Το εμπόδιο στον δρόμο του Κυριάκου Μητσοτάκη

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη μόλις έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή και θεωρητικά μπορεί να προχωρήσει στην πλήρη εφαρμογή του προγράμματός της. Ένα πρόγραμμα φιλόδοξο, το οποίο, κατά τα λεγόμενα του πρωθυπουργού, υπόσχεται να οδηγήσει σε ταχύτερη σύγκλιση τη χώρα μας με την Ευρώπη.

Δυστυχώς, πρόκειται περί μιας φενάκης. Κατά πάσα βεβαιότητα, ούτε αυτή η σύγκλιση θα επιτευχθεί κατά τον επιθυμητό ρυθμό, ούτε το πρόγραμμα της κυβέρνησης θα υλοποιηθεί έτσι όπως παρουσιάστηκε στους πολίτες της χώρας.

Ο λόγος δεν είναι πως η κυβέρνηση δεν έχει τη βούληση ή τα οικονομικά εφόδια, ώστε να φέρει αυτό το πρόγραμμα σε αίσιο τέλος. Τα κοινοτικά κονδύλια μάλλον σε περίσσεια θα είναι στη διάρκεια της θητείας της. Ο λόγος είναι ότι συνολικά το «μαγαζί» που λέγεται «ελληνικό κράτος» πάσχει και ενδεχομένως βρίσκεται σε κατάσταση πέραν θεραπείας…

Ακόμη κι αν εξαιρέσουμε χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτής της νόσου, όπως η στείρα άρνηση σε κάθε είδους αξιολόγηση και μέτρηση της απόδοσης της κρατικής μηχανής, υπάρχουν ζητήματα στα οποία οφείλουμε να εστιάσουμε. Για παράδειγμα, εκείνα που αφορούν την προσέλκυση επενδύσεων -φόρτε της παρούσας κυβέρνησης- όπως και συνολικά ζητήματα οικονομικής δραστηριότητας.

Έτσι, λοιπόν, εάν δεν είναι γνώρισμα νοσηρότητας ότι σε μια χώρα στην οποία ο τουρισμός έχει αναχθεί σε «βαριά βιομηχανία», επί 30 έτη και πλέον συζητούμε για υδατοδρόμια και υδροπλάνα και αυτά ακόμη δεν έχουν λειτουργήσει -παρά τους πολλαπλούς νόμους, τις εταιρείες που στήθηκαν και ναυάγησαν στη συνέχεια, τις επανειλημμένες εξαγγελίες-, τότε τι είναι;

Ποιο είναι το τερατώδες εμπόδιο που εμποδίζει μια χώρα με τη νησιωτικότητα της δικής μας να έχει υδατοδρόμια και υδροπλάνα για την εξυπηρέτηση των κάθε είδους συγκοινωνιακών ή λοιπών αναγκών της, συμπεριλαμβανομένων βεβαίως και των ιατρικών αεροδιακομιδών;

Ποιο επίπεδο οργάνωσης απαιτείται ώστε να συνεννοηθούν οι «αρμόδιες» αρχές και να γίνει πραγματικότητα η συγκεκριμένη δραστηριότητα, η οποία υπόσχεται πολλαπλά οφέλη για τον τόπο μας;

Ας αφήσουμε, όμως, αυτό το «γεφύρι της Άρτας» κατά μέρος προς στιγμήν και ας στρέψουμε τη ματιά μας στην περίφημη αγορά ακινήτων, από την οποία τόσα προσδοκά ο κρατικός κορβανάς μέσω των προγραμμάτων της Golden Visa και της κάθε είδους φορολόγησης στην οποία υποβάλλονται οι έρμοι οι ιδιοκτήτες ακινήτων στη χώρα μας.

Την ίδια ώρα που το υπουργείο Περιβάλλοντος επαίρεται περί της επικείμενης ολοκλήρωσης της υπόθεσης των δασικών χαρτών, είναι σαφές ότι υπάρχουν περιοχές όπως η ΒΑ Αττική, στις οποίες δεν έχουν αναρτηθεί κυρωμένοι δασικοί χάρτες από το 2020, παρά τις χιλιάδες ενστάσεις που έχουν υποβληθεί την τελευταία τριετία, επειδή η αρμόδια κατά νόμο επιτροπή εξέτασης αυτών των ενστάσεων δεν έχει συνεδριάσει.

Ο λόγος δε για τον οποίο δεν έχει συνεδριάσει η συγκεκριμένη επιτροπή, όπως διαβεβαιώνουν τη στήλη έγκυρες πηγές, είναι επειδή το κράτος δεν έχει βρει τρόπο να πληρώσει τα στελέχη (έκτακτοι) που την απαρτίζουν. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν διαθέτουν δελτίο παροχής υπηρεσιών και αρνούνται να πληρωθούν με τίτλους κτήσης. Δηλώνουν δε πως σε περίπτωση που η πολιτεία τούς αντικαταστήσει στην εν λόγω επιτροπή, θα τη μηνύσουν για μη καταβολή της νόμιμης αμοιβής τους.

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ότι άνθρωποι των οποίων οι ενστάσεις κατά προδήλων λαθών των δασικών χαρτών έχουν γίνει απολύτως δεκτές από τις κατά τόπους δασικές υπηρεσίες, αδυνατούν να μεταβιβάσουν τις περιουσίες τους -επί μια τριετία-, διότι δεν έχουν αναρτηθεί κυρωμένοι δασικοί χάρτες από το 2020.

Κι όλα αυτά σε μια χώρα που δηλώνει ότι διαθέτει ασφάλεια δικαίου και προσδοκά επενδύσεις στην αγορά ακινήτων.

Αυτά, δε, είναι μόνο δύο από τα πολλά παραδείγματα που εξακολουθούν να σημαδεύουν σήμερα τη λειτουργία της κρατικής μηχανής. Γι' αυτό σας λέω, υπάρχει «εμπόδιο» σε όσα θέλει να κάνει ο κ. Μητσοτάκης. Αν δεν φροντίσει να αντιμετωπίσει πρώτα αυτό, τότε όλα τα άλλα…