντομα στις υπηρεσίες τους ανενόχλητοι…

Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι στον δημόσιο τομέα οι οποίοι δεν κάνουν καλά ή δεν «πονούν» τη δουλειά τους. Ασφαλώς υπάρχουν και είναι πολλοί.

Αυτό που είναι επίσης σαφές, όμως, είναι ότι αυτήν την κρίση τη βιώνουν δύο κατηγορίες Ελλήνων: μία που χαίρει προστασίας στην απασχόληση και μία η οποία ζει καθημερινά με το άγχος της διατήρησης της θέσης εργασίας.

Και όλα αυτά ενώ το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα εστιάζεται στον τρόπο με τον οποίο λειτούργησε επί τόσες δεκαετίες ο δημόσιος τομέας. Στον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιήθηκε για την εξυπηρέτηση πελατειακών σχέσεων και στον τρόπο με τον οποίο αναπτύχθηκε όχι για να εξυπηρετεί, αλλά για να δυσχεραίνει την καθημερινότητα όλων των υπολοίπων.

Προφανώς, το μέτρο της εφεδρείας είναι ένα ημίμετρο και βεβαιότατα θα παραμείνει ημίμετρο, οποιαδήποτε εκδοχή του και αν επιλεγεί. Είτε αυτή που οδήγησε στο φιάσκο της προηγούμενης φοράς, όταν επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί, είτε αυτές που πέφτουν τώρα στο τραπέζι για συζήτηση…

Είναι ένα ημίμετρο, δε, όχι επειδή δεν προσφέρει ουσιαστικό οικονομικό όφελος στον προϋπολογισμό, ενώ δημιουργεί μια τάξη «εγκλωβισμένων» μεταξύ απασχόλησης και σύνταξης, αλλά επειδή δεν ακουμπά τη ρίζα του προβλήματος. Ήτοι την αποτελεσματική λειτουργία του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα.

Από την αρχή «ξαναγράψιμο» θέλει το «βιβλίο» και είναι σαφές σε όλους αυτό, εδώ και χρόνια. Τόσο στο πλαίσιο και στους κανόνες της λειτουργίας του, όσο και στη στόχευση που αυτό θα έχει.

Έπρεπε, άραγε, να φτάσει η χώρα στο χάλι που βρίσκεται σήμερα για να αρχίσει κάποιος να ψάχνει σε ποιον δίνονται μαϊμού συντάξεις και επιδόματα; Έπρεπε να διασυρθεί διεθνώς ώστε να μάθει το ίδιο το κράτος πόσους απασχολεί στον στενό δημόσιο τομέα και να ψάχνει ακόμη πόσους στον ευρύτερο;

Έπρεπε να μπει στον «ντορβά» το μέλλον αυτού του τόπου και να απειλείται η παραμονή του στην ευρωζώνη ώστε να αρχίσει κάποιος να κοιτά πώς ακριβώς δουλεύει αυτό το κράτος και πόσοι ή ποιοι εκ των λειτουργών του διατηρούν καταθέσεις ή περιουσιακά στοιχεία εκατομμυρίων, που ουδεμία σχέση έχουν με τα δηλωμένα εισοδήματά τους;

Ας μην κρυβόμαστε φίλτατοι.

Αν υπάρχει ένας λόγος για τον οποίο οι κρατικές δομές παρέμειναν ανέπαφες, στη διάρκεια της τρίχρονης κατρακύλας που βιώνει ο τόπος, αυτός αφορά στις πελατειακές σχέσεις ή πιο κομψά στο πολιτικό κόστος, αλλά και στον φόβο ότι τυχόν συρρίκνωση του δημόσιου τομέα θα σημάνει κομματικό πογκρόμ του ενός ή του άλλου κόμματος…

Έτσι, όμως, η βάρκα βουλιάζει καθημερινά ολοένα και περισσότερο…

Ούτε κράτος αποτελεσματικό και αντάξιο των χρημάτων που καταβάλλουν οι φορολογούμενοι αποκτούμε, ούτε το πρόβλημα της χώρας λύνουμε…


*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v