Αν το κράτος δεν μπορεί, μπορούν οι ιδιώτες…

Στην τελευταία γραμμή κάθε ισολογισμού, χρηματοοικονομικού ή μη, καταγράφεται το τελικό αποτέλεσμα.

Επ' αυτού του αποτελέσματος κρίνεται η όλη προσπάθεια και επ' αυτού αποδίδονται ή όχι τα όποια εύσημα αναλογούν.

Έτσι, λοιπόν, όταν το υπουργείο Οικονομικών ομολογεί, διά στόματος του φιλτάτου κ. Ι. Στουρνάρα, ότι έχει κατορθώσει να βεβαιώσει και να εισπράξει πρόστιμα συνολικού ύψους μόλις 5 εκατ. ευρώ, για μια κολοσσιαία υπόθεση όπως είναι η εξαγωγή κεφαλαίων συνολικού ύψους 22 δισ. ευρώ την τριετία 2009-2011, ελάχιστα εύσημα μπορούν να αποδοθούν.

Η πρόσφατη ομολογία του κ. Στουρνάρα, στο Κοινοβούλιο, ότι επί συνόλου 54.246 φορολογουμένων οι οποίοι εξήγαγαν κεφάλαια ύψους 22 δισ. ευρώ την περίοδο 2009-2011 εντοπίστηκαν 24.710 περιπτώσεις με διαφορές μεταξύ εμβασμάτων και δηλωθέντων εισοδημάτων, της τάξης των 7 δισ. ευρώ, δημιουργεί εύλογη προσδοκία ότι τουλάχιστον ένα μέρος αυτών αφορά αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη.

Προσδοκία, η οποία, ωστόσο, κατακρημνίζεται όταν ο ίδιος ο κ. Στουρνάρας επισημαίνει πως από το σύνολο των περιπτώσεων αυτών επελέγη ένα δείγμα 436 υποθέσεων για έλεγχο, που έχει ολοκληρωθεί μόνον σε 2 περιπτώσεις με βεβαιωθέν και εισπραχθέν έσοδο για τον κρατικό κορβανά μόλις 5 εκατ. ευρώ.

Μετά από αυτό, γιατί την ψάχνουμε άλλο τη δουλειά φίλτατοι...

Γιατί να ψάχνουμε όσους έβγαλαν τα λεφτά τους, δηλωθέντα ή μη, στο εξωτερικό;

Γιατί να ψάχνουμε ή να λέμε ότι «ψάχνουμε» τη λίστα Λαγκάρντ, τη λίστα των ιδιοκτητών ακινήτων στο Λονδίνο (τους περίφημους Cash Greeks), τις λίστες με τις off-shore, ή εκείνες με τους ιδιοκτήτες ταχύπλοων ή άλλων σκαφών αναψυχής στην Ολλανδία, ή εντέλει τις λίστες του Λουξεμβούργου ή τις όποιες άλλες;

Αντίστοιχα, γιατί να κουραζόμαστε και να λέμε ότι θα παταχθεί η φοροδιαφυγή, είτε στον τουριστικό κλάδο, όπου κάθε καλοκαίρι γίνεται ένα πρωτοφανές πάρτι, όπως διαπιστώνει το ίδιο το ΣΔΟΕ, είτε σε οποιονδήποτε άλλο κλάδο ή επάγγελμα;

Γιατί; Ποιο το νόημα και προς τι ο κόπος; Γιατί να «δουλευόμαστε» τόσο άκομψα;

Με τις παρούσες «δυνάμεις» του υπουργείου Οικονομικών, πόσες χιλιετηρίδες θα απαιτηθούν για την ομαλή διεκπεραίωση αυτών των ελέγχων και ποιο θα είναι τότε το τελικό όφελος για τον δημόσιο κορβανά;

Αν, όμως, στις κραυγαλέες περιπτώσεις, εκεί όπου η οσμή φοροδιαφυγής φθάνει τα όρια του αφόρητου, μπορούμε να επιδείξουμε μόνον αυτά τα αποτελέσματα, τότε με ποιο ηθικό ανάστημα κυνηγάμε τον κάθε μισθωτό, τον κάθε συνταξιούχο, τον κάθε ιδιοκτήτη ακινήτου για την τελευταία του πεντάρα;

Μας λέγει ο όντως φίλτατος κ. Στουρνάρας, ότι όταν ανέλαβε η φορολογική διοίκηση αριθμούσε περί τους 600 ελεγκτές και ότι σήμερα τούτη αριθμεί περί τους 2.000 συνολικά, καθώς και ότι θα προσληφθούν ακόμη 300 πτυχιούχοι οικονομικών και νομικών επιστημών και, τέλος, ότι ο κλάδος θα ανανεωθεί με ακόμη 2.000 προσλήψεις.

Εξαιρετικά, να αναφωνήσουμε εμείς. Όμως, αυτοί οι άνθρωποι πότε θα εκπαιδευτούν και πότε θα μπορέσουν να ριχτούν στη «μάχη» κατά της φοροδιαφυγής; Εφέτος; Του χρόνου ή τον παραχρόνο;

Γιατί αφήνει το χρόνο να γλιστρά μέσα από τα χέρια του το υπουργείο Οικονομικών;

Δεν έχουν αντιληφθεί αυτοί οι άνθρωποι ότι δεν υπάρχει πια άλλος χρόνος; Δεν έχουν καταλάβει ότι τα συνήθη υποζύγια του προϋπολογισμού, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, όπως βεβαίως και οι ιδιοκτήτες ακινήτων, δεν μπορούν πλέον να κουβαλούν αυτόν τον «σταυρό του μαρτυρίου»;

Αντίστοιχα, δεν αντιλαμβάνονται οι φίλτατοι του υπουργείου Οικονομικών ότι όλος αυτός ο κόσμος «βράζει» όταν βλέπει φαινόμενα όπως αυτά των καθυστερήσεων και των τελικών αποτελεσμάτων στους ελέγχους κατά της φοροδιαφυγής, την ίδια ώρα που ο ίδιος εξωθείται στα όρια της αξιοπρέπειας;

Ας μην το κουράζουμε το θέμα, φίλτατοι. Εάν η κυβέρνηση το επιθυμεί, μπορεί με συνοπτικές διαδικασίες, αφού προσαρμόστηκε πρόσφατα και το σχετικό θεσμικό πλαίσιο, να βρει την άκρη στην υπόθεση αυτή.

Ας προκηρύξει έναν διεθνή διαγωνισμό και ας επιλέξει τις καλύτερες ελεγκτικές και λογιστικές εταιρείες, ελληνικές ή ξένες, για τη διενέργεια των ελέγχων για κάθε λίστα που διαθέτει...

Ας τις πληρώσει για τη δουλειά τους, δε, με ένα προσυμφωνημένο ποσοστό επί των εσόδων που θα εισπραχθούν... Τι έχει να χάσει;

Διότι με το ρυθμό που έχει τώρα, μάλλον κοροϊδευόμαστε...