Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Αλήθειες, ψέματα και χρέη…

Τι ακριβώς από όσα έγιναν στην πατρίδα μας τα τελευταία δύο χρόνια δεν έχουν αντιληφθεί οι κ.κ. Κουρουμπλής και Παπαδημούλης; Βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος, ζητώντας την αποπομπή του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ;

Αλήθειες, ψέματα και χρέη…
Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Εάν υπάρχει μία αιτία για τη σημερινή μας κατάντια, για την ύφεση, για την ανέχεια, για την απώλεια εθνικής κυριαρχίας, αυτή, δίχως άλλο, αφορά στην απώλεια της αξιοπιστίας μας.

Δεν μας πιστεύουν, δεν μας εμπιστεύονται και, επιπρόσθετα, κρίνουν ότι δεν έχουμε και τη βούληση για να διορθώσουμε τα πράγματα.

Για τον λόγο αυτόν έκλεισε η πόρτα των διεθνών αγορών, για τον λόγο αυτόν οι αλλεπάλληλες καθυστερήσεις στις εκταμιεύσεις των δόσεων του αρχικού μνημονίου με την τρόικα, για τον λόγο αυτόν, τέλος, και το σημερινό κούρεμα του χρέους.

Απλά πράγματα. Είπαμε ψέματα. Όχι μόνο μία φορά, αλλά επανειλημμένως και επί χρόνια.

Κρύψαμε το χρέος μας με περίτεχνα δομημένα προϊόντα από την Goldman Sachs και εμφανίσαμε μια άθλια εικόνα σε ό,τι αφορά τις διαδικασίες στατιστικής αποτύπωσης των δημοσιονομικών στοιχείων, ανεβοκατεβάζοντας το έλλειμμα κατά το δοκούν και όπως ήθελαν οι πολιτικές περιστάσεις της κάθε εποχής.

Αποδειχθήκαμε ως χώρα σαφώς χαμηλότεροι των περιστάσεων, επιλέγοντας την εύκολη οδό του ψεύδους, παρά τη συχνά δύσβατη της αλήθειας.

Μας ανέχτηκαν για χρόνια οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, αλλά κάποτε, διά στόματος του φίλτατου κ. Γιούνκερ, μας είπαν «game over».

Το αίτημα αποπομπής του κ. Α. Γεωργίου από τη θέση του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ, που κατέθεσε χθες ο ανεξάρτητος βουλευτής κ. Π. Κουρουμπλής, με επιστολή του προς τον πρόεδρο της Βουλής Φ. Πετσάλνικο, την οποία συνυπογράφει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, εστιάζει στο γεγονός ότι ο κ. Γεωργίου αποτάθηκε απευθείας στον εκπρόσωπο του ΔΝΤ, κ. Π. Τόμσεν, ζητώντας την παρέμβασή του προκειμένου να γίνουν συγκεκριμένες αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας της Αρχής.

Σύμφωνα με τους δύο βουλευτές, «η πρωτοβουλία του κ. Α. Γεωργίου, Προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ στις 16/10/2010, με την οποία ζήτησε από τον κ. Τόμσεν την ωμή παρέμβασή του στα εσωτερικά της χώρας και ειδικότερα στην αλλαγή της νομοθεσίας, η οποία πραγματοποιήθηκε μετά από 20 ημέρες, συνιστά πρόκληση για τους θεσμούς του κοινοβουλευτισμού και ιδιαίτερα για τη λειτουργία του Κοινοβουλίου».

Τι ακριβώς από όσα έγιναν στην πατρίδα μας τα τελευταία δύο χρόνια δεν έχουν αντιληφθεί οι φίλτατοι κ. Κουρουμπλής και Παπαδημούλης;

Βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος;

Ακόμη και εάν υποθέσουμε, χάριν συζητήσεως, ότι ο κ. Γεωργίου έδρασε παράτυπα και ότι κακώς απευθύνθηκε στον εκπρόσωπο της τρόικας και όχι στον τότε υπουργό Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, με το αίτημα αλλαγών στον τρόπο λειτουργίας της ΕΛΣΤΑΤ, κρίνουν ότι δεν θα έπρεπε να γίνουν αυτές οι αλλαγές και ότι η Αρχή λειτουργούσε σωστά έως τότε;

Το γεγονός ότι οι αλλαγές αυτές, οι οποίες ήσαν απαραίτητες ώστε να ανακτήσουμε τη χαμένη αξιοπιστία μας έναντι των κοινοτικών μας εταίρων, κατέστησαν νόμος του κράτους μετά από μόλις 20 ημέρες, δεν τους «λέει» κάποια πράγματα;

Κρίνουν ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών διαφωνούσε με το νομοσχέδιο που η ίδια κατέθεσε προς ψήφιση στη Βουλή;

Είναι ανάγκη ακόμη και σήμερα, που διανύουμε την πλέον μελανή στιγμή της μεταπολιτευτικής μας ιστορίας, να προστρέχουμε σε τέτοιου είδους φαρισαϊσμούς;

Πιστεύουν οι φίλτατοι κ. Κουρουμπλής και Παπαδημούλης ότι ορθώς έπραττε η Ελλάδα επί τόσα χρόνια αποκρύπτοντας την πραγματική εικόνα των δημοσίων οικονομικών της από τους κοινοτικούς εταίρους και τους δανειστές μας;

Πιστεύουν ότι ο κ. Τόμσεν ήρθε «μόνος» του στην Ελλάδα, ή ότι τον έφεραν εδώ οι πράξεις μας και ο τρόπος με τον οποίο απεικονίζαμε έως τότε τα στατιστικά μας στοιχεία;

Μήπως τα χρέη των δήμων, των ΔΕΚΟ, των νοσοκομείων, των εξοπλισμών, ή των μη επιστροφών ΦΠΑ δεν θα έπρεπε να απεικονίζονται στα στατιστικά στοιχεία που εκδίδει η ΕΛΣΤΑΤ;

Μήπως με τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζαμε έως τότε τα πράγματα εξαπατήθηκαν οι κάτοχοι των ελληνικών ομολόγων, μικροί και μεγάλοι, αφού δεν γνώριζαν το πραγματικό ύψος του χρέους;

Σήμερα, η Ελλάδα απευθύνεται σε αυτούς τους ανθρώπους, στους οποίους έλεγε ψέματα επί χρόνια, και τους ζητά να «κουρέψουν» στα δύο τα λεφτά που έβαλαν στη χώρα μας, πιστεύοντάς μας.

Πρέπει να προσθέσουμε προσβολή στην ύβρη, μιλώντας και για «ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας» ή για πρόκληση στους θεσμούς και στη «λειτουργία του Κοινοβουλίου»;

Δεν αρκεί ό,τι έχουμε κάνει εμείς τόσα χρόνια για την εύρυθμη και ομαλή λειτουργία του;


*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v