Ποιες εκπλήξεις κρύβει ο νέος αρχηγός της ΝΔ

Η επιλογή ενός νέου ηγέτη της αντιπολίτευσης στην Ελλάδα αυξάνει τον κίνδυνο συγκρούσεων μεταξύ της Αθήνας και των πιστωτών της ευρωζώνης. Εντείνει την περίπλοκη πολιτική δυναμική της χώρας, γράφει ο αρθρογράφος του Reuters.

Με μια πρώτη ματιά, η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη ως αρχηγού του κεντροδεξιού κόμματος της Νέας Δημοκρατίας θα φαινόταν ως μια ξεκάθαρα καλή είδηση. Είναι ένας φιλελεύθερος μεταρρυθμιστής που θεωρούνταν από τους πιο αποτελεσματικούς υπουργούς στην κυβέρνηση συνασπισμού που έπεσε τον περασμένο Ιανουάριο. Οι πολιτικές τις οποίες στηρίζει -η σύγκρουση με τα κατεστημένα συμφέροντα, η απελευθέρωση της οικονομίας και η ικανή διακυβέρνηση- είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεται η Ελλάδα.

Οι πιστωτές έχουν τώρα μια αξιόπιστη εναλλακτική έναντι του Αλέξη Τσίπρα, του αριστερού πρωθυπουργού που συμφώνησε μετά από πολλή αγωνία σε ένα πρόγραμμα μεταρρύθμισης, όμως δεν το εφαρμόζει με ενθουσιασμό.

Όμως, τα πράγματα ίσως να μην είναι τόσο απλά. Ο Τσίπρας ηγείται μιας κυβέρνησης με ισχνή πλειοψηφία και πρέπει να περάσει μια σειρά αντιλαϊκών μέτρων -ιδιαίτερα τις περικοπές στις δαπάνες για τις συντάξεις- στο πλαίσιο της συμφωνίας του με τους πιστωτές της Ελλάδας.

Μέχρι την εκλογή του Μητσοτάκη, φαινόταν πως ο πρωθυπουργός είτε θα κατάφερνε να διατηρήσει την πλειοψηφία του ή, στην περίπτωση «αντάρτικου» από δικούς του βουλευτές, θα προχωρούσε στον σχηματισμό άλλου συνασπισμού με κάποια μικρά κεντρώα και κεντροαριστερά κόμματα. Και, αν αποτύγχανε και αυτό, θα μπορούσε απλά να προκηρύξει και πάλι εκλογές, τις οποίες θα κέρδιζε με ευκολία.

Όμως ο Τσίπρας πιθανότατα δεν μπορεί πλέον να πάρει αυτό το τελευταίο ρίσκο. Εν τω μεταξύ, τα μικρότερα κόμματα δεν θα είναι τόσο πρόθυμα να ενταχθούν στον δικό του συνασπισμό, υπό τον φόβο ότι οι ψηφοφόροι τους θα στραφούν στον Μητσοτάκη. Αυτό, με τη σειρά του, σημαίνει ότι δυνητικοί «αντάρτες» από το κόμμα του Τσίπρα θα ενθαρρυνθούν, θεωρώντας πως εξαρτάται από αυτούς.

Ως αποτέλεσμα, ο πρωθυπουργός μπορεί να μπει στον πειρασμό να τηρήσει μια πιο σκληρή γραμμή με τους πιστωτές και να προσπαθήσει να «νερώσει» κάποιες από τις σκληρότερες μεταρρυθμίσεις. Εν τω μεταξύ, οι εκπρόσωποι της ευρωζώνης ίσως αισθανθούν ότι μπορούν να τηρήσουν πιο σκληρή στάση έναντι της Αθήνας, καθώς ο Τσίπρας δεν θα είναι πλέον ο μοναδικός «παίκτης» στο πολιτικό σκηνικό.

Υπάρχουν, βέβαια, πολλά «αν» και «ίσως» στο σενάριο αυτό. Όμως δείχνει πως η νίκη του Μητσοτάκη, αν και καλοδεχούμενη, μπορεί να δημιουργήσει περισσότερες εκπλήξεις σε ένα δράμα που έχει ήδη αποδειχθεί απρόβλεπτο.