Στη μάχη των εντυπώσεων και της ουσίας

Πόσο ελεύθερη είναι μια οικονομία στην οποία ούτε κομμωτήριο δεν μπορείς να ανοίξεις δίχως τις απαραίτητες συντεχνιακές εγκρίσεις; Το κράτος και οι πελατειακές του σχέσεις, αν και μας οδήγησαν στην καταστροφή, κυριαρχούν…

Δημοσιεύθηκε: 18 Ιουλίου 2012 - 07:43

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ίσως το αίτημα που απηύθυνε χθες ο πρωθυπουργός, Αντ. Σαμαράς, προς τα μέλη της κυβέρνησής του για την καταγραφή όλων των ακινήτων των υπουργείων και την καλύτερη αξιοποίησή τους για τη στέγαση των υπηρεσιών τους να συνιστά απλώς μια κίνηση εντυπωσιασμού.

Ίσως, πάλι, να αφορά μια κίνηση ουσίας, που στόχο έχει πράγματι την περικοπή δαπανών στέγασης εκ μέρους της κρατικής μηχανής.

Σε οποιαδήποτε περίπτωση, ωστόσο, καταδεικνύει την τραγική αναποτελεσματικότητα που χαρακτηρίζει τη λειτουργία του δημόσιου τομέα, αφού εμφανίζεται ο επικεφαλής της κυβέρνησης να αναλαμβάνει μια πρωτοβουλία η οποία όφειλε να ήταν το πρώτο μέτρο εξοικονόμησης πόρων στο οποίο θα μπορούσαν να είχαν καταφύγει τα ίδια τα στελέχη της κυβέρνησης, αντί να αναζητούν ποια επιδόματα και συντάξεις πρέπει να περικόψουν.

Το ενδιαφέρον δε της όλης υπόθεσης είναι ότι η σχετική επιστολή εστάλη από τον πρωθυπουργό την ίδια ημέρα που έγιναν γνωστά τα πρώτα στοιχεία ηλεκτρονικών διασταυρώσεων μεταξύ του υπουργείου Οικονομικών και του υπουργείου Εργασίας, βάσει των οποίων προκύπτουν σαφείς υποθέσεις φοροδιαφυγής εκ μέρους συνταξιούχων που, αν και εισπράττουν υψηλές συντάξεις, δεν υποβάλλουν καν φορολογική δήλωση, ή άλλων που λαμβάνουν πιθανώς επιδόματα-«μαϊμού»...

Είναι ενδιαφέρον, καθώς καθιστά προφανές το όφελος που θα μπορούσε να έχει το ελληνικό δημόσιο, εάν φρόντιζε να κάνει ένα στοιχειώδες νοικοκύρεμα, πρώτα από όλα στα του οίκου του και στη συνέχεια στην τσέπη του και στις δαπάνες του.

Αντίστοιχα, καταδεικνύει την τραγική απουσία στρατηγικού σχεδιασμού, συντονισμού και ορθολογικής διαχείρισης που διέπει τη λειτουργία της κρατικής μηχανής, η οποία εξακολουθεί να μη γνωρίζει επακριβώς ούτε πόσα ακίνητα της ανήκουν, ούτε εάν αυτά έχουν καταπατηθεί, ούτε εάν μπορεί να τα αξιοποιήσει στεγάζοντας τις ίδιες τις υπηρεσίες της.

Και όλα αυτά ενώ αγωνιά να εκποιήσει τα ακίνητα αυτά, ή τουλάχιστον ένα μέρος τους, εν μέσω μιας πρωτοφανούς ύφεσης, η οποία έχει κυριολεκτικά εξοντώσει την κτηματική αγορά στην Ελλάδα, λόγω και των χαρατσιών που της έχουν επιβάλει οι κυβερνώντες…

Θα μπορούσε να είναι χειρότερα;

Αυτό είναι το κράτος το οποίο διακαώς επιθυμούν να κρατήσουν ακέραιο οι κάθε είδους κρατικοδίαιτοι συνδικαλιστές και οι πολιτικοί τους πάτρωνες; Να το χαίρονται…

Ένα κράτος το οποίο εξακολουθεί να υποβάλει την ελληνική οικονομία σε έναν ασφυκτικό εναγκαλισμό, κρατώντας κλειστή κάθε αγορά ή επάγγελμα που υποτίθεται ότι έχει απελευθερώσει εδώ και καιρό…

Τι είναι ακριβώς ελεύθερο σήμερα από αυτόν τον ασφυκτικό εναγκαλισμό;

Είναι, μήπως, η αγορά ενέργειας στην οποία εξακολουθεί να έχει δεσπόζουσα θέση η ΔΕΗ και από όπου έχουν εξοστρακιστεί όποιες ιδιωτικές εταιρείες επιχείρησαν να αναπτυχθούν σε αυτήν;

Είναι, μήπως, η τηλεπικοινωνιακή αγορά, στην οποία είναι επίσης σαφές το μονοπώλιο της γερμανικής κρατικής εταιρείας που ανέλαβε τα ηνία του ΟΤΕ και όπου οι κάθε λογής πάροχοι σταθερής τηλεφωνίας και οι συνδρομητές τους υπόκεινται στις καθυστερήσεις σύνδεσης ή στις όποιες άλλες στρεβλώσεις τους υποβάλει η μία εταιρεία που κυριαρχεί στον τομέα;

Ποιο επάγγελμα έχει πραγματικά απελευθερωθεί και ποια τιμολόγια διαμορφώνονται βάσει του ελεύθερου ανταγωνισμού, σε μια χώρα όπου ούτε κομμωτήριο δεν μπορεί να ανοίξει κανείς δίχως τις απαραίτητες συντεχνιακές εγκρίσεις;

Η πρωτοβουλία που ανέλαβε χθες ο φίλτατος κ. Σαμαράς, ακόμη και εάν εντάσσεται στη μάχη των εντυπώσεων και όχι σε εκείνην της ουσίας, είναι ασφαλώς «θεάρεστη».

Αν δεν συνοδευτεί, ωστόσο, από ένα πλήρες σχέδιο αναμόρφωσης του δημόσιου τομέα, δεν θα είναι τίποτε περισσότερο από μια σταγόνα στον ωκεανό της ανοργανωσιάς και των σκοπιμοτήτων που χαρακτηρίζουν σήμερα τη λειτουργία του κράτους στην Ελλάδα και φέρουν το σημαντικότερο τμήμα της ευθύνης για τα δεινά που περνά αυτός ο τόπος και οι κάτοικοί του.

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.