Σύμπτωση απόψεων με απόκλιση ουσίας

Πόσο βιώσιμη είναι μια κυβέρνηση που ενσωματώνει μόνον το 38,14% της λαϊκής ετυμηγορίας, ιδίως όταν πρέπει να προωθήσει ένα αυστηρό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων; Μήπως, όμως, δεν είναι έτσι;

Δημοσιεύθηκε: 11 Μαΐου 2012 - 07:55

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η σύμπτωση απόψεων που διαφάνηκε κατά τη χθεσινή συνάντηση μεταξύ του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγ. Βενιζέλου, και του προέδρου της ΔΗΜΑΡ, Φ. Κουβέλη, αναφορικά με τη συγκρότηση «οικουμενικής κυβέρνησης», φαινομενικά ανοίγει τον δρόμο για την υλοποίηση ενός τρικομματικού σεναρίου διακυβέρνησης της χώρας, το οποίο ήταν ορατό ευθύς μόλις έγιναν γνωστά τα αποτελέσματα της κάλπης.

Οι δύο παράμετροι που τέθηκαν στο τραπέζι σχετικά, πρώτον, με την παραμονή της χώρας στην Ε.Ε. και στο ευρώ και, δεύτερον, τη σταδιακή «απαγκίστρωσή» της από το μνημόνιο, όπως την αποκαλεί ο κ. Κουβέλης, ή την επιμήκυνση της ισχύος του έως το 2015, όπως προτιμά να λέγει ο κ. Βενιζέλος, αφορούν επί της ουσίας την επαναδιαπραγμάτευσή του, κάτι που ζητά από πολλού χρόνου ο έτερος πόλος αυτού του τρικομματικού σεναρίου, πρόεδρος της Ν.Δ. Αντ. Σαμαράς.

Υπό το πρίσμα αυτό και με την εξασφάλιση αθροιστικά 168 κοινοβουλευτικών εδρών, εκ μέρους των τριών κομμάτων, η χθεσινή «σύμπτωση απόψεων» θεωρητικά θα μπορούσε να οδηγήσει στη συγκρότηση κυβέρνησης, στον βαθμό που συναινέσει ως προς αυτό και ο κ. Σαμαράς σήμερα.

Μιας κυβέρνησης ενδεχομένως «ειδικού σκοπού» ή βραχύτερης διάρκειας εκείνης που ορίζει το Σύνταγμα, αφού ο κ. Κουβέλης επιθυμεί ο χρονικός της ορίζοντας να είναι έως τις ευρωεκλογές του 2014, αλλά πάντως μιας κυβέρνησης με ευρωπαϊκό προσανατολισμό και σύμφωνης να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της χώρας έναντι των κοινοτικών της εταίρων και του ΔΝΤ, έως ότου τουλάχιστον επιτύχει την αναθεώρησή τους.

Όλα αυτά, σε πρώτη ανάγνωση.

Ας μην ξεχνάμε ότι ο φίλτατος και πάντα ηπίων τόνων σύντροφος Κουβέλης έκανε λόγο χθες για «οικουμενική κυβέρνηση» και τόνισε ότι την πρόταση αυτήν την απευθύνει προς όλες τις πολιτικές δυνάμεις, με στόχο να γίνει σεβαστό «το μήνυμα της λαϊκής ετυμηγορίας», όπως είπε.

Πόσο «οικουμενική» όμως θα είναι μια κυβέρνηση η οποία θα ενσωματώνει μόνον το 38,14% αυτής της λαϊκής ετυμηγορίας και σε τι βαθμό θα έχει όντως «κοινωνική νομιμοποίηση», εάν αποδειχθεί πραγματική η διαφαινόμενη άρνηση συμμετοχής σε αυτήν τόσο εκ μέρους του κ. Αλ. Τσίπρα, προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, όσο και των Ανεξάρτητων Ελλήνων του κ. Π. Καμμένου;

Η ενδεχόμενη εξασφάλιση συναίνεσης εκ μέρους τρίτων, μη κοινοβουλευτικών πολιτικών δυνάμεων, όπως οι Οικολόγοι Πράσινοι, η Δημοκρατική Συμμαχία της κ. Ντ. Μπακογιάννη και η Δράση του κ. Στ. Μάνου, θα επιδρούσε ασφαλώς θετικά αναφορικά με την απόκτηση αυτής της περίφημης «κοινωνικής νομιμοποίησης», αφού θα προσέφεραν αθροιστικό ποσοστό της τάξης του 46,52% της ψήφου σε αυτήν την κυβέρνηση, όμως μικρή χρησιμότητα θα είχε από πλευράς κοινοβουλευτικών ισορροπιών.

Ταυτόχρονα, ο ενδεχόμενος «αυτοαποκλεισμός» του κ. Τσίπρα και του δεύτερου από πλευράς ισχύος κοινοβουλευτικού κόμματος, του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, από αυτό το κυβερνητικό σχήμα, θα του στερούσε ίσως το κυριότερο στοιχείο που προσδοκά να αποτυπώσει μια εκλογική αναμέτρηση, ήτοι τη λαϊκή βούληση.

Μια βούληση η οποία παραπλανήθηκε οικτρά από την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση και το σύνθημα «λεφτά υπάρχουν», αλλά δεν κατόρθωσε, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, να αναδείξει μια βιώσιμη και σταθερή κυβέρνηση, στις πρόσφατες εκλογές.

Υπό το πρίσμα αυτό, είναι πολλοί εκείνοι που εκτιμούν, συμπεριλαμβανομένου του φίλτατου κ. Τσαρλς Νταλάρα, του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου, ότι μια κυβέρνηση συνεργασίας Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ δεν έχει πολλές πιθανότητες να αντέξει και ότι η χώρα πρέπει να προσφύγει εκ νέου στην κάλπη.

Ας μην ξεχνάμε ότι στον βαθμό που η κυβέρνηση αυτή επιθυμεί τη συνέχιση της χρηματοδότησης της χώρας από τους δανειστές της πρέπει να εφαρμόσει ένα αυστηρό πρόγραμμα προσαρμογής και μεταρρυθμίσεων, το οποίο είναι βέβαιο πως θα επιφέρει κατά τους επόμενους μήνες ένταση της ύφεσης αλλά και της κοινωνικής δυσαρέσκειας.

Εκτός, βεβαίως, και εάν στη μετά Σαρκοζί Ευρώπη εισακουστούν επιτέλους και άλλες φωνές, πλην εκείνης της φιλτάτης Άγκελας Μέρκελ…

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.