Πολιτική ανυπακοή για το Ασφαλιστικό;

Η αναμόρφωση του Ασφαλιστικού, ήτοι ενός κοινωνικού και οικονομικού συστήματος που αφορά στη συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων, δεν θα έπρεπε να επιδέχεται κομματικών ή ιδεολογικών παρωπίδων.

Δημοσιεύθηκε: 24 Νοεμβρίου 2009 - 07:45

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η ανάδειξη του ΚΚΕ ως του μακροβιότερου και πλέον συνεπούς ελληνικού πολιτικού κόμματος, διαμέσου των αγώνων που αυτό έχει καταβάλει από την ίδρυσή του το 1918 έως σήμερα, δύσκολα επιδέχεται αμφισβήτησης.

Αντίθετα, η πορεία του αποπνέει σεβασμό, συχνά ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, καθώς εδράζεται σε μια συνεπή και μη ευκαιριακά μεταβαλλόμενη ιδεολογική πλατφόρμα, διαμέσου των εποχών.

Πιστό σε αυτήν την πολιτική πλατφόρμα, το ΚΚΕ εκτιμά ότι βρίσκεται στην πρωτοπορία των λαϊκών διεκδικήσεων και πως όλα τα λοιπά πολιτικά κόμματα, αστικού τύπου όπως τα ονομάζει, παραπλανούν τον λαό και τον οδηγούν σε λανθασμένες επιλογές.

Αυτή ακριβώς η εκτίμηση βρέθηκε χθες στο επίκεντρο της άρνησης των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, ενός φορέα που εντάσσεται στην ιδεολογική σφαίρα του ΚΚΕ, να επιτρέψουν την έναρξη διαλόγου σχετικά με την αναθεώρηση του ασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα, μεταξύ της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας και των προεδρείων της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, ήτοι των δύο μεγαλύτερων συνδικαλιστικών οργανώσεων της χώρας.

Μια στάση που χαρακτηρίστηκε από τον κ. Γ. Παναγόπουλο, πρόεδρο της ΓΣΕΕ, "δημοκρατικά απαράδεκτη" και συνάντησε την αποδοκιμασία, σε ελάσσονα ή μείζονα βαθμό, του συνόλου των εμπλεκομένων.

Παρέχοντας τη "νομιμοποιητική" βάση των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, η Γ.Γ. του ΚΚΕ κ. Αλ. Παπαρήγα, χαρακτήρισε τον διάλογο "σικέ" και επισήμανε ότι η κυβερνητική πολιτική στο Ασφαλιστικό ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου και η απάντηση του ΚΚΕ είναι "πόλεμος στον πόλεμο".

Με ποιον τρόπο, είναι ίσως το εύλογο ερώτημα. Καταλύοντας τη δυνατότητα του διαλόγου;

Η πολιτική ανυπακοή, στην οποία προσομοιάζει η στάση του ΚΚΕ, είναι δικαίωμα και υποχρέωση των Ελλήνων πολιτών, όπως ορίζει το Σύνταγμά μας στην ακροτελεύτια διάταξή του και επιβάλλεται σε περιπτώσεις κατάλυσης του ίδιου του Συντάγματος.

Όχι όμως με στόχο την αποτροπή του δημοκρατικού διαλόγου, ιδίως όταν αυτός ευαγγελίζεται ότι έχει ως στόχο τη διάσωση ενός ασφαλιστικού συστήματος στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.

Η διαδικασία αναμόρφωσης του ασφαλιστικού συστήματος, ήτοι ενός κοινωνικού και οικονομικού συστήματος που αφορά στη συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων της χώρας, δεν θα έπρεπε να επιδέχεται κομματικών ή ιδεολογικών παρωπίδων.

Είναι μια υπόθεση ιδιαίτερα σοβαρή που μπορεί να κρίνει την καθημερινότητα και το μέλλον όλων μας και εάν το ΚΚΕ θεωρεί ότι το καλύτερο που έχει να πράξει είναι να αποστασιοποιηθεί από αυτόν τον διάλογο, είναι προφανώς ελεύθερο να το πράξει.

Δημοκρατία έχουμε άλλωστε, ακόμη και εάν αυτή είναι αστικού τύπου…

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.