ΗΠΑ: Τραπεζική σοφία και απληστία...

Μετά από 500 δισ.δολ. σε διασώσεις τραπεζών παγκοσμίως και τη χειρότερη μεταπολεμική οικονομική κρίση, την απάντηση στο ερώτημα αν θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί όλα αυτά, δίνουν οι Αμερικανοί δανειολήπτες.

Δημοσιεύθηκε: 11 Νοεμβρίου 2009 - 07:48

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Έπειτα από 500 δισ. δολ. σε διασώσεις τραπεζών παγκοσμίως, στρατιές ανέργων και τη χειρότερη μεταπολεμική οικονομική κρίση, στη στενωπό της οποίας ακόμη βρισκόμαστε, την απάντηση στο εύλογο ερώτημα αν θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί όλα αυτά έρχονται να δώσουν οι Αμερικανοί δανειολήπτες στεγαστικών.

Όπως ανακοίνωσε χθες το αμερικανικό Υπουργείο Οικονομικών, το 20%, ήτοι ο ένας στους πέντε λήπτες στεγαστικών δανείων, έχει ρυθμίσει τις οφειλές του και τον τρόπο εξυπηρέτησής του βάσει προγράμματος ευνοϊκών όρων, που συμφώνησε η κυβέρνηση με σειρά τραπεζών, συμπεριλαμβανομένων κολοσσών όπως η Bank of America, η JP Morgan Chase και η Wells Fargo.

Στο πρόγραμμα, το οποίο μέχρι στιγμής έχει βραχυπρόθεσμο χαρακτήρα πέντε μηνών, έχουν ήδη ενταχθεί περισσότερα από 650.000 νοικοκυριά, που απολαμβάνουν χαμηλότερες μηνιαίες δόσεις για την εξυπηρέτηση των υποχρεώσεών τους, ενώ πλέον εξετάζονται οι δυνατότητες "μονιμοποίησης" των σχετικών ρυθμίσεων, έως την εκπνοή των υφιστάμενων δανείων.

Με άλλα λόγια, με μία απλή τραπεζική ρύθμιση, κατόπιν συμφωνίας με την Πολιτεία, χιλιάδες άνθρωποι γλίτωσαν τα σπίτια τους και σειρά τραπεζών απέφυγε σημαντικές επισφάλειες, μετατρέποντάς τις πλέον σε πηγές εισοδήματος.

Η πιστωτική κρίση που άρχισε με την υπόθεση των στεγαστικών δανείων μειωμένης εξασφάλισης (subprime) και κορυφώθηκε με την κατάρρευση της Lehman Brothers, πέρυσι τον Σεπτέμβριο, βεβαίως δεν θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί μόνο με μία ρύθμιση του είδους αυτού.

Τα αίτιά της είναι πολύ βαθύτερα και αγγίζουν την κυρίαρχη -προ της κρίσης και πιθανότατα και σημερινή- φιλοσοφία του αμερικανικού πιστωτικού συστήματος. Ήτοι τη φιλοσοφία της απληστίας.

Όμως, βλέπουμε ότι, ύστερα από 3,5 εκατ. πλειστηριασμούς ιδιωτικών κατοικιών, λίγη "τραπεζική σοφία" ποτέ δεν έβλαψε και ασφαλώς βοήθησε πολλούς από τους 7 εκατ. Αμερικανούς που έχασαν τη δουλειά τους τον τελευταίο ενάμιση χρόνο τουλάχιστον να γλιτώσουν τα σπίτια τους.

Αν η υιοθέτηση αυτής ακριβώς της "τραπεζικής σοφίας" δεν είχε καθυστερήσει τόσο δραματικά και το ίδιο πρόγραμμα εφαρμοζόταν από το ξεκίνημα της κρίσης, άραγε πόσες από τις 120 τράπεζες που έβαλαν φέτος λουκέτο στις ΗΠΑ θα είχαν διασωθεί και πόσα από αυτά τα 3,5 εκατ. σπίτια δεν θα είχαν βγει στο "σφυρί";

Πρόκειται για ερωτήματα ενδεχομένως δίχως απάντηση, που υπενθυμίζουν όμως ότι όποτε χάνουμε το μέτρο κινδυνεύουμε να χάσουμε και πολύ περισσότερα.

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.