Οι όμορφες βιομηχανίες, όμορφα καίγονται…

Αύξηση ανταγωνιστικότητας, τόνωση απασχόλησης, ανάκαμψη οικονομίας, έξοδος από την κρίση. Λέξεις που δεν είναι δυνατόν να γίνουν πραγματικότητα στην Ελλάδα, όσο η επιχειρηματικότητα βρίσκεται υπό διωγμό.

Δημοσιεύθηκε: 26 Αυγούστου 2009 - 07:58

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Οι όμορφες βιομηχανίες, όμορφα καίγονται…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Αύξηση της ανταγωνιστικότητας, τόνωση της απασχόλησης, ανάκαμψη της οικονομίας και έξοδος από την κρίση.

Λέξεις κενές περιεχομένου.

Λέξεις, οι οποίες δεν είναι δυνατόν να γίνουν πραγματικότητα στην Ελλάδα, όσο η επιχειρηματικότητα βρίσκεται υπό διωγμό και ο ιδιωτικός τομέας αποτελεί εύκολη λεία στα… σαγόνια του κρατικού.

Τα παραδείγματα είναι πολλά...
Θα επικεντρωθούμε σε ένα. Στην "καρδιά" του συστήματος. Τη βιομηχανία.

Ακόμη και σήμερα, όπου οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις συνειδητοποιούν η μία μετά την άλλη ότι η υπέρβαση της οικονομικής κρίσης δεν έγκειται μόνο στην αποκατάσταση της πιστωτικής ομαλότητας και προχωρούν σε γενναία μέτρα στήριξης της βιομηχανικής τους βάσης, με "τις ευλογίες των Βρυξελλών", οποιαδήποτε τέτοια σκέψη στην Ελλάδα, είναι ανάθεμα…

Με μόνη εξαίρεση την παρωδία του ΤΕΜΠΜΕ και των συναφών ρυθμίσεων με στόχο την υποβοήθηση της πιστωτικής επέκτασης, δεν έχει ληφθεί απολύτως κανένα μέτρο για τη στήριξη της μεταποίησης.

Αντίθετα, χάριν αμιγώς ταμειακών αναγκών του αδηφάγου κράτους και της εξυπηρέτησης πολιτικών και συνδικαλιστικών σκοπιμοτήτων, πριμοδοτείται κραυγαλέα η… κρατική ΔΕΗ, στην οποία δόθηκαν τεράστιες αυξήσεις τιμολογίων, εδραιώνοντας έτσι περισσότερο τις μονοπωλιακές συνθήκες υπερκερδοφορίας της.

Σύμφωνα με τους αναλυτές, η λειτουργική κερδοφορία (ΕΒΙTDA) του α΄ εξαμήνου του 2009 αναμένεται να ξεπεράσει τα 850 εκατ. ευρώ έναντι των 222,2 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο εξάμηνο του 2008 (+ 283 %).

Την ίδια ώρα, βάσει στοιχείων του Ευρωπαϊκού Χρηματιστηρίου Ενέργειας (ΕΕΧ - European Energy Exchange), το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας στην αγορά των προθεσμιακών συμβολαίων για το γ΄ τρίμηνο διαμορφώθηκε στα 37,14 €/ΜWh, ενώ για το δ΄ τρίμηνο του έτους προσεγγίζει τα 44,35 €/ΜWh.

Οι τιμές αυτές αφορούν στην τιμολόγηση ρεύματος που επιτυγχάνουν οι ενεργοβόρες βιομηχανίες της Ευρώπης, στις οποίες συγκαταλέγονται οι χημικές, οι μεταλλουργίες, τα τσιμέντα, η χαλυβουργία και η υαλουργία.

Στην Ελλάδα, η Οριακή Τιμή Συστήματος, η οποία καθορίζεται από τον παραγωγό που μπαίνει στο σύστημα με το υψηλότερο κόστος, διαμορφώνεται στα επίπεδα των 44,48 €/MWh (μέση τιμή Ιουλίου). Παρά ταύτα, η ΔΕΗ χρεώνει την ελληνική βιομηχανία με ένα τιμολόγιο υψηλής τάσης, που ξεπερνά τα 60 €/MWh. Δηλαδή 50% υψηλότερα από το μέγιστο κόστος παραγωγής της, σήμερα.

Και αυτό, ενώ από τις δύο μεγαλύτερες ενεργοβόρες βιομηχανίες, η μία (ΛΑΡΚΟ) πωλείται με εξπρές διαδικασίες μήπως βρεθεί κανείς ιδιώτης να πληρώσει τον λογαριασμό της ΔΕΗ που το ίδιο το κράτος ως διαχειριστής της δυσκολεύεται να το πράξει, η δε άλλη (Αλουμίνιον) βασίζεται αποκλειστικά στον όμιλο που ανήκει, για να ζήσει (όσο ζήσει) με κόστος ηλεκτρικού το οποίο φτάνει το 60% του συνολικού κόστους, έναντι 30% του παγκόσμιου μέσου όρου.

Δεν χρειάζεται φυσικά, να αναφερθούμε στις υπόλοιπες βιομηχανίες της υψηλής κατανάλωσης (τσιμέντα, μεταποιητικές βιομηχανίες μετάλλου, υαλουργίες) που έχουν μειώσει την κατανάλωση 25% από πέρυσι και απολύουν σωρηδόν εκατοντάδες εργαζομένους.

Οι συνέπειες είναι απόλυτα ορατές, με την καταγραφή της μείωσης στον κύκλο εργασιών της βιομηχανίας η οποία προσεγγίζει το 30%, εξέλιξη που σημειώνεται εξαιτίας και της τιμολογιακής πολιτικής της ΔΕΗ, και πλέον δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα ανταγωνιστικότητας για την ελληνική βιομηχανία.

Να δούμε τι γίνεται αλλού; Τα συμπεράσματα είναι κάτι περισσότερο από προφανή.

Στην Ευρώπη, η Γερμανία έχει ήδη ξεκινήσει ένα πρόγραμμα τόνωσης της οικονομίας, ύψους 85 δισ. ευρώ, με πρώτη προτεραιότητα τη στήριξη των εξαγωγικών βιομηχανιών της χώρας.

Επιπρόσθετα, το Βερολίνο προχωρά σε απευθείας επιδοτήσεις του κόστους ηλεκτρικής ενέργειας για τις ενεργοβόρες βιομηχανίες, μέτρο που υιοθέτησε μόλις την προηγουμένη εβδομάδα και η κυβέρνηση της Νορβηγίας. Ανάλογα μέτρα λαμβάνονται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γαλλία, η Ιταλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά και διεθνώς με κυριότερο παράδειγμα την Κίνα.

Η στήριξη της βιομηχανίας, και μάλιστα της βαριάς, κατά συνέπεια ενεργοβόρου, οφείλει να είναι άμεση προτεραιότητα της κυβέρνησης. Διαφορετικά, τα επόμενα χρόνια η "τουριστική" Ελλάδα θα μπορεί να σιγοψιθυρίζει μόνο τους αρχικούς στίχους του γνωστού άσματος "λίγο κρασί, λίγο θάλασσα….", αφού δεν θα της έχει μείνει ούτε καν… το αγόρι της.

[email protected]

(Η στήλη επιστρέφει κανονικά στα καθήκοντά της την Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου).

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.