Τέλος της "βολικής σχέσης" τραπεζών-Δημοσίου

Υψηλότερα επιτόκια για τις εκδόσεις του ελληνικού δημοσίου και χαμηλότερα κέρδη για το τραπεζικό σύστημα συνεπάγεται τυχόν περιορισμός των μέτρων τόνωσης της ρευστότητας από την ΕΚΤ. Το γιατί ακολουθεί.

Δημοσιεύθηκε: 16 Οκτωβρίου 2009 - 07:50

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Τέλος της βολικής σχέσης τραπεζών-Δημοσίου

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Με καμπανάκι για την ελληνική κυβέρνηση, και συγκεκριμένα για τις μεθόδους που αυτή ακολουθεί για την κάλυψη των ταμειακών και των δανειακών της αναγκών, ισοδυναμεί η χθεσινή επισήμανση του ισχυρού άνδρα της ΕΚΤ κ. Ζαν-Κλοντ Τρισέ περί ανάκλησης των μέτρων στήριξης της ρευστότητας, μόλις ομαλοποιηθεί η οικονομία της ευρωζώνης.

Αν και ο χρονικός ορίζοντας της εξέλιξης αυτής τοποθετείται, κατ’ εκτίμηση, στο δεύτερο εξάμηνο του 2010, η Τράπεζα της Αγγλίας ίσως δώσει το "κακό παράδειγμα" νωρίτερα, ανακαλώντας αντίστοιχα προγράμματα ενίσχυσης της ρευστότητας, όπως αυτό που αφορά στην αγορά στοιχείων ενεργητικού.

Σύμφωνα με δημοσίευμα των "Financial Times", το οποίο επικαλείται δηλώσεις του επικεφαλής του τμήματος αγορών της ΒοE κ. Paul Fisher, η Κεντρική Τράπεζα της Βρετανίας προτίθεται να προχωρήσει σε περιορισμό των προγραμμάτων ενίσχυσης της ρευστότητας, τουλάχιστον προς το παρόν, επανεκτιμώντας το ενδεχόμενο συνέχισής τους στη βάση της πορείας της οικονομίας.

Κλειδί για την κάλυψη του ολοένα αυξανόμενου κρατικού δανεισμού στην Ελλάδα, που φέτος έχει ήδη φθάσει στα 62 - 63 δισ. ευρώ έναντι 48 δισ. ευρώ που αρχικά προέβλεπε ο προϋπολογισμός, είναι ο ευχερής δανεισμός των τραπεζών μέσω της ΕΚΤ με επιτόκιο της τάξης του 1%, βάσει εγγυημένων στοιχείων ενεργητικού που της διαθέτουν, όπως τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου.

Η ρευστότητα αυτή στη συνέχεια χρησιμοποιείται κατά το μεγαλύτερο μέρος της για την επανατοποθέτησή της σε τίτλους του ελληνικού δημοσίου, αυτή τη φορά όμως με επιτόκια της τάξης του 4% - 4,5%, προσφέροντας έτσι ένα παχυλό και ασφαλές κέρδος στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα αλλά και εξασφαλίζοντας την ομαλή κάλυψη των δανειακών αναγκών του ελληνικού κράτους, το οποίο δεν δύναται να δανειστεί απευθείας από την ΕΚΤ.

Τυχόν περιορισμός της πολιτικής αυτής εκ μέρους της ΕΚΤ θα σήμαινε αυτόματα χαμηλότερα κέρδη για το τραπεζικό σύστημα αλλά και -πιθανότατα- υψηλότερα επιτόκια, ήτοι κόστος για τις εκδόσεις του ελληνικού δημοσίου.

Τυχόν δε, όπως έχει ήδη διαρρεύσει, επιβολή "κεφαλικού φόρου", ήτοι έκτακτης εφάπαξ εισφοράς στις τράπεζες, με στόχο την κάλυψη των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού, θα σήμαινε βεβαίως και διατάραξη αυτής της "βολικής σχέσης" μεταξύ των τραπεζών και του ελληνικού δημοσίου και θα άφηνε και την πίτα φαγωμένη και τον σκύλο πεινασμένο…

Όλα αυτά, όμως, στην περίπτωση που ο κ. Τρισέ "ζηλέψει" το βρετανικό παράδειγμα περιορίζοντας την παροχή ρευστότητας, ως πρώτο βήμα στη μάχη κατά της αύξησης του πληθωρισμού…

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.