Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Η επίδειξη πολιτικής πυγμής, στην οποία προχώρησαν χθες οι φίλτατοι κ. Ευάγγ. Βενιζέλος και Φ. Κουβέλης, με αφορμή ζητήματα όπως το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και η ανεργία, μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί και ως μια άσκηση μνήμης.
Πρώτον, θυμίζει, σε όσους τυχόν το ξέχασαν, ότι η παρούσα κυβέρνηση είναι το προϊόν ενός κοινοβουλευτικού συνασπισμού. Κάτι το οποίο ο κ. Βενιζέλος επέλεξε χθες να τονίσει λέγοντας ότι «κυβέρνηση δεν υπάρχει χωρίς την κοινοβουλευτική πλειοψηφία».
Δεύτερον, θυμίζει τους λόγους για τους οποίους συγκροτήθηκε αυτή η κυβέρνηση και τους όρους υπό τους οποίους έγινε αυτό, και τέλος θυμίζει ποιοι εκ των τριών εταίρων επέλεξαν να απόσχουν από αυτήν την κυβέρνηση, περιοριζόμενοι στην κοινοβουλευτική στήριξή της, την οποία εμμέσως πλην σαφώς θέτουν σήμερα εκ νέου υπό συζήτηση.
Αντίστοιχα, η χρονική συγκυρία κατά την οποία άνοιξε όλη αυτή η συζήτηση τονώνει τη μνήμη μας σχετικά με ορισμένα ζητήματα, τα οποία ενδεχομένως να ξεχάσαμε στη διάρκεια του τελευταίου δωδεκαμήνου.
Τη στάση, για παράδειγμα, που τηρούσε η Νέα Δημοκρατία ως «αντιμνημονιακή» αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ, καταψηφίζοντας το μνημόνιο, αλλά και την απουσία προθυμίας του ίδιου του ΠΑΣΟΚ, τότε κυβερνώντος κόμματος, να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις για τις οποίες είχε δεσμευτεί έναντι των δανειστών και εταίρων μας αλλά και είχε τόσο ανάγκη η χώρα.
Υπενθυμίζει, επίσης, την πολιτική της υπερφορολόγησης στην οποία είχε αναγκαστεί να καταφύγει η τότε κυβέρνηση ως αντίβαρο στην απουσία προώθησης αυτών των μεταρρυθμίσεων.
Μια πολιτική η οποία επέδρασε καταλυτικά τόσο στη βάθυνση της ύφεσης όσο και στην εκτόξευση της ανεργίας, περί της οποίας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ο φίλτατος κ. Βενιζέλος.
Συνολικά, όσα συνέβησαν χθες στον προαύλιο χώρο του Μεγάρου Μαξίμου αποτελούν μια λαμπρή άσκηση μνήμης.
Θυμίζουν ότι, αν και η ανάγκη διάσωσης της χώρας και παραμονής της στην ευρωζώνη οδήγησε στη σύμπλευση των τριών κομμάτων που απαρτίζουν την κυβέρνηση, τούτο έγινε στη βάση μιας περιορισμένης ατζέντας, η οποία επ' ουδενί είχε τη χροιά συνολικής προγραμματικής σύγκλησης των τριών κομμάτων.
Πέραν του ελάχιστου, αλλά θεμελιώδους παρανομαστή, ο οποίος συνοψίζεται στην υπόθεση της αποτροπής μιας άτακτης χρεοκοπίας και της παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη, ουδέποτε υπήρξε κάτι περισσότερο.
Δεδομένων των περιστάσεων, όμως, η ώρα του «κάτι περισσότερο» έχει φθάσει.
Είναι ίσως προτιμότερο να ξεχάσουν για ακόμη μία φορά οι φίλτατοι Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης όσα έκαναν ή δεν έκαναν κατά το παρελθόν, όπως και τις επιπτώσεις που είχαν οι πράξεις ή οι παραλείψεις τους και να επιχειρήσουν να ξαναβρούν τον κοινό βηματισμό τους.
Κατά πόσον η κείμενη νομοθεσία επαρκεί για την αντιμετώπιση της ρατσιστικής βίας ή της προτροπής σε αυτήν ίσως είναι ένα ζητούμενο.
Κατά πόσον το ΠΑΣΟΚ μπορεί να δρέψει σήμερα δάφνες για την αποφυγή του χάους, κατά τη διάρκεια της τελευταίας τριετίας, αντίστοιχα.
Αυτό που είναι βέβαιον, όμως, είναι ότι τριγμοί όπως αυτοί που αποτυπώθηκαν χθες στον κυβερνητικό συνασπισμό, μπορούν να υποσκάψουν το όποιο έδαφος κέρδισε η χώρα μας στη μάχη των εντυπώσεων το τελευταίο διάστημα.
Το γεγονός ότι πέρυσι το καλοκαίρι η Ελλάδα κατόρθωσε να αποφύγει τα χειρότερα οφείλεται στην απόφαση των τριών ετερόκλητων πολιτικών σχηματισμών που την απαρτίζουν να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι και να προσπαθήσουν να βγάλουν τον τόπο από την κρίση.
Μια κρίση από την οποία η χώρα δεν έχει ακόμη εξέλθει, παρά τους όποιους θετικούς οιωνούς ως προς αυτό και στην οποία είναι βέβαιο ότι μπορεί να ξανακυλήσει σε περίπτωση επανεμφάνισης της προ δωδεκαμήνου πολιτικής αστάθειας.
Είναι προετοιμασμένοι όσοι απαρτίζουν την παρούσα κυβέρνηση να αναλάβουν και αυτό το κόστος ή θα ήταν προτιμότερο να φέρουν σε πέρας τη δουλειά που ανέλαβαν πέρυσι;
*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;
To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.