Λύση η φορολόγηση του "εφάπαξ";

Στη φορολόγηση του εφάπαξ ποσού που λαμβάνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι κατά τη συνταξιοδότησή τους προσανατολίζεται η κυβέρνηση, υπό το βάρος της προσπάθειας μείωσης των ελλειμμάτων.

Δημοσιεύθηκε: 30 Νοεμβρίου 2009 - 07:52

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η εναγώνια προσπάθεια στην οποία εμφανίζεται να έχει επιδοθεί το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης για την εξεύρεση επιπλέον εσόδων για τον προϋπολογισμό καταδεικνύει, μεταξύ άλλων, δύο στοιχεία:

Πρώτον, ότι δεν έχει γίνει κατανοητό πως το κύριο ζητούμενο για τη βελτίωση της δημοσιονομικής εικόνας της χώρας δεν είναι μόνο η αύξηση των εσόδων αλλά κυριότερα ο δραστικός περιορισμός των δαπανών.

Κάτι το οποίο προσδοκούν να δουν τόσο η διεθνής αγορά χρήματος και κεφαλαίων όσο και οι κοινοτικοί μας "επόπτες", καθώς επί της ουσίας βρισκόμαστε ήδη σε κατάσταση επιτήρησης, ώστε να πειστούν σχετικά με την αποφασιστικότητά μας για τον περιορισμό των ελλειμμάτων.

Δεύτερον, ότι υπό το άγχος της δεινής δημοσιονομικής εικόνας της χώρας, η κυβέρνηση δέχεται να εξετάσει ακόμη πέραν των συνήθων "υπόπτων", ήτοι των σημαντικών αυξήσεων στη φορολογία ποτών και τσιγάρων και του ΦΠΑ, ακόμη και το ενδεχόμενο φορολόγησης του εφάπαξ ποσού που λαμβάνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι κατά τη συνταξιοδότησή τους.

Πρόκειται για ένα ποσό το οποίο έως τώρα ήταν αφορολόγητο και αποτελούσε, επί της ουσίας, την επιβράβευση του εργαζομένου για την ολοκλήρωση μιας μακράς εργασιακής πορείας.

Η φορολόγηση του εφάπαξ, πιθανότατα από τον προσεχή Φεβρουάριο, αναμένεται ότι θα προβλέπεται στο φορολογικό νομοσχέδιο που θα κατατεθεί στις αρχές του επόμενου έτους και θα συμπεριλαμβάνει μεταξύ άλλων τις αυξήσεις στους συντελεστές ΦΠΑ και στους έμμεσους φόρους (ποτά, τσιγάρα κ.λπ.).

Οποιαδήποτε προσπάθεια, ωστόσο, και εάν καταβάλει η κυβέρνηση για την αύξηση των φορολογικών της εσόδων δεν μπορεί να αντισταθμίσει την αιμορραγία του προϋπολογισμού, εξαιτίας της εκτενούς παρουσίας του κράτους στην ελληνική οικονομία.

Εάν δεν υπάρξει ριζική πάταξη της φοροδιαφυγής, εξυγίανση του ασφαλιστικού συστήματος και εκτενείς διαρθρωτικές αλλαγές και αποκρατικοποιήσεις, με κύριο στόχο όχι μόνο το άνοιγμα των αγορών και την απεμπλοκή τους από την κρατική μηχανή αλλά και τη συρρίκνωση του ίδιου του κράτους, η προσπάθεια μείωσης του ελλείμματος του προϋπολογισμού μέσω της αύξησης των εσόδων δεν μπορεί παρά να αποτελεί σταγόνα στον ωκεανό.

Η κατάργηση δημόσιων φορέων, η λειτουργία των οποίων κρίνεται μη απαραίτητη, το πάγωμα αποδοχών και προσλήψεων και ένα ευρύ πρόγραμμα μετατάξεων, με στόχο την αποτελεσματικότερη αξιοποίηση του υφιστάμενου ανθρώπινου δυναμικού και την αναβάθμιση των υπηρεσιών που αυτό προσφέρει στον Έλληνα πολίτη και φορολογούμενο, εμφανίζεται πλέον ως επιτακτική ανάγκη για τη μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση του "ελληνικού προβλήματος".

Σε διαφορετική περίπτωση η αντιμετώπιση που μας επιφυλάσσουν τόσο οι αγορές όσο και οι κοινοτικοί μας εταίροι είναι γνωστή…

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.