Το φτωχό «μενού» των εναλλακτικών

Εάν όντως το διακύβευμα της κοινοβουλευτικής ψηφοφορίας, την Κυριακή, ήταν η αποφυγή μιας άτακτης χρεοκοπίας, αποτελεί ιστορικό παράδοξο ότι η «παρτίδα σώθηκε» χάρις στα 2 κόμματα εξουσίας που μας έφεραν έως εδώ.

Δημοσιεύθηκε: 14 Φεβρουαρίου 2012 - 07:52

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Εάν όντως το διακύβευμα της κοινοβουλευτικής ψηφοφορίας, την Κυριακή, ήταν η αποφυγή μιας άτακτης χρεοκοπίας, αποτελεί ενδεχομένως ιστορικό παράδοξο το γεγονός ότι η «παρτίδα σώθηκε» χάρις στα δύο κόμματα εξουσίας, τα οποία φέρουν το σημαντικότερο μερίδιο ευθύνης για τη σημερινή κατάντια του τόπου.

Ακριβέστερα, χάρις σε ό,τι απέμεινε από αυτά.

Αρκεί, όμως, η βίαιη μετάλλαξη στην οποία υποβλήθηκαν το βράδυ της Κυριακής τα δύο κόμματα εξουσίας;

Ήταν η ψηφοφορία για το νέο μνημόνιο μια κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τους δύο κυριότερους πολιτικούς σχηματισμούς της χώρας; Και εν τέλει πόσο σημασία έχει το ενδεχόμενο αυτό υπό το φως της οικονομικής δυσπραγίας που αντιμετωπίζουν σήμερα εκατομμύρια πολιτών σε αυτόν τον τόπο;

Την απάντηση μπορούν να τη δώσουν μόνο οι ίδιοι.

Όποιες και εάν είναι οι προβλέψεις αυτού του νέου μνημονίου, η κυβέρνηση που θα κληθεί να τις υλοποιήσει δεν είναι μόνο η παρούσα. Είναι η επόμενη και η μεθεπόμενη, τουλάχιστον.

Το νέο μνημόνιο και όσα αυτό προβλέπει προφανώς δεν αποτελούν μια συνολική λύση στα προβλήματα του τόπου, τα οποία μπορούν να απαντηθούν μόνον διαμέσου της επιστροφής του στην οδό της ανάπτυξης.

Παρέχει όμως τις κατευθυντήριες γραμμές προς αυτήν την οδό.

Όπως και το προηγούμενο, το οποίο ουδέποτε πραγματικά εφαρμόστηκε, δείχνει την οδό για λιγότερο και αποτελεσματικότερο κράτος, αλλά και για την τόσο αναγκαία αλλαγή μοντέλου στην ελληνική οικονομία.

Ένα κράτος δίχως επαρκείς πόρους δεν μπορεί να συντηρεί μια «κρατικοδίαιτη οικονομία» και, βεβαίως, δεν μπορεί να αντέχει στις «πελατειακές σχέσεις» που χαρακτήρισαν την έως τώρα πορεία του.

Τις κυβερνήσεις, όμως, τις αναδεικνύει ο «κυρίαρχος λαός», μεγάλο μέρος του οποίου υπήρξε ο «αντισυμβαλλόμενος» σε αυτές τις πελατειακές σχέσεις.

Προφανώς όχι οι πάντες, αλλά σίγουρα ένα σημαντικό τμήμα του.

Οι εκατοντάδες χιλιάδες υπάλληλοι του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα διορίστηκαν μόνο μέσω του ΑΣΕΠ;

Οι κάθε λογής συντεχνίες απόλαυσαν τα προνόμιά τους χάρις στη Θεία Δίκη ή στις σχέσεις που ανέπτυξαν με την «εξουσία»;

Αδιαφάνεια και διαπλοκή στις σχέσεις μεταξύ του κράτους και επιχειρηματικών συμφερόντων δεν υπήρξε;

Το εκλογικό σώμα, όπως μας «έταξε» χθες ο φίλτατος υπουργός Επικρατείας, Παντελής Καψής, θα κληθεί τον Απρίλιο να λάβει τις αποφάσεις του και να απαντήσει σε διλήμματα παρεμφερή με αυτό που αντιμετώπισαν το βράδυ της Κυριακής οι βουλευτές, κυρίως, των δύο κομμάτων εξουσίας.

Με άλλα λόγια, θα κληθεί να επιλέξει κυρίως μεταξύ των υπέρμαχων και των αντιπάλων των προβλέψεων του μνημονίου και δευτερευόντως επί άλλων ζητημάτων, τα οποία αφορούν επιμέρους πολιτικές, προσωπικότητες κ.λπ.

Πρόκειται για μια μάλλον φτωχή επιλογή, η οποία γίνεται ακόμη φτωχότερη εάν προσμετρηθεί και η «συνεισφορά» των δύο αυτών κομμάτων, όπως και των παραφυάδων τους, στα σημερινά δεινά αυτού του τόπου.

Μέχρι νεωτέρας, όμως, και έως τον Απρίλιο, αυτή φαίνεται ότι έχουμε...

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.