Εύκολα μαχαίρια και δύσκολα νυστέρια

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Τα οριζόντια μαχαίρια σε μισθούς και συντάξεις, όσο απεχθή κι αν είναι, από πρακτικής πλευράς είναι εύκολα.

Δεν χρειάζεται καν να ξέρεις πόσους πληρώνεις ή ακόμη και πόσα παίρνουν, όπως για παράδειγμα το ελληνικό δημόσιο, το οποίο χρειάστηκε να κάνει δύο διαφορετικές απογραφές ώστε να «πληροφορηθεί» τα στοιχεία αυτά.

Απλώς τραβάς μια οριζόντια μείωση επί τοις εκατό και τελείωσες. Τουλάχιστον, σε πρώτη ανάγνωση, διότι το τι ακριβώς συμβαίνει μετά είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία…

Αντίθετα, οι μεταρρυθμίσεις, οι λεγόμενες και δομικές ή διαρθρωτικές, απαιτούν κόπο.

Για την ακρίβεια, απαιτούν μελέτη σε βάθος και προσδιορισμό του προβλήματος όπως και του τρόπου αντιμετώπισής του, ενώ η εφαρμογή τους είναι βέβαιον ότι θα συνοδευτεί από ποικίλες αντιδράσεις εκ μέρους όσων θεωρούν ότι πλήττονται από αυτές.

Ταυτόχρονα, ενόσω οι μεταρρυθμίσεις αυτές παραμένουν εκκρεμείς, το δυνητικό όφελός τους δεν είναι σαφές προς το ευρύ κοινό και άρα η υποστήριξη για την προώθησή τους μειωμένη.

Κατά συνέπεια, η υλοποίησή τους δεν απαιτεί μόνον εμπεριστατωμένο σχεδιασμό, αλλά και αποφασιστικότητα.

Δύο στοιχεία, τα οποία δεν ήσαν προετοιμασμένες να επιδείξουν οι κυβερνήσεις του τόπου κατά τη διάρκεια της τελευταίας τριετίας, για λόγους που όλοι μας, λίγο-πολύ, γνωρίζουμε. Τι κι αν ο τόπος μας τις είχε ανάγκη; Τι κι αν η ύφεση θα ήταν ηπιότερη και οι συνέπειές της περισσότερο αμβλείες; Απουσία επάρκειας και πολιτικής βούλησης, οι μεταρρυθμίσεις παρέμειναν κενό γράμμα.

Ασφαλώς, υπήρξαν κάποιες προσπάθειες. Ορισμένες, δε, ήταν και στη σωστή κατεύθυνση.

Πραγματικές και ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, ωστόσο,  οι οποίες θα μπορούσαν να αλλάξουν τους όρους ανταγωνισμού στην πατρίδα μας δεν υπήρξαν.

Ορισμένα επαγγέλματα ψευτοάνοιξαν, ορισμένες αγορές απελευθερώθηκαν, με κυριότερη αυτή των τηλεπικοινωνιών, ενώ άλλες παρέμειναν στο έλεος συντεχνιών, καρτέλ και μονοπωλίων, με χαρακτηριστικότερο εκείνο της ΔΕΗ στην αγορά ενέργειας.

Σήμερα, η ελληνική κυβέρνηση κρατά στα χέρια της το πρώτο μέρος μιας σοβαρής μελέτης, την οποία η ίδια παρήγγειλε από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).     

Η εφαρμογή των προτάσεων του ΟΟΣΑ, δε, υπόσχεται αύξηση του ετήσιου ΑΕΠ της χώρας κατά 5,2 δισ. ευρώ, εάν προωθηθεί έστω αυτό το τμήμα της μελέτης του που παρουσιάστηκε χθες και αφορά σε τέσσερις κρίσιμους τομείς της ελληνικής οικονομίας: τον τουρισμό, την επεξεργασία τροφίμων, τα οικοδομικά υλικά και το λιανικό εμπόριο.

Πρόκειται για τομείς οι οποίοι όχι μόνον αφορούν σημαντικό τμήμα του παραγόμενου εγχώριου προϊόντος, αλλά και σχετίζονται άμεσα με το επίπεδο καθημερινής διαβίωσης των κατοίκων της χώρας.

Για παράδειγμα, γιατί το γάλα, ένα είδος πρώτης ανάγκης, να κοστίζει στον ΈΛληνα καταναλωτή έως και 34% ακριβότερα, από ό,τι ο μέσος ευρωπαϊκός όρος; Αντίστοιχα, γιατί το ψωμί, επίσης ένα προϊόν ευρύτατης κατανάλωσης, να αποτελεί πεδίο δράσης επιτήδειων, οι οποίοι λογαριάζουν τη φραντζόλα του μισού κιλού για κάτι λιγότερο;

Πέραν, όμως, του άμεσου οφέλους που θα δει για την τσέπη του όποιος ζει  στη χώρα μας από την προώθηση των μεταρρυθμίσεων αυτών, υπάρχει και μια εξίσου σημαντική παράμετρος για την Ελλάδα, την οποία επέλεξε να παραθέσει ο ίδιος ο γ.γ. του ΟΟΣΑ Α. Γκουρία, παρουσιάζοντας τη σχετική μελέτη.

Αν μέσω της υλοποίησης αυτών των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων η Ελλάδα κατορθώσει να ξεπεράσει τα κυριότερα προβλήματά της, όπως αυτά αποτυπώνονται στη γραφειοκρατία και στην αδιαφάνεια που τη συνοδεύει και δημιουργήσει, πρώτον, ένα ανταγωνιστικό και, δεύτερον, ένα  προβλέψιμο περιβάλλον, θα έχει μπορέσει να απαντήσει στο κυριότερο ερώτημα που υποβάλλει οποιοσδήποτε σκέφτεται να επενδύσει στη χώρα μας: «Γιατί να βάλω τα λεφτά μου στην Ελλάδα;».

Την απάντηση την έδωσε ο ίδιος ο κ. Γκουρία, «ναι, θ’ ανοίξω τη δουλειά μου εκεί γιατί τώρα υπάρχει ανταγωνιστικότητα, γιατί υπάρχει ήδη το ταλέντο και το ανθρώπινο δυναμικό», και πλέον υπάρχει και το απαραίτητο πλαίσιο  επιχειρηματικότητας, σε μακροπρόθεσμο επίπεδο.

Είναι η κυβέρνηση αποφασισμένη να τα προσφέρει αυτά στον τόπο μας;