Κράτος Παναγιώταινα και φόροι αμανάτι…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Μην το συζητάτε καθόλου, φίλτατοι. Καλά κάνει το κράτος και μας χαρατσώνει με το έτσι θέλω και μας κοτσάρει και ένα πρόστιμο από πάνω αν δεν τα πληρώσουμε…

Αφού τόσα τους λείπουν και δεν υπάρχει και μια φωνή λογικής στη θέση της αντιπολίτευσης να τους σταματήσει, βρίσκουν πεδίο ελεύθερο και δρουν…

Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι να βαφτίσουν ως δίκαιη τη διαφορά επιτοκίου που πρέπει να καταβάλλει το δημόσιο, με εκείνην που πρέπει να καταβάλλει ο πολίτης σε ληξιπρόθεσμες οφειλές, επειδή το κράτος είναι φερέγγυο(!), υπάρχει τεράστια διαφορά.

Για την ακρίβεια, αποτελεί προσβολή στην ύβρη.

Από τη μία, μας χαρατσώνουν με το έτσι θέλω, επειδή αρνούνται να μειώσουν τις δαπάνες του δημόσιου τομέα, και από την άλλη επιβάλλουν πρόστιμα και εξοντωτικά επιτόκια όταν τους χρωστάμε εμείς, ενώ όταν μας χρωστούν αυτοί το επιτόκιο αντιστοιχεί περίπου σε εκείνο ενός μέσου στεγαστικού δανείου…

Κι όλα αυτά με τον ισχυρισμό ότι είναι φερέγγυοι…

Ποιο είναι φερέγγυο; Το χρεοκοπημένο ελληνικό κράτος;

Το κράτος που πήρε ζεστό χρήμα από τους εταίρους τους, πέρυσι τέτοιο καιρό, για να ξεχρεώσει ληξιπρόθεσμες οφειλές ύψους άνω των 8 δισ. ευρώ, και κατάφερε να εξοφλήσει σε έναν ολόκληρο χρόνο μόνον 6,2 δισ. ευρώ, ενώ ταυτόχρονα δημιούργησε κατά το ίδιο διάστημα σχεδόν ισόποσες νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τους ιδιώτες;

Ο κ. Στουρνάρας, δεν μας τα είπε χθες καλά, για ακόμη μία φορά…

Θεώρησε ο φίλτατος Ιωάννης (τις ευχές μας, ειρήσθω εν παρόδω) την επιβολή επιτοκίου 8,76% και προστίμου από 10% έως και 30% σε περιπτώσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών ιδιωτών προς το δημόσιο δίκαιη, έναντι του επιτοκίου 6% που πρέπει να καταβάλλει το δημόσιο προς τους ιδιώτες σε αντίστοιχες πληρωμές, λέγοντας ότι «η διαφορά έχει να κάνει με το ρίσκο. Το κράτος πάντα πληρώνει»…

Πρόκειται, ενδεχομένως, για ένα πρωτοφανές φαινόμενο βραχείας μνήμης, αφού ακόμη δεν έχουμε κλείσει ούτε διετία από το διαβόητο PSI, με το οποίο κουρεύτηκαν τα ομόλογα του ιδιωτικού τομέα…

Πού την βρήκε τη φερεγγυότητα το ελληνικό δημόσιο κ. Στουρνάρα; Αν υπάρχει  αυτή η φερεγγυότητα γιατί δεν βγαίνουμε στις αγορές μια ώρα αρχύτερα, ώστε να ξεμπερδεύουμε και με μνημόνια, τρόικες και τα συναφή;

Δεν φθάνει να θεωρούμε εαυτόν φερέγγυο. Πρέπει να το λένε και οι άλλοι…

Το spread του ελληνικού δεκαετούς ομολόγου μπορεί να υποχώρησε σημαντικά, αλλά ακόμη βρίσκεται σε απαγορευτικά επίπεδα… Μην ξεχνιόμαστε…

Αντίστοιχα, ο φίλτατος υπουργός υποστήριξε ότι η όλη εξέλιξη της θέσπισης ενός επιτοκίου για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου είναι θετική, αφού «μέχρι τώρα το κράτος δεν είχε καν επιτόκιο», στις πληρωμές του είδους αυτού…

Θετική, ίσως, είναι, καθώς μας γλυτώνει από το «ολότελα» και μας ρίχνει στην «Παναγιώταινα».

Το γεγονός αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι είναι και δίκαιη, δεδομένης της διαφοράς του επιτοκίου που προσφέρει από την πλευρά του έναντι εκείνου που ζητά από τους ιδιώτες, στους οποίους βάζει και ένα «καπέλο» από 10% έως 30%...

Έχουν ρωτήσει οι φίλτατοι του οικονομικού επιτελείου, άραγε, με τι κόστος δανείζονται οι εξαγωγικές επιχειρήσεις στις οποίες το ελληνικό δημόσιο καθυστερεί να επιστρέψει τον ΦΠΑ;

Αντίστοιχες ερωτήσεις για το σύνολο της επιχειρηματικής κοινότητας ή των ιδιοκτητών ενοικιαζόμενων διαμερισμάτων, σε περιπτώσεις προκαταβολής φόρου επόμενου οικονομικού έτους, έχει κάνει κανείς;

Νομίζουν οι φίλτατοι του οικονομικού επιτελείου ότι όσοι έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο, δηλαδή 2,5 εκατ. Έλληνες, θα σπεύσουν να τις αποπληρώσουν εξαιτίας του φόβητρου που δημιουργεί το υπέρογκο πρόστιμο;

Ο βρεγμένος τη βροχή δεν την φοβάται, φίλτατοι… Πού θα τα βρουν να σας τα δώσουν, όταν ήδη πασχίζουν να τα φέρουν βόλτα και να διασώσουν την αξιοπρέπειά τους;

Όσο για τις ρυθμίσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών, έχει αναρωτηθεί κανείς γιατί παραμένουν τόσοι εκτός ρύθμισης; Πέρασε από κανενός το μυαλό να διευρυνθούν τα κριτήρια υπαγωγής στις ρυθμίσεις, μήπως και αυξηθεί η συμμετοχή σε αυτές;

Αφήστε. Ρητορικό το ερώτημα…

Στις εκλογές, όμως, μην αναρωτιέστε… Θα είναι αργά.