Καραγεωργίου: Η ώρα της ιδιωτικής οικονομίας

Με αφορμή την τραπεζική αργία και τους συναφείς με αυτήν ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων, στην ουσία η ελληνική οικονομία βρίσκεται εκτός ευρωζώνης, δεδομένου ότι δεν μπορεί να αξιοποιήσει μία από τις θεμελιώδεις ελευθερίες της τελευταίας, που είναι η απρόσκοπτη κίνηση κεφαλαίων.

Ταυτόχρονα, η τραπεζική αργία που υπήρξε αφορμή για την κατάσταση αυτή ήδη έχει καταφέρει ένα σοβαρότατο πλήγμα στην οικονομία και ιδιαίτερα στο ιδιωτικό σκέλος της, με αποτέλεσμα το 2015 να κλείνει με αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης, που σε ποσοστιαία βάση εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει το 3%. Και αν η κατάσταση αυτή παραταθεί και το 2016, τότε η ελληνική οικονομία θα φτάσει στα επίπεδα που βρισκόταν το 1995, ήτοι θα έχει απωλέσει το 40% και πλέον του ΑΕΠ της.

Με δεδομένο έτσι το γεγονός ότι ο δημόσιος τομέας, για πολλούς και γνωστούς λόγους, δεν έχει πλέον καμία δυνατότητα να βοηθήσει την οικονομική μας ανάκαμψη, όλο το βάρος πέφτει στον ιδιωτικό κλάδο, ο οποίος παρά τα πλήγματα που δέχεται παραμένει ζωντανός και διατηρεί αρκετές ικανότητες ώστε να μπορέσει να αναλάβει το πολύ δύσκολο έργο της οικονομικής μας ανασυγκρότησης.

Τι πρέπει όμως να γίνει για να ξεφύγει η χώρα από την ύφεση και τη συνολική της παρακμή; Σπεύδω να τονίσω ότι αυτό που μεσολαβεί μεταξύ της χώρας και της δυνητικής της ανάπτυξης δεν είναι πλέον θέμα περικοπών μισθών και απελευθέρωσης της αγοράς εργασίας, όσο πρόβλημα βελτίωσης των θεσμικών οργάνων που διέπουν την οικονομία μας.

Κατά πρώτο λόγο έτσι, επείγει η μεταρρύθμιση της γραφειοκρατίας του δημοσίου, δεδομένου ότι οι διαδοχικές προσπάθειες που έγιναν προς την κατεύθυνση αυτή απέτυχαν πλήρως, ωστόσο μια βαθιά διοικητική μεταρρύθμιση δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς την ευρεία υποστήριξη της ελληνικής κοινωνίας αλλά και των ανθρώπων που συνθέτουν την ελληνική γραφειοκρατία.

Δεύτερον, η χώρα έχει ανάγκη από αποφασιστικές μεταρρυθμίσεις του δικαστικού της συστήματος, το οποίο με τη σημερινή του μορφή μόνο ανισότητες προκαλεί.

Αναφέρω για παράδειγμα ότι αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με έρευνα της παγκόσμιας τράπεζας, χρειάζονται 1.580 ημέρες για να εκτελεστεί μια σύμβαση στην Ελλάδα, όταν ο αντίστοιχος μέσος κοινοτικός όρος είναι 540 ημέρες. Με αποτέλεσμα, στην παγκόσμια κατάταξη ευκολίας στο επιχειρείν η χώρα μας να είναι 155η στις 189 χώρες, ακριβώς στην ίδια θέση με το Πακιστάν και το Τσαντ.

Τρίτον, η Ελλάδα πρέπει να μειώσει την περιττή ρύθμιση και τη συμμετοχή του κράτους στις αγορές προϊόντων. Η ρύθμιση εξυπηρετεί τον σκοπό του να κάνει τις αγορές προϊόντων να λειτουργούν καλύτερα και ελαχιστοποιεί τα νομικά κόστη. Σημειώνω ότι στη χώρα μας ο κρατικός έλεγχος της οικονομίας είναι από τους υψηλότερους στον κόσμο, με άμεση συνέπεια να δημιουργείται ευνοϊκό έδαφος που τροφοδοτεί τις πελατειακές σχέσεις.

Η αντιμετώπιση όλων των παραπάνω προβλημάτων θα χρειαστεί ελληνικές ιδέες και ελληνική αποφασιστικότητα και όχι να προβάλλονται προσχήματα αντιμεταρρυθμιστικά, γιατί δήθεν οι αλλαγές επιβάλλονται από εξωτερικές πιέσεις.

Η ελληνική αστική κοινωνία, που είναι και ο μοναδικός εκπρόσωπος της ιδιωτικής οικονομίας, μαζί με έναν ευρύ συνασπισμό πολιτικών δυνάμεων, θα πρέπει να ενωθούν και συμφωνήσουν σε ένα πακέτο ριζικών θεσμικών αλλαγών, καθώς στην κατάσταση που βρισκόμαστε κάθε δευτερόλεπτο που χάνεται επιφέρει και βαριές ζημίες.

* Ο κ. Νίκος Καραγεωργίου είναι πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Βιομηχανιών επωνύμων Προϊόντων.