Επιστροφή στο μέλλον για τα αυθαίρετα…

Στην Ελλάδα, προφανώς, δεν πρέπει να τα παίρνει κανείς πολύ στα σοβαρά τα «πράγματα». Απαιτείται ιλαρή προσέγγιση, αν μη τι άλλο, για τη διατήρηση της ψυχικής μας υγείας. Δείτε για παράδειγμα τα αυθαίρετα…

Δημοσιεύθηκε: 4 Απριλίου 2012 - 07:47

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Στην Ελλάδα, προφανώς, δεν πρέπει να τα παίρνει κανείς πολύ στα σοβαρά τα «πράγματα».

Απαιτείται μια τρόπον τινά ιλαρή και φευγαλέα προσέγγισή τους, αν μη τι άλλο, για τη διατήρηση της ψυχικής μας υγείας.

Σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να μιλάμε για παραιτήσεις και «χαρακίρι», όπως κάνουν σε σοβαρές χώρες της Άπω Ανατολής…

Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας να παγώσει, έστω πρόσκαιρα, τις αιτήσεις «τακτοποίησης» αυθαίρετων κτισμάτων, οι οποίες δεν συμπεριλαμβάνουν τα δικαιολογητικά που προέβλεπε ο αρχικός νόμος 4014/2011, αφενός συνιστά κόλαφο για την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος και αφετέρου φέρνει στην επιφάνεια ένα πραγματικό όργιο ασυδοσίας στην αγορά ακινήτων, και ειδικά στο «αυθαίρετο» τμήμα της.

Σε ένα νομοθέτημα (ν.4014/2011), το οποίο, πέραν της κυρίως εισπρακτικής στόχευσής του, φιλοδοξούσε να επουλώσει μια βαθιά πληγή της ελληνικής κοινωνίας, την αυθαίρετη δόμηση, το ΥΠΕΚΑ, με τροπολογίες, ουσιαστικά κατάργησε τα δικαιολογητικά που προέβλεπε ο αρχικός νόμος για την απόδειξη του χρόνου ανέγερσης ενός ακινήτου, με συνέπεια αυτό να μπορεί να υπαχθεί στη ρύθμιση βάσει μιας απλής υπεύθυνης δήλωσης του ιδιοκτήτη του και μιας τεχνικής έκθεσης μηχανικού.

Ως αποτέλεσμα, τα αυθαίρετα αντί να «τακτοποιηθούν» πολλαπλασιάστηκαν, καθώς χιλιάδες «ευφυείς» συμπατριώτες μας έσπευσαν να δηλώσουν κτίσματα που δεν είχαν ακόμη ανεγερθεί, ως αυθαίρετα, ηλικίας πολλών ετών…

Ο αρχικός νόμος προέβλεπε ότι στη ρύθμιση μπορούν να υπαχθούν αιτήσεις «τακτοποίησης» οι οποίες θα συνοδεύονται είτε από αεροφωτογραφίες, είτε από κάποιο δημόσιο έγγραφο, που να πιστοποιεί την ύπαρξή τους.

Αντ’ αυτού, το ΥΠΕΚΑ «απλοποίησε» τη διαδικασία με τους μεταγενέστερους νόμους 4042/2012 και 4030/2011, ανοίγοντας όμως έτσι «παράθυρο» στην ασυδοσία, το οποίο πλέον σπεύδει να κλείσει το Συμβούλιο της Επικρατείας…

Βεβαίως, ούτε στον αρχικό νόμο αλλά ούτε και στις τροποποιήσεις που ακολούθησαν γίνεται κάποια μνεία «επιστροφής» των προκαταβολών που κατέβαλαν οι ενδιαφερόμενοι για να τακτοποιήσουν τα «αυθαίρετά τους», σε περίπτωση απόρριψης της αίτησής τους.

Συνολικά, όπως ανακοίνωσε μόλις πρόσφατα το ΥΠΕΚΑ, έχουν υποβληθεί περίπου 300.000 αιτήσεις τακτοποίησης αυθαιρέτων και έχουν καταβληθεί περί τα 400 εκατ. ευρώ ως «προκαταβολή», ενώ το συνολικό έσοδο υπολογίζεται περί το 1,7 δισ. ευρώ, το οποίο βεβαίως, σε περίπτωση ναυαγίου του μέτρου θα λείψει από την προσπάθεια δημοσιονομικής προσαρμογής και θα αναζητηθεί αλλού…

Υπό το φως όλων αυτών, σε ποια συμπεράσματα καλείται να καταλήξει κανείς;

Πρώτον, στην Ελλάδα δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι νόμιμα, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη δόμηση. Εκείνος ο οποίος κατέβαλε κανονικά το κόστος έκδοσης μιας οικοδομικής άδειας, πλήρωσε το ΙΚΑ, το ΦΠΑ και όλα τα λοιπά νόμιμα κόστη αλλά και τα «γρηγορόσημα», προφανώς έδωσε περισσότερα από ό,τι κάποιος που εντάχθηκε στη ρύθμιση της «τακτοποίησης».

Δεύτερον, η Πολιτεία επιχείρησε ίσως να λύσει τον Γόρδιο Δεσμό των αυθαιρέτων, το έπραξε όμως θεραπεύοντας το σύμπτωμα και όχι την ασθένεια, η οποία άπτεται και των χωροτακτικών ζητημάτων που αντιμετωπίζει ο τόπος, ενώ στην προσπάθειά της αυτή ακολούθησε μια γραφειοκρατική διαδικασία, μέσω της οποίας διαπίστωσε ότι δεν θα πετύχαινε τους εισπρακτικούς της στόχους και για τον λόγο αυτόν παρενέβη, απλοποιώντας τη διαδικασία, αλλά ενθαρρύνοντας την αυθαιρεσία.

Τρίτον, στον απόηχο όλων αυτών, ουδείς παραιτήθηκε για τα λάθη ή τις παραλείψεις του και, βεβαίως, παρέμεινε στον αέρα το ζήτημα της είσπραξης των χρημάτων που φιλοδοξεί να εξασφαλίσει το ελληνικό δημόσιο από την υπόθεση «αυθαίρετα», όπως και η ίδια η υπόθεση…

Υπό το πρίσμα αυτό, γιατί θα έπρεπε να πάρει κανείς στα σοβαρά οτιδήποτε γίνεται στη χώρα μας, ή ακόμη και τη χώρα ολόκληρη;

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.