Οι αδιόρθωτοι και οι Καμμενο-Τσιπραίοι…

Τον χειρότερο δυνατό οιωνό σχετικά με τη δυνατότητα σχηματισμού σταθερής κυβέρνησης, την επομένη της 6ης Μαΐου, αποτελούν τόσο οι μετρήσεις της κοινής γνώμης όσο και η ποιότητα του πολιτικού διαλόγου.

Δημοσιεύθηκε: 30 Απριλίου 2012 - 07:40

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Τον χειρότερο δυνατό οιωνό σχετικά με τη δυνατότητα σχηματισμού ενός στιβαρού, ή τουλάχιστον σταθερού, κυβερνητικού σχήματος την επομένη των εκλογών της 6ης Μαΐου αποτελούν σήμερα τόσο οι μετρήσεις της κοινής γνώμης όσο και η ποιότητα του πολιτικού διαλόγου μεταξύ των κομμάτων.

Τη στιγμή κατά την οποία ο τόπος χρειάζεται περισσότερο παρά ποτέ πολιτική σταθερότητα και τους ικανότερους που διαθέτει στη θέση των επικεφαλής, ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος εμμένουν στην παραδοσιακή συνταγή της προεκλογικής αντιπαράθεσης, με στόχο τη συσπείρωση των ψηφοφόρων τους, και υιοθετούν διολισθαίνουσα φρασεολογία, που καθιστά δυσχερέστερη την προφανώς αναπότρεπτη μετεκλογική τους συνεργασία.

Όταν λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές οι δύο πολιτικοί δεν είναι σε θέση ούτε καν να καθίσουν σε ένα τραπέζι διαλόγου, χάριν του τηλεοπτικού φακού και των ψηφοφόρων, και να αντιπαραθέσουν πολιτικά επιχειρήματα, ενώ ο ένας εξ αυτών θεωρεί δεδομένο ότι πρέπει να αναλάβει την πρωθυπουργία σε περίπτωση εκλογικής του επικράτησης, γιατί θα πρέπει να θεωρείται αυτονόητη ή ομαλή αυτή η συνεργασία μετεκλογικά;

Λίγες ημέρες πριν από την κρισιμότερη εκλογική αναμέτρηση στη μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας, οι επικεφαλής των δύο κυριότερων πολιτικών σχηματισμών εμφανίζονται να επιβεβαιώνουν με τη στάση τους την πεποίθηση μεγάλης μερίδας του εκλογικού σώματος ότι τα δύο λεγόμενα «κόμματα εξουσίας» ελάχιστα έχουν αποκομίσει από την κρίση που διέρχεται ο τόπος.

Με τη στάση τους αυτή, όμως, επιτείνουν την επικράτηση της λεγόμενης «τιμωρητικής ψήφου» και ωθούν ένα ακόμη σημαντικότερο τμήμα του εκλογικού σώματος προς την άβυσσο του λαϊκισμού που χαρακτηρίζει το λεγόμενο «αντιμνημονιακό μπλοκ».

Ένα μπλοκ το οποίο, αν και σε όλες τις εκδοχές του, από την άκρα δεξιά έως την άκρα αριστερά, απορρίπτει κατηγορηματικά τις δεσμεύσεις της χώρας έναντι των δανειστών της, στέκει ανήμπορο να δηλώσει πού θα βρει τα λεφτά για την πληρωμή μισθών και συντάξεων ή για την ευρύτερη λειτουργία του κράτους, την επομένη των εκλογών.

Ακόμη και χθες, κατά τη διάρκεια της πολύωρης συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε, ο κ. Τσίπρας ουδέν είπε για το ζήτημα αυτό, αν και αναλώθηκε επί μακρόν στους χειρισμούς που προτίθεται να ακολουθήσει σε περίπτωση όπου του δοθεί διερευνητική εντολή για τον σχηματισμό κυβέρνησης, περιγράφοντας σενάρια που συμπεριλαμβάνουν συνεργασίες από το ΚΚΕ έως το κόμμα του κ. Καμμένου.

Βεβαίως, η παροχή διευκρινίσεων σχετικά με πώς θα χρηματοδοτηθούν οι εισαγωγές τροφίμων, φαρμάκων ή πετρελαίου σε περίπτωση εξόδου της χώρας από το ευρώ είναι ασφαλώς λιγότερο ελκυστικές από ό,τι η παράθεση γλαφυρών ισχυρισμών, που θέλουν «το φάντασμα μιας αριστερής κυβέρνησης» να πλανάται στην ελληνική πολιτική σκηνή.

Υπό το πρίσμα αυτό, όμως, ο ήδη χρεοκοπημένος αυτός τόπος δύσκολα θα διαφύγει το καταστροφικό ενδεχόμενο μιας νέας προσφυγής στις κάλπες, σε περίπτωση όπου τα δύο λεγόμενα «κόμματα εξουσίας» δεν κατορθώσουν να εξασφαλίσουν την απαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Όμως, όπως και αν έχει η υπόθεση αυτή, όπως όλοι, έτσι και ο ελληνικός λαός θα κληθεί να αντιμετωπίσει τα επίχειρα των επιλογών του, όποια και εάν είναι αυτά, την 7η Μαΐου.

Κάτι το οποίο προφανώς δεν χρήζει υπενθύμισης…

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.