Το προμελετημένο «έγκλημα» με τις αντικειμενικές τιμές

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Μόνον ένα μυαλό το οποίο θα είχε ως στόχο την εξαΰλωση της ακίνητης περιουσίας και μέσω αυτής την εξολόθρευση της πάλαι ποτέ μεσαίας τάξης θα μπορούσε να απαιτήσει την ταυτόχρονη είσπραξη τεσσάρων διαφορετικών φόρων επί των ακινήτων μέσα σε μία μόλις χρονιά, και μάλιστα με αντικειμενικές αξίες ή τιμές ζώνης οι οποίες πλέον είναι σαφώς πλασματικές.

Ο επικείμενος προσδιορισμός, δε, του νέου ενιαίου φόρου επί των ακινήτων, που θα αφορά το 2014, βάσει των ίδιων αντικειμενικών ή τιμών ζώνης, πρέπει να θεωρείται αμιγώς «οικονομικό έγκλημα» σε βάρος της περιουσίας του ελληνικού λαού.

Με την ανεργία να αφορά σχεδόν έναν στους τρεις εργασιακά ενεργούς πολίτες της χώρας και με εισοδηματικές μειώσεις που κατά περίπτωση μπορεί και να υπερβαίνουν το 50% των προ κρίσης εσόδων για τους υπολοίπους, ο Έλληνας φορολογούμενος καλείται να καταβάλει μέσα σε λίγους μήνες όχι μόνον το «χαράτσι» μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, αλλά και τους φόρους επί ακινήτων του 2011, του 2012 και του 2013, ο τελευταίος εκ των οποίων έκανε την «εμφάνισή» του μόλις την προηγούμενη εβδομάδα στη σχετική εφαρμογή του Taxisnet.

Όλα αυτά, δε, όταν στην πλειονότητα των περιπτώσεων ο φορολογούμενος είναι ήδη αντιμέτωπος με την καταβολή των δόσεων της ρύθμισης των ληξιπρόθεσμων οφειλών του, εάν έχει κάνει, αλλά και με τον φόρο εισοδήματος του προηγουμένου έτους, τα εκκαθαριστικά σημειώματα για τον οποίο συνεχίζουν να φθάνουν στους υπόχρεους.

Ας αφήσουμε στην άκρη τις τυχόν προσωπικές, δανειακές ή οικογενειακές υποχρεώσεις που πιθανόν αντιμετωπίζει. Πού λεφτά για αυτά…

Αποτελεί, δε, ομολογία οικτρής ήττας εκ μέρους του οικονομικού επιτελείου το ενδεχόμενο ο νέος φόρος επί των ακινήτων, που θα επιβληθεί το 2014, να βεβαιωθεί στο ποσό των 3,9 δισ. ευρώ, όπως φέρεται να επιδιώκει η τρόικα, ή στα 3,5 - 3,6 δισ. ευρώ, όπως φέρεται να επιθυμεί το υπουργείο Οικονομικών, εξαιτίας της παραμέτρου της εισπραξιμότητάς του, την οποία η πρώτη πλευρά εκτιμά στο 75% του βεβαιωθέντος ποσού και η δεύτερη στο 80%-82%.

Όταν για το έτος 2010 βεβαιώθηκαν φόροι 865 εκατ. ευρώ, το 2011 φόροι 2,7 δισ. ευρώ και το 2013 φόροι 3,1 δισ. ευρώ, πώς είναι δυνατόν να επιβάλλεται για το 2014 φόρος 3,9 δισ. ευρώ ή ακόμη και 3,5 δισ. ευρώ, ενώ η αγορά ακινήτων έχει καταρρεύσει και χαρακτηρίζεται πλέον από «νεκρική ακαμψία»;

Δίχως αμφιβολία πρόκειται περί συντονισμένου και αριστοτεχνικά σχεδιασμένου σχεδίου εξόντωσής της, χάριν της εξασφάλισης του περίφημου πρωτογενούς πλεονάσματος αλλά και εξαιτίας της απουσίας βούλησης για τον περιορισμό των δαπανών και τη συρρίκνωση του δημόσιου τομέα.

Είναι άραγε τυχαίο που σχεδόν ο ένας στους δύο δηλώνει, σε σχετική έρευνα της εταιρείας Marc, ότι δεν θα είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του σχετικά με τους φόρους ακινήτων; Ποσοστό 25,1% δηλώνει ευθέως αδυναμία πληρωμών και ποσοστό ακόμη 20,3% δηλώνει «μάλλον όχι» στην ίδια ερώτηση.

Υπό το πρίσμα όλων αυτών αλλά και με τον νου μας στο γεγονός ότι ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας βρίσκεται στα όρια της ανέχειας και της αξιοπρέπειας, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης οφείλει να προχωρήσει τουλάχιστον στην άμεση μείωση των αντικειμενικών τιμών και των τιμών ζώνης και σε σε πολύ προσεκτικό υπολογισμό των συντελεστών που θα εφαρμοστούν για το σύνολο της ακίνητης περιουσίας, συμπεριλαμβανομένων και των οικοπέδων.

Εν τέλει, όπως έχουμε ξαναπεί, αν ο λογαριασμός δεν του βγαίνει, ας μειώσει τις δαπάνες του…