Η μάχη του αυτονόητου και πώς τη χάσαμε

Στο τέλος του 2012, η Ελλάδα θα μετρά υποχώρηση ΑΕΠ κατά τουλάχιστον 19,5% από το 2009, ανεργία άνω του 21%, δεκάδες χιλιάδες λουκέτα και κοινωνικές συνθήκες πρωτόγνωρες. Πόσο μπορεί να το αντέξει;

Δημοσιεύθηκε: 30 Μαρτίου 2012 - 07:45

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Στο τέλος του έτους, η Ελλάδα θα μετρά αθροιστική υποχώρηση ΑΕΠ κατά τουλάχιστον 19,5% από το 2009, ανεργία άνω του 21% και δεκάδες χιλιάδες λουκέτα στις επιχειρήσεις, ενώ θα βιώνει κοινωνικές συνθήκες πρωτόγνωρες για τη μεταπολεμική περίοδο.

Θα βιώνει την ανέχεια, την εξαθλίωση, τα συσσίτια, τη δραματική υποβάθμιση των συνθηκών διαβίωσης στο κέντρο της Αθήνας, καθώς και αντιστοίχως πρωτόγνωρα φαινόμενα, όπως η επιστροφή των κατοίκων των αστικών περιοχών στην περιφέρεια, σε αναζήτηση ενός καλύτερου τρόπου ζωής.

Και όλα αυτά γιατί;

Επειδή οι άνθρωποι οι οποίοι κρατούν τα ηνία αυτής της χώρας στη διάρκεια των τελευταίων δυόμισι ετών έκαναν ό,τι μπορούσαν ώστε να διατηρήσουν ακέραιο το πελατειακό κράτος και αλώβητες τις συντεχνίες που τους συντηρούν.

Όπως όλοι καλά γνωρίζουμε, στη διάρκεια των τελευταίων δυόμισι ετών, δεν καταπολεμήθηκε η πηγή του κακού, το σπάταλο και αδηφάγο κράτος, αλλά επιχειρήθηκε η αντιστάθμιση της απουσίας μέτρων μείωσης των δαπανών μέσω της υπερφορολόγησης, της εξάλειψης του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων και της εσωτερικής στάσης πληρωμών προς προμηθευτές και δικαιούχους επιστροφών φόρου, κυρίως ΦΠΑ.

Ταυτόχρονα, ουδεμία πραγματική και συστηματική προσπάθεια καταβλήθηκε για την πάταξη της κυριότερης πηγής κοινωνικής αδικίας στη χώρα μας, της φοροδιαφυγής, κάτι που και πάλι επιχειρήθηκε να ξεπεραστεί μέσω της υπερφορολόγησης και του λυσσαλέου πολέμου που κηρύχθηκε κατά των ιδιοκτητών ακινήτων και της περιουσίας τους.

Αντίστοιχα, δεν υπήρξαν αποκρατικοποιήσεις, πέραν μιας και μοναδικής, που αφορούσε στο «έτοιμο προς πώληση» 10% του ΟΤΕ που ήταν υποχρεωμένη να αγοράσει από το κράτος η Deutsche Telekom, όπως δεν υπήρξε και καμία συντονισμένη προσπάθεια πώλησης ή εν τέλει αξιοποίησης της δημόσιας ακίνητης περιουσίας.

Επίσης, δεν υπήρξε πραγματικό άνοιγμα αγορών και επαγγελμάτων, κάτι που συνέχισε να δυσχεραίνει την πρόσβαση στην εργασία και ενέτεινε, ως αποτέλεσμα, την ανεργία. Ακόμη και τώρα, τι επιχειρεί να πράξει το νομοσχέδιο για τα ταξί, αν όχι ακριβώς αυτό;

Τέλος, ουδεμία προσπάθεια έγινε για την υποβοήθηση της επιχειρηματικότητας, μέσω της εξάλειψης της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς, με αποτέλεσμα να παραμένουν ακέραια τα εμπόδια που πάντα υψώνονταν στη χώρα μας ενάντια σε όποιους επιχειρούσαν να δημιουργήσουν πλούτο και θέσεις εργασίας. Εξαιρέσεις υπάρχουν, αλλά είναι ελάχιστες.

Το μόνο που έκαναν οι άνθρωποι που κυβέρνησαν ήταν να διαλέξουν την εύκολη, για τους ίδιους, οδό της οριζόντιας μείωσης μισθών και συντάξεων, αλλά και την ατιμωτική οδό της οριστικής απώλειας της αξιοπιστίας της χώρας μας, μέσω της διαγραφής ενός μέρους του χρέους της προς τον ιδιωτικό τομέα και της υποκατάστασης του μεγαλύτερου μέρους αυτού, με νέο, κρατικό αυτήν τη φορά, χρέος.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς φιλελεύθερος για να διαπιστώσει αυτά τα πράγματα.

Δεν χρειάζεται να είναι υπέρμαχος της Θάτσερ, της νομισματικής σχολής, ή οποιασδήποτε σκληρής «δεξιάς» φιλοσοφίας ώστε να βάλει κάτω τα πράγματα και να κρίνει μόνος του τις δραματικές επιπτώσεις που είχε στην ελληνική οικονομία η απροθυμία των κυβερνώντων να εξυγιάνουν τη λειτουργία της και να υλοποιήσουν τις μεταρρυθμίσεις.

Κοινή λογική χρειάζεται να έχει…

Υπό το πρίσμα αυτό, σήμερα η μοναδική επιλογή που εξακολουθούμε να έχουμε, δεδομένου του πλέγματος στήριξης, το οποίο ακόμη απολαμβάνουμε από τους δανειστές μας, που είναι πλέον οι κύριοι κάτοχοι του ελληνικού χρέους, είναι προφανώς η οδός της ανάπτυξης.

Ο δρόμος αυτός, όμως, έχει προϋποθέσεις.

Είναι έτοιμο το ελληνικό πολιτικό σύστημα, πολιτικοί και ψηφοφόροι να τις δεχθούν;

Η κάλπη θα δείξει.

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.