Ράβε - ξήλωνε το πουλόβερ των ληξιπρόθεσμων

Την ίδια ώρα που η ελληνική οικονομία, οι επιχειρήσεις και οι πολίτες έχουν κυριολεκτικά στεγνώσει από ρευστό και ασφυκτιούν από χρέη και κάθε λογής οφειλές, το κράτος ράβει και ξηλώνει το πουλόβερ των δικών του ληξιπρόθεσμων οφειλών, αρνούμενο επί της ουσίας να ανταποκριθεί σε υποχρεώσεις αλλά και στις δεσμεύσεις του.

Ένα εξάμηνο έχει κυλήσει από τα τέλη Δεκεμβρίου του 2012 και τη δέσμευση του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά ότι θα εξοφληθούν με ταχύ ρυθμό οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα, που τότε έστεκαν λίγο κάτω από τα 8 δισ. ευρώ.

Στο διάστημα αυτό, και για την ακρίβεια από τα τέλη Δεκεμβρίου έως χθες, οπότε ανακοίνωσε τα πλέον πρόσφατα στοιχεία ο φίλτατος κ. Χρ. Σταϊκούρας, το κράτος έχει ξεπληρώσει 3,4 δισ. ευρώ, αλλά έχει σωρεύσει νέες οφειλές που ανεβάζουν και πάλι τον λογαριασμό στα 7,24 δισ. ευρώ...

Προφανώς πρόκειται για «δούλεμα», και μάλιστα άγριο...

Μας λένε οι άνθρωποι ότι τα φέσια του κράτους προς την αγορά «περιορίστηκαν» στα 6,931 δισ. ευρώ τον Μάιο έναντι 7,25 δισ. ευρώ τον Απρίλιο, αλλά «ξεχνούν» ότι οι εκκρεμείς επιστροφές φόρου (υποχρεώσεις δηλαδή που δεν εξοφλήθηκαν μετά την παρέλευση 90 ημερών) αυξήθηκαν από 278,3 εκατ. ευρώ τον Απρίλιο σε 309 εκατ. ευρώ τον Μάιο, ανεβάζοντας το πραγματικό ύψος του φεσιού σε 7,24 δισ. ευρώ τον Μάιο, από 7,528 τον Απρίλιο...

Με άλλα λόγια, τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα...

Φροντίζουν πάντως να μας πουν ότι τις μεγαλύτερες ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις τις έχει ο Οργανισμός Κοινωνικής Ασφάλισης, ύψους 3,88 δισ. ευρώ, εκ των οποίων 2,498 είναι του ΕΟΠΥΥ, ώστε να «αντιληφθούμε» τον κοινωνικό χαρακτήρα των δαπανών αυτών, αλλά ταυτόχρονα και την απουσία ελέγχου στη διαχείριση πόρων σε σχέση με το σύστημα υγείας...

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, φίλτατοι.

Για να βγει ο τόπος από την κρίση χρειάζεται ανάπτυξη και αυτή δίχως χρήμα δεν πρόκειται να έρθει.

Με το τραπεζικό σύστημα εγκλωβισμένο, ακόμη και μετά τη διαδικασία ανακεφαλαιοποίησής του, στα δεσμά των μη εξυπηρετούμενων δανείων, και ταυτόχρονα με την υπερφορολόγηση πολιτών και επιχειρήσεων, η αγορά στενάζει από έλλειψη ρευστότητας, γεγονός που της στερεί όχι μόνον την ανάπτυξη αλλά ακόμη και την ίδια της την επιβίωση.

Όσο το κράτος επιμένει να υποβάλλει τους πολίτες και τις επιχειρήσεις στο κινεζικό μαρτύριο της σταγόνας αρνούμενο να ανοίξει τις κάνουλες για την αποπληρωμή των δικών του υποχρεώσεων, άλλο τόσο θα βυθίζεται η οικονομία στο σημερινό της τέλμα.

Όλα αυτά σημειώνονται, δε, ενώ είναι ορατό ένα νέο κενό χρηματοδότησης της Ελλάδας, ενδεχομένως επί ένα τρίμηνο, από τους δανειστές της, εξαιτίας της απουσίας οποιουδήποτε βήματος προόδου στη διαδικασία μεταρρύθμισης του δημόσιου τομέα.

Γεγονός το οποίο, σε περίπτωση που υλοποιηθεί, θα σημάνει δίχως αμφιβολία περαιτέρω καθυστερήσεις στη διαδικασία αποπληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου αλλά και πιθανότατα σώρευση νέων προς τον ιδιωτικό τομέα, εντείνοντας έτσι τις συνθήκες ύφεσης της οικονομίας και επιβαρύνοντας περαιτέρω τη σχέση χρέους προς ΑΕΠ...

Ο απίθανος αυτός φαύλος κύκλος προφανώς μαρτυρά όρους ουσιαστικής διαχειριστικής αδυναμίας, τόσο στην προώθηση των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων όσο και εκπλήρωσης ανειλημμένων υποχρεώσεων έναντι αφενός των πολιτών αυτής της χώρας και αφετέρου των διεθνών δανειστών της...

Για την αντιμετώπιση, όμως, αυτού του φαινομένου οι αποφάσεις πρέπει να έρθουν από ψηλά...

**Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο;

Τι γνώμη έχετε;To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.