Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε με τα δάνεια….

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ο μακρύς δρόμος που πρέπει να διανύσει η ελληνική οικονομία για να εξέλθει από τη σημερινή της κρίση και να οδηγηθεί στην ανάπτυξη πρέπει ίσως να διέλθει διαμέσου διαρθρωτικών αλλαγών, απελευθέρωσης της τάδε αγοράς ή του δείνα επαγγέλματος, πάταξης της γραφειοκρατίας και της φοροδιαφυγής και σειράς άλλων πραγμάτων....

Ακόμη, όμως, και εάν γίνουν όλα αυτά, δίχως χρήμα δεν θα πάει πουθενά.

Χρήμα για να υπάρξει ζήτηση και χρήμα για να υπάρξουν επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας. Χρήμα, δε, όπως είναι γνωστό, δεν υπάρχει.

Δεν υπάρχει όχι μόνον γιατί το ελληνικό δημόσιο δεν επιστρέφει όσα χρωστάει στον ιδιωτικό τομέα, σε προμηθευτές του και σε δικαιούχους επιστροφών ΦΠΑ, αλλά κυριότερα διότι οι τράπεζες έχουν, εδώ και πολύ καιρό, «ακυρωθεί» στη χώρα μας.

Ό,τι δάνεισαν δάνεισαν...

Ακόμη και μετά την ανακεφαλαιοποίησή τους δεν θα είναι σε θέση να παράσχουν τον ίδιο βαθμό πιστωτικής επέκτασης σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις αφού, πρώτον, στη χώρα μας υπάρχει αρνητική αποταμίευση, όπως σημειώνεται και στην τελευταία έκθεση της Τραπέζης της Ελλάδος και, δεύτερον, ο αριθμός των μη εξυπηρετούμενων δανείων βαίνει αυξανόμενος.

Τα επίσημα διαθέσιμα στοιχεία σχετικά με την ποιότητα των χαρτοφυλακίων των τραπεζών αφορούν στον Δεκέμβριο του 2012, καθώς στην τελευταία έκθεση της ΤτΕ δεν υπάρχουν νεότερα στοιχεία, και σύμφωνα με αυτά «ο λόγος των δανείων σε καθυστέρηση προς το σύνολο των δανείων ανήλθε σε 24,5% στο τέλος Δεκεμβρίου του 2012, από 16% στο τέλος Δεκεμβρίου του 2011».

Με άλλα λόγια, ένα στα τέσσερα δάνεια δεν εξυπηρετείται βάσει των προ εξαμήνου επισήμων στοιχείων.

Σύμφωνα με έκθεση της Moody's ,το ποσοστό αυτό θα ανέλθει στο 30% μέχρι το τέλος του 2013, ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις πηγών του εγχώριου πιστωτικού συστήματος τούτο έχει ήδη συμβεί...

Το ενδιαφέρον, όμως, στην όλη υπόθεση δεν είναι μόνον ότι ήδη δεν εξυπηρετείται το ένα στα τέσσερα ή ακόμη χειρότερα το ένα στα τρία δάνεια, αλλά τι ακριβώς συμβαίνει με εκείνα που «εξυπηρετούνται».

Πόσο ικανοί, δηλαδή, παραμένουν οι δανειολήπτες των ήδη ρυθμισμένων, διότι στη συντριπτική τους πλειονότητα για τέτοια δάνεια μιλάμε, να συνεχίσουν να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους υπό το βάρος τόσο της διαρκούς μείωσης των εισοδημάτων όσο και της αδιάκοπης υπερφορολόγησης που υφίστανται...

Εδώ, λοιπόν, έρχεται το νομοσχέδιο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, που κατέθεσε χθες το υπουργείο Ανάπτυξης προς ψήφιση στη Βουλή.

Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο το οποίο αυτόματα πετάει εκτός ρύθμισης όσα δάνεια έχουν καταγγελθεί, δηλαδή, αν όχι το σύνολο, τουλάχιστον την συντριπτική πλειονότητα των μη εξυπηρετούμενων δανείων, και ταυτόχρονα θέτει ασφυκτικές προϋποθέσεις υπαγωγής στις ρυθμίσεις του για τα ενήμερα δάνεια.

Με άλλα λόγια, «πετάει εκτός» και όσους εξυπηρετούν σήμερα, μετά βασάνων και κόπων, τις ήδη ρυθμισμένες υποχρεώσεις τους και προσδοκούσαν μια ανάσα εκ μέρους του πιστωτικού συστήματος ώστε να τα φέρουν βόλτα...

Πρόκειται, δε, για την πάλαι ποτέ «μεσαία τάξη» ,η οποία έχει συνθλιβεί μετά από 6 χρόνια ύφεσης και υπερφορολόγησης, καθώς φέρει το σημαντικότερο φορολογικό φορτίο καθ' όλο αυτό το διάστημα.

Είναι ακριβώς εκείνοι οι άνθρωποι, οι λεγόμενοι και «νοικοκυραίοι», οι οποίοι εμφανίζουν σήμερα ετήσιο καθαρό οικογενειακό εισόδημα άνω των 25.000 ευρώ, που είναι και το όριο πάνω από το οποίο σε «πετάει εκτός» το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή...

Αν όμως έχουν έτσι τα πράγματα, με τα κόκκινα δάνεια να ρίχνονται στην πυρά και τα «ρυθμισμένα» να βαίνουν και αυτά προς τα εκεί, από πού θα βρουν λεφτά οι τράπεζες να δανείσουν;

Αν δεν ξαναδανείσουν, δε, οι τράπεζες, από πού θα έρθει η περίφημη ανάπτυξη;

Όσα γίνονται σήμερα στην ελληνική οικονομία ξεπερνούν κατά πολύ τις δυνατότητες του εγχώριου «συστήματος» και σύντομα θα έρθει η ώρα των πραγματικά «σκληρών αποφάσεων».

Για την ώρα, όμως, «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε» με τα δάνεια....

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο;

Τι γνώμη έχετε;To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.