Μειώσεις μισθών και άλλα κουραφέξαλα...

Μετά από τρία χρόνια παρουσίας στη χώρα μας, θα περίμενε κανείς από τους «φωστήρες» του ΔΝΤ να έχουν καταλάβει περισσότερα σχετικά με το πώς λειτουργούν τα πράγματα στο «Ελλάντα».

Για παράδειγμα, πώς περιμένουν, άραγε, να βγουν τα νούμερα για τη σχέση χρέους προς ΑΕΠ όταν οδηγούν την οικονομία σε μεγαλύτερη ύφεση, ζητώντας νέες μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα, και άρα περαιτέρω περιορισμό της ζήτησης;

Δεν τους έχει πει κανείς ότι η σχέση αυτή είναι ένα κλάσμα;

Αντίστοιχα, όταν διαπιστώνουν και οι ίδιοι ότι οι προηγούμενες μειώσεις μισθών δεν πέρασαν στις τιμές, αλλά αναλώθηκαν στην προσπάθεια διατήρησης των περιθωρίων κέρδους των επιχειρήσεων, τι είναι ακριβώς αυτό που δεν καταλαβαίνουν;

Προφανώς, αυτό που όλοι μας διαπιστώνουμε εδώ και τρία χρόνια.

Απουσία μεταρρυθμίσεων και διαρθρωτικών αλλαγών, οι τιμές είναι καταδικασμένες να παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, μειώνοντας ακόμη περισσότερο την αγοραστική ικανότητα των νοικοκυριών και συνολικά τη ζήτηση στην οικονομία.

Στοιχειώδες, δεν βρίσκετε; Αυτοί οι φωστήρες γιατί δεν το καταλαβαίνουν;

Όταν ζητούν μειωμένες ασφαλιστικές εισφορές, δίχως όμως αρνητική επίδραση στον προϋπολογισμό και αύξηση της έμμεσης φορολογίας για την αντιστάθμιση των όποιων απωλειών, δεν αντιλαμβάνονται ότι ανοίγουν έναν νέο κύκλο μείωσης της ζήτησης, και άρα έντασης της ύφεσης;

Τι από όλα αυτά δεν διδάχτηκαν στον πρώτο χρόνο του όποιου πανεπιστημίου φοίτησαν;

Και οι «δικοί μας», όμως, δεν πάνε πίσω...

Η παντελής απουσία βούλησης για την προώθηση πραγματικών διαρθρωτικών αλλαγών με στόχο την απελευθέρωση της αγοράς τόσο από τα σημερινά κρατικά δεσμά της όσο και από εκείνα των συντεχνιών και των καρτέλ, αποτελεί ανάχωμα στον ανταγωνισμό και ευνοεί τη διατήρηση των τιμών σε υψηλά επίπεδα...

Όταν βλέπουν ότι παρά τη συνεχή βύθιση της οικονομίας σε ύφεση, η οποία έως το τέλος του έτους θα έχει στοιχίσει πάνω από το 25% του ΑΕΠ της χώρας, ο πληθωρισμός αρνείται πεισματικά να μειωθεί και μόνον το τελευταίο τρίμηνο έχει γυρίσει οριακά αρνητικός, δεν προβληματίζονται;

Γιατί, άραγε, σε μια χώρα η οποία υποφέρει από τόσο μεγάλη ύφεση και στην οποία το διαθέσιμο εισόδημα των κατοίκων της έχει συρρικνωθεί δραματικά (μόνον το τελευταίο 12μηνο κατά 2 δισ. ευρώ), δεν υπάρχει έντονος αποπληθωρισμός;

Δεν τους περνά από το μυαλό το ερώτημα αυτό;

Την αρνητική αποταμίευση, η οποία συνεχίζεται, πώς και δεν τη βλέπουν;
Γράσο έχουν τα μάτια τους;

Το γεγονός ότι η τελική καταναλωτική δαπάνη των νοικοκυριών μειώθηκε κατά 3,2 δισ. ευρώ δεν τους ενδιαφέρει;

Ας μην το κουράζουμε το ζήτημα, φίλτατοι.

Μπορεί οι φωστήρες του ΔΝΤ να ζητούν νέες μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα, όμως το μόνο που θα καταφέρουν, αν τους περάσει, είναι να δώσουν νέα ώθηση στον φαύλο κύκλο της ύφεσης και να θέσουν τόσο τη χώρα όσο και το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής εκτός τροχιάς, ακόμη περισσότερο...

Όσο δεν λύνονται τα διαρθρωτικά προβλήματα που υφίστανται σήμερα στην Ελλάδα, με κυριότερα τη φοροδιαφυγή, τη γραφειοκρατία και την αδιαφάνεια που τη συνοδεύει, οι συνθήκες ανταγωνισμού θα παραμένουν στρεβλές και οι τιμές θα διατηρούνται σε υψηλά επίπεδα...

Ταυτόχρονα, όσο το κράτος δεν κάνει τη δουλειά του και επιτρέπει την ύπαρξη καρτέλ ή διαιωνίζει τα προνόμια των συντεχνιών, άσπρη μέρα αυτός ο τόπος δεν θα δει...

Τι δεν καταλαβαίνουν από όλα αυτά;

***Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο;

Τι γνώμη έχετε;To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.