«Γιατί θα πάω αύριο στο αμφιθέατρο»

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Πριν από λίγες ημέρες, έτυχε να πέσει στα χέρια μου μια επιστολή.

Ήταν η επιστολή που είχε στείλει πρόσφατα, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, προς περίπου 800 φοιτητές του πανεπιστημίου Berkeley, στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, ο καθηγητής τους (μαθηματικός) Αλεξάντρ Κάουαρντ.

Με την επιστολή αυτή, τους πληροφορούσε ότι την επόμενη ημέρα θα πραγματοποιούσε κανονικά τις παραδόσεις του μαθήματος που διδάσκει, παρά την απεργία που είχαν κηρύξει εργαζόμενοι στο πανεπιστήμιο, καθηγητικό και μη προσωπικό, για την ημέρα εκείνη.

Η επιστολή αυτή είναι μακροσκελής. Συγκεκριμένα, αριθμεί περισσότερες από 2.000 λέξεις.

Με τις λέξεις αυτές, ο Κάουαρντ εξηγούσε ότι δεν έστεκε αντίθετος με την απεργία των εργαζομένων στο πανεπιστήμιο.

Για την ακρίβεια, επεσήμαινε ότι οι κοινωνίες στις οποίες οι άνθρωποι ορθώνουν ανάστημα για την προάσπιση των πεποιθήσεών τους είναι κατά κανόνα καλύτερες από εκείνες στις οποίες συμβαίνει το αντίθετο.

Θεωρούσε, ωστόσο, ότι προέχει η μόρφωση των φοιτητών του και ότι, αν και το μεγαλύτερο τμήμα της διδακτέας ύλης είχε ήδη παραδοθεί, ο χρόνος που απέμενε δεν θα έπρεπε να χαθεί.

Είχε την άποψη αυτή, δε, υπό το φως των πολύπλοκων και σύνθετων προβλημάτων με τα οποία θα ήσαν αντιμέτωποι στη λοιπή ζωή τους οι φοιτητές του.

Η ζωή είναι μια ατέλειωτη σειρά από αποφάσεις και ο κόσμος γύρω μας αλλάζει απίστευτα γρήγορα. Η βιοτεχνολογία, το διαδίκτυο, η πρόοδος των τηλεπικοινωνιών και τόσα άλλα που έχουν συμβεί μόλις την τελευταία δεκαετία έχουν αλλάξει ριζικά τον κόσμο γύρω μας, εξηγούσε προς τους φοιτητές του ο Κάουαρντ.

Για θέματα όπως αυτά, αλλά και για σειρά άλλων, τα οποία θα διαμορφώσουν τον κόσμο γύρω μας τις επόμενες δεκαετίες θα κληθείτε να δώσετε απαντήσεις. Θα κληθείτε να διαμορφώσετε αυτόν τον κόσμο.

«Ένα τμήμα της δουλειάς της γενιάς σας πρόκειται να είναι τεχνολογικό, χρησιμοποιώντας επιστημονικές ιδέες στην υπηρεσία του κοινωνικού συμφέροντος και μέρος αυτής της δουλειάς θα είναι θεμελιωδώς ανθρώπινο, συνδεδεμένο άρρηκτα με αξίες και πτυχές της ανθρώπινης υπόστασης, όπως το συναίσθημα, το οποίο χαρακτηρίζει την εξέλιξη ολόκληρης της ιστορίας μας».

Δεν μπορώ να σας πω ποιος θα είναι ο ιδιαίτερος ρόλος σας στο μέλλον. Σας διαβεβαιώνω όμως ότι θα είναι περίπλοκος. Η επιστήμη και η τεχνολογία είναι περίπλοκες. Η ζωή η ίδια είναι.

Για να μπορέσετε να καθοδηγηθείτε καλύτερα στον ρου της, εξοπλιστείτε με όσο περισσότερες γνώσεις και εμπειρίες μπορείτε. Μορφωθείτε όσο το δυνατόν καλύτερα.

Η κοινωνία επενδύει σε εσάς. Μην πέσετε στην παγίδα ότι τη δουλειά θα την κάνει κάποιος άλλος, καλύτερος. Γίνετε εσείς καλύτεροι. Αριστεύστε και βοηθήστε την κοινωνία να γίνει καλύτερη.

Οι λέξεις που χρησιμοποίησε στη μακρά επιστολή του προς τους φοιτητές του ο Κάουαρντ ήσαν πράγματι πολλές και με το παρόν σημείωμα δεν μπορώ να σας τις μεταφέρω.

Προτρέπω ενεργά, όμως, να τις διαβάσουν όλοι οι φοιτητές στην Ελλάδα, και ειδικά εκείνοι που φοιτούν σε πανεπιστήμια τα οποία έχουν βάλει λουκέτο εδώ και 12-13 εβδομάδες.

Επίσης, προτρέπω τους καθηγητές των ανθρώπων αυτών να τη διαβάσουν, όπως και όσους εργάζονται σήμερα στα πανεπιστήμια και απεργούν.

Ο καθένας θα αντλήσει τα συμπεράσματά του από όσα υποστηρίζει ο Κάουαρντ.

Απλά να θυμίσω ότι πρόκειται για μια επιστολή ενός καθηγητή, σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια των ΗΠΑ.

Μιας χώρας η οποία βρίσκεται ήδη στην κορυφή της τεχνολογίας και συνεχίζει να επενδύει σε αυτήν.

Μπορείτε να βρείτε το πλήρες κείμενο της επιστολής του εδώ:

http://alumni.berkeley.edu/california-magazine/just-in/2013-11-21/cal-lecturers-email-students-goes-viral-why-i-am-not