Κρίση εμπιστοσύνης ή σοφίας, Βόλφγκανγκ;

Όσο αναξιόπιστη και εάν θεωρεί την ελληνική πολιτική τάξη ο κ. Σόιμπλε, χρήσιμο θα ήταν να θυμάται πως όποτε εκφράζει δημόσια αυτήν την αμφισβήτηση οδηγεί τη χώρα μας μακρύτερα από τον στόχο της εξόδου από την κρίση.

Δημοσιεύθηκε: 16 Φεβρουαρίου 2012 - 07:56

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Κρίση εμπιστοσύνης ή σοφίας, Βόλφγκανγκ;

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ό,τι και αν σκέπτεται για την Ελλάδα ο φίλτατος κ. Β. Σόιμπλε, όσο αναξιόπιστη και εάν θεωρεί την ελληνική πολιτική τάξη, χρήσιμο θα ήταν, ίσως, να θυμάται πως κάθε φορά που εκφράζει δημόσια αυτήν την αμφισβήτηση οδηγεί τη χώρα μας μακρύτερα από τον στόχο της εξόδου από την κρίση.

Έναν στόχο τον οποίο θα όφειλε να επιδιώκει και ο ίδιος, ώστε να μη χαθούν τα χρήματα των Γερμανών φορολογουμένων που τόσο φειδωλά μας χορηγεί, αλλά και για να μπει ένας πάτος, όπως αρέσκεται να λέγει, στο βαρέλι της κρίσης χρέους της ευρωζώνης.

Εάν η παρούσα κρίση έχει στο επίκεντρό της την παράμετρο της εμπιστοσύνης, εκείνης που τρέφει κάθε επενδυτής, κράτος ή ιδιώτης, προς το «σύστημα», τότε κάθε φορά που ο φίλτατος Σόιμπλε αμφισβητεί την αξιοπιστία της Ελλάδας υποσκάπτει τα θεμέλια αυτού του συστήματος.

Ποιος θα έρθει να τοποθετήσει τα χρήματά του σε μια χώρα που θεωρεί ή την οποία του υποδεικνύουν ως αναξιόπιστη;

Πώς θα μπορέσει αυτή η χώρα να εκποιήσει τα όποια περιουσιακά της στοιχεία ώστε να μειώσει το βάρος του χρέους της, όπως έχει δεσμευτεί ότι θα πράξει έναντι των κοινοτικών της εταίρων και λοιπών δανειστών της, εάν κανείς δεν είναι πρόθυμος να επενδύσει σε αυτήν;

Πώς θα διατηρήσει το καταθετικό κοινό τις αποταμιεύσεις του, ή τις όποιες άλλες κεφαλαιακές τοποθετήσεις του σε μια χώρα η οποία στιγματίζεται ως αναξιόπιστη από τους ίδιους της τους εταίρους της και μάλιστα την οικονομικά, και πλέον πολιτικά, ισχυρότερη χώρα της ευρωζώνης;

Εν τέλει, πώς θα βαδίσει ξανά αυτή η χώρα στην οδό της ανάπτυξης εάν κανείς δεν την εμπιστεύεται για τις επενδύσεις του;

Δίχως αμφιβολία, όπως επανειλημμένως έχουμε υποστηρίξει και από αυτό εδώ το μετερίζι, η Ελλάδα και οι κρατούντες τα ηνία της έχουν φανεί αναξιόπιστοι έναντι των δεσμεύσεων που ανέλαβαν προς τους κοινοτικούς τους εταίρους.

Καθυστερήσεις, αναποτελεσματικότητα και απουσία βούλησης για την υλοποίηση των στόχων αυτού του προγράμματος χαρακτήρισαν τη διετή προσπάθεια εφαρμογής του εκ μέρους της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου.

Επίσης, όμως, δίχως αμφιβολία, κάποια πράγματα έχουν αλλάξει, ή τουλάχιστον, φαίνεται ότι αρχίζουν να αλλάζουν.

Μπορεί η κυβέρνηση Παπαδήμου να στελεχώνεται κυρίως από μέλη εκείνης που διαδέχθηκε, όμως εμφανίζεται να εργάζεται μεθοδικά προς την κατεύθυνση της εκπλήρωσης της «ατζέντας» επί της οποίας συστάθηκε. Ήτοι, την υλοποίηση του PSI και της νέας δανειακής σύμβασης.

Αντίστοιχα, τα δύο κόμματα τα οποία τη στηρίζουν εμφανίζονται να συμπλέουν, αν όχι σε προγραμματική βάση, τουλάχιστον επί της ανάγκης να υιοθετηθούν οι προβλέψεις του νέου μνημονίου, ώστε να συνεχιστεί η χρηματοδότηση της χώρας, φθάνοντας μάλιστα μέχρι του σημείου να απωλέσουν τμήμα της έως τώρα -αντιμνημονιακής - σάρκας τους.

Ακόμη και ο φίλτατος Αντωνάκης εμφανίζεται να έχει εγκαταλείψει, τουλάχιστον έως έναν βαθμό, την πολιτική των ιαχών περί ανάγκης «επαναδιαπραγμάτευσης», βάζοντας την τζίφρα του εγκαίρως στα απαραίτητα χαρτιά.

Εν τέλει, πόσο σοφή είναι η συνεχής προσπάθεια απαξίωσης εκ μέρους των Γερμανών εταίρων μας ενός κράτους-μέλους της ευρωζώνης, αντί της στήριξής του, μέσω του παρόντος προγράμματος αλλά και ενός νέου «σχεδίου Μάρσαλ», όπως αυτό περιγραφόταν στην απόφαση της συνόδου κορυφής του Οκτωβρίου;

Εάν τα «πράγματα» ήσαν «ευκολότερα» στην Ελλάδα, δεν θα εξυπηρετούνταν καλύτερα και οι στόχοι του κ. Σόιμπλε για ταχύτερη έξοδο από την κρίση;

Εκτός και εάν δεν είναι αυτοί οι στόχοι…

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.