Φοροέλεγχοι: Δεν υπάρχουν πια άλλες δικαιολογίες

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Επειδή όλα σε αυτήν τη ζωή κρίνονται εκ του αποτελέσματος και επειδή το έως τώρα αποτέλεσμα στην υπόθεση της πάταξης της φοροδιαφυγής, αλλά και της διερεύνησης της νομιμότητας των εμβασμάτων προς το εξωτερικό κατά τη διάρκεια της κρίσης είναι ιδιαίτερα πενιχρό, οι δικαιολογίες οφείλουν να τερματιστούν.

Είναι αδιανόητο μια μεγάλη μερίδα της κοινωνίας μας, αν όχι η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών, να οδηγείται στην ένδεια και στα όρια της αξιοπρέπειάς της εξαιτίας της υπερφορολόγησης και την ίδια ώρα το κράτος να προχωρά με ρυθμούς χελώνας στην υπόθεση της πάταξης της φοροδιαφυγής.

Η κατάθεση, χθες, του ειδικού γραμματέα του ΣΔΟΕ Στ. Στασινόπουλου, ενώπιον των μελών της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, συνιστά έναν μακρύ κατάλογο δικαιολογιών για τον καλλωπισμό της κατά τα λοιπά απογοητευτικής εικόνας που εξακολουθεί να εμφανίζει η δημόσια διοίκηση και ειδικότερα ο φοροελεγκτικός μηχανισμός.

Κάνουμε πλήρεις ελέγχους καθώς ψάχνουμε πλούσιους οι οποίοι θα προσφύγουν κατά των αποφάσεών μας, το ΣΔΟΕ είχε φόρτο εργασίας το καλοκαίρι, οι τράπεζες μας έδωσαν τα στοιχεία μετά το καλοκαίρι, δεν έχουμε αρκετό προσωπικό και εκπαιδεύουμε κι άλλους, αυτά για τη λίστα Λαγκάρντ, εκείνα για τη λίστα του Λουξεμβούργου και τα άλλα για τη λίστα με τα ακίνητα στο Λονδίνο...

Κοροϊδευόμαστε, φίλτατοι.

Τα πράγματα μπορεί να τα βοήθησε η θεσμοθέτηση, προ διμήνου περίπου, της πρότασης του Γ.Γ. Δημοσίων Εσόδων Χ. Θεοχάρη για τη θέσπιση φύλλων προσωρινού ελέγχου επί των ελεγχόμενων περιπτώσεων, ώστε οι εφοριακοί υπάλληλοι να μην χρειάζεται να κάνουν χρονοβόρους εις βάθος ελέγχους για σειρά οικονομικών χρήσεων, αλλά ακόμη τα πράγματα κινούνται με ρυθμό χελώνας, όπως φάνηκε από τη χθεσινή κατάθεση του κ. Στασινόπουλου...

Αν, όμως, το δημόσιο δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά με την ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα που απαιτούν οι περιστάσεις, τότε γιατί δεν ζητά βοήθεια από τον ιδιωτικό τομέα;

Γιατί υπάρχουν οι δεκάδες πιστοποιημένοι ελεγκτικοί οίκοι και οι εκατοντάδες ορκωτοί ελεγκτές και λογιστές; Γιατί πιστοποιήθηκαν αυτοί οι άνθρωποι από το ίδιο το κράτος, αν όχι ως αναγνώριση της ικανότητάς τους να διενεργούν ελέγχους του είδους αυτού;

Με το που άρχισε η Δικαιοσύνη να βρίσκει ψητό στις υποθέσεις των προμηθειών για τα εξοπλιστικά προγράμματα, δεν άρχισε να εισρέει καυτό το χρήμα στα δημόσια ταμεία και στον ειδικό λογαριασμό που έχει ανοιχτεί για τον σκοπό αυτό στην Τράπεζα της Ελλάδος;

Δεν θα ήταν θεάρεστη μια αντίστοιχη εξέλιξη με τους φόρους και τα πρόστιμα που θα μπορούσαν να προκύψουν από όσους φέρονται να μην μπορούν να δικαιολογήσουν βάσει των εισοδημάτων τους τα εμβάσματα ύψους 22 δισ. ευρώ για τα οποία μίλησε χθες ο φίλτατος κ. Στασινόπουλος;

Όταν, δηλαδή, οι ορκωτοί εκδίδουν πιστοποιητικά ελέγχου για τις ανώνυμες εταιρείες, εισηγμένες ή μη, ακριβώς την ίδια δουλειά δεν κάνουν; Γιατί να μην συνδράμουν την Πολιτεία και στην περίπτωση αυτή;

Αντίστοιχα, δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν οι γνώσεις τους για τον έλεγχο μιας σειράς άλλων κλάδων ή επαγγελμάτων, όταν είτε ο φοροελεγκτικός μηχανισμός, είτε το ΣΔΟΕ, έχει «γεμάτα τα χέρια του» με άλλες υποθέσεις;

Αφήστε τα φίλτατοι. Ζήτημα βούλησης είναι τα πάντα.
Αν υπάρχει βούληση, η άκρη μπορεί να βρεθεί. Τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες...