Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Πολιτική αντιπαράθεση... ρετρό τη λάθος ώρα

Σε μια μάχη η οποία κρίνεται τόσο από τις εντυπώσεις όσο και από την ουσία, ο Τσίπρας και ο Σαμαράς προανήγγειλαν το ναυάγιο της σημερινής τους συνάντησης, η οποία πλέον έχει χάσει την αξία της, αν κάποτε είχε…

Πολιτική αντιπαράθεση... ρετρό τη λάθος ώρα
Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Το κλίμα πόλωσης και πολιτικής αντιπαλότητας «αριστεράς - δεξιάς», που επικράτησε χθες μεταξύ του κ. Αλ. Τσίπρα, επικεφαλής του συνδυασμού ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, και του προέδρου της Ν.Δ., Αντ. Σαμαρά, καταδεικνύει ότι το πολιτικό σύστημα της χώρας, ή τουλάχιστον οι εκπρόσωποι των δύο πρώτων από πλευράς ισχύος κοινοβουλευτικών κομμάτων παραμένουν εγκλωβισμένοι σε κομματικές αντιπαραθέσεις «παλαιού τύπου», οι οποίες δεν συνάδουν με την κρισιμότητα των στιγμών που διέρχεται ο τόπος.

Σε μια μάχη η οποία κρίνεται τόσο από τις εντυπώσεις όσο και από την ουσία, ο Τσίπρας και ο Σαμαράς κατέφυγαν σε ρητορική πόλωσης, με αναφορές στη συγκρότηση «κεντροαριστερών» και «κεντροδεξιών» μετώπων, τροφοδοτώντας παρά εκτονώνοντας τη μεταξύ τους ένταση και προαναγγέλλοντας το ναυάγιο της σημερινής τους συνάντησης, η οποία πλέον έχει χάσει την αξία της, αν κάποτε είχε.

Επιθυμεί, πράγματι, ο κ. Τσίπρας την εξεύρεση κοινού τόπου συνεννόησης με τον συνομιλητή του, όταν του θέτει τελεσίγραφο, πριν καν τον συναντήσει, ότι αυτός οφείλει να απευθύνει «επιστολή μετανοίας» προς τους κοινοτικούς εταίρους της χώρας και λοιπούς δανειστές της ως προς τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει για το μνημόνιο και τη συμφωνία χρηματοδότησης;

Αντίστοιχα, υπό το βάρος και την κρισιμότητα των εξαιρετικών περιστάσεων κάτω από τις οποίες βρίσκεται ο τόπος, πόσο δέον ή σκόπιμο είναι για τον κ. Σαμαρά, τον επικεφαλής του μεγαλύτερου κοινοβουλευτικού κόμματος, να παρασύρεται σε προτροπές «να συνέλθει» ο κ. Τσίπρας, όταν μία ημέρα πριν του είχε προτείνει την ανοχή και άρα τη στήριξη του κόμματός του για τη συγκρότηση κυβέρνησης;

Πόσο άραγε εξυπηρετείται ο κύριος στόχος της τρέχουσας συγκυρίας, ήτοι η έξοδος της χώρας από την κρίση και την ύφεση, δίχως να διακυβευθεί η παραμονή της στην ευρωζώνη, από τη συνέχιση της στείρας αντιπαράθεσης του παρελθόντος;

Τουλάχιστον, χθες, ο έτερος αποδέκτης του τελεσίγραφου Τσίπρα, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγ. Βενιζέλος, επέλεξε να μη μετάσχει στον νέο γύρο αντιπαράθεσης, ακόμη και σε επίπεδο εντυπώσεων, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο συνεννόησης ουσίας, με την επισήμανση ότι απαιτείται «από τις πολιτικές ηγεσίες η μέγιστη ψυχραιμία, υπευθυνότητα, καλοπιστία και γενναιοδωρία (στοιχεία) τα οποία έλειψαν δυστυχώς στο παρελθόν και δεν έχουν φανεί έως τώρα».

Πέραν όμως της μάχης των εντυπώσεων ή εν τέλει των προσχημάτων, ποια είναι η ουσιαστική εναλλακτική οδός που προτείνει ο κ. Τσίπρας ζητώντας την κατάργηση του μνημονίου και των όντως σκληρών μέτρων που αυτό επιβάλλει στη χώρα μας;

Όταν ακόμη και η εκπρόσωπος ενός κόμματος το οποίο δεν κατόρθωσε να διαβεί το κατώφλι της Βουλής, των Οικολόγων Πράσινων, και άρα δεν μπορεί να συνεισφέρει στην προσπάθεια του κ. Τσίπρα για τον σχηματισμό κυβέρνησης, η κ. Ι. Κοντούλη, επισημαίνει ότι δεν μπορούμε να κρυβόμαστε πίσω από ένα πλαίσιο που λέγεται «αντιμνημόνιο» και ζητά από τον κ. Τσίπρα την εξειδίκευση των προτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να διευκολυνθεί η πιθανή δημιουργία ενός μετώπου, τι είναι αυτό που εμποδίζει τη διατύπωση αυτών των προτάσεων;

Εν τέλει, όταν θεωρείς καταστροφική και βάρβαρη τη συνέχιση μιας πολιτικής και ζητάς την κατάργησή της, δεν οφείλεις να καταθέσεις την εναλλακτική πρότασή σου, ώστε να διασφαλιστεί η πορεία του τόπου;


* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v