Η χώρα θέλει καθαρές λύσεις

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα και καλό μήνα!

Δεν θα σας πούμε ψέματα, αν και η σημερινή ημέρα -παραδοσιακά- προσφέρεται.

Ο φίλτατος κ. Ευάγγελος Βενιζέλος είχε απόλυτο δίκιο, χθες, όταν έλεγε ότι «ο ελληνικός λαός θέλει σταθερότητα», διαβεβαιώνοντας ότι δεν τίθεται ζήτημα εκλογών.

Ταυτόχρονα, όμως, είναι σαφές ότι αυτή η χώρα, εκτός από σταθερότητα, χρειάζεται και «καθαρές λύσεις». Είναι ικανή και διατεθειμένη η παρούσα κυβέρνηση να τις προσφέρει;

Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται σήμερα ο τόπος μας, μετά από τόσα χρόνιας κρίσης, ύφεσης και ανέχειας, είναι μια νέα περίοδο πολιτικής αποσταθεροποίησης.

Εάν προστρέχαμε τώρα στις κάλπες, σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα, η αυτοδυναμία αποκλείεται για οποιοδήποτε εκ των κομμάτων, ενώ είναι ορατή και η ανάγκη εκ νέου προσφυγής στη λαϊκή ετυμηγορία, σε περίπτωση αδυναμίας σχηματισμού κυβέρνησης συνασπισμού.

Οι εξελίξεις, υπό το πρίσμα αυτό, δεν θα μπορούσαν παρά να είναι δυσοίωνες, τόσο για την πορεία της οικονομίας, αφού θα ελλόχευε το ενδεχόμενο παρατεταμένης ακυβερνησίας, όσο και για την κοινωνία, που μαστίζεται από την ανεργία και τη συνεχιζόμενη κρίση.

Η διαφαινόμενη σήμερα, κατά τρόπο ιδιαίτερα αχνό, ανάκαμψη και εν συνεχεία ανάπτυξη της χώρας θα καθυστερούσε, όπως επίσης και η αντιμετώπιση κρίσιμων ζητημάτων, όπως αυτά των κόκκινων δανείων, της αποκατάστασης της ρευστότητας στην οικονομία και της τόνωσης της επενδυτικής και επιχειρηματικής δράσης.

Αντίστοιχα, εάν απουσίαζε η πολιτική σταθερότητα, οι φίλτατοι εταίροι και λοιποί δανειστές θα ήσαν, ενδεχομένως, λιγότερο πρόθυμοι είτε να συνεχίσουν την ομαλή χρηματοδότηση της χώρας, παρέχοντας κεφαλαιακή ασπίδα μέχρι την επάνοδο της Ελλάδας στις αγορές, είτε αναζητώντας λύσεις που θα καθιστούσαν το χρέος βιώσιμο.

Υπό το πρίσμα αυτό, όντως ο τόπος δεν επιθυμεί εκλογές.

Χρειάζεται, όμως, λύσεις, και μάλιστα καθαρές, για την αντιμετώπιση όλων αυτών των ζητημάτων.

Την ώρα που στην πατρίδα μας 2,5 εκατ. φορολογούμενοι εμφανίζουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία, ένα στα τρία δάνεια βρίσκεται στο βαθύ κόκκινο και ένα μεγάλο και ολοένα αυξανόμενο τμήμα της κοινωνίας βρίσκεται στα όρια της φτώχειας, είναι αδιανόητο ο πολιτικός κόσμος να ερίζει σχετικά με το ενδεχόμενο εκλογών και να μην καταπιάνεται με την άμεση αντιμετώπιση των ζητημάτων αυτών.

Όπως επίσης αδιανόητο είναι τόσο ο φίλτατος κ. Γερούν Ντάισελμπλουμ, επικεφαλής του Eurogroup, όσο και το ΔΝΤ να μεταθέτουν το ζήτημα της αντιμετώπισης της βιωσιμότητας του ελληνικού δημόσιου χρέους για μετά το καλοκαίρι...

Πού ζείτε, φίλτατοι, και με ποιανού τον χρόνο παίζετε;

Αν η κυβέρνηση νιώθει ότι απειλείται από την ιδιαίτερα ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία που έχει πλέον και αν κρίνει ότι το γεγονός τούτο ενδέχεται να αποδειχθεί αρνητικό στην προώθηση των απαραίτητων λύσεων στα παραπάνω ζητήματα, ας επιδιώξει μια άμεση και σαφώς καθαρή λύση μέσω των πρόωρων εκλογών.

Αν, όμως, εκτιμά, όπως λέγει ο φίλτατος Βενιζέλος, ότι διαθέτει την απαραίτητη ισχύ, ας αντιμετωπίσει ευθέως τα προβλήματα του τόπου.

Ας καταστήσει σαφές, σήμερα, με την ευκαιρία της συνεδρίασης του Eurogroup και του Ecofin στο Ζάππειο, προς τους ομολόγους του κ. Στουρνάρα, ότι το σύμπαν άπαν καταρρέει στην πατρίδα μας και πως δεν υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου για τα εκατομμύρια των κατοίκων της, που σήμερα δεινοπαθούν.

Ας μην περιμένουν όλοι αυτοί οι φίλτατοι κύριοι τη Eurostat να πιστοποιήσει ότι έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα. Το ξέρουμε ότι έχουμε και όχι μόνον αυτό, αλλά το μοιράσαμε κιόλας με νόμο, ως κοινωνικό μέρισμα...

Ας μην περιμένουν να πάμε στις αγορές με μια «εκδοσούλα», έτσι για τα μάτια του κόσμου, ώστε να δούμε στην πράξη πως τα επιτόκια που είναι διατεθειμένο να μας προσφέρει το απανταχού επενδυτικό κοινό είναι υψηλότερα εκείνων που μας δίνουν οι εταίροι μας. Το γνωρίζουμε ήδη αυτό...

Ας δώσουν μια καθαρή λύση άμεσα...

Αν δεν αντιμετωπιστεί το ζήτημα του χρέους, αν δεν μπορέσει το τραπεζικό σύστημα της χώρας να αποκαταστήσει πλήρως και σταθερά τις σχέσεις του με τη διατραπεζική αγορά κι αν δεν υπάρξουν περισσότερο βιώσιμες λύσεις, είτε με τις οφειλές προς την εφορία, είτε με τις οφειλές προς το ίδιο το τραπεζικό σύστημα, πώς θα βγει αυτή η χώρα από την κρίση;

Όλα αυτά μπορεί να τα κάνει η κυβέρνηση Σαμαρά ή θα έπρεπε να αναζητήσει ο τόπος μια άλλη, μέσω της κάλπης;