Οι τράπεζες, η bad bank και η ανάγκη εθνικού σχεδίου

Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και μαζί της η επιτυχής αντιμετώπιση του βουνού των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων αποτελεί το αμέσως μεγαλύτερο θέμα για την οικονομία, μετά τη διασφάλιση της παραμονής της χώρας στη ζώνη του ευρώ.

Όσο ταχύτερα και αποτελεσματικότερα ανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες, τόσο πιο γρήγορα θα αποκατασταθεί η ομαλότητα στις συναλλαγές και θα επανέλθει η εμπιστοσύνη, αμβλύνοντας την ένταση της ύφεσης καθώς και το βαθμό αύξησης της ανεργίας.

Την ώρα που όλοι αναγνωρίζουν την παραπάνω ανάγκη, τα σήματα που έρχονται από την πλευρά της κυβέρνησης δείχνουν ότι προς το παρόν δεν υπάρχει ελληνικό σχέδιο και δύσκολα θα υπάρξει, αν δεν εγκαθιδρυθεί τάχιστα ένα πλαίσιο συνεργασίας.

Ο υπουργός Οικονομικών τόνισε και σωστά ότι δεν υπάρχει κίνδυνος κουρέματος καταθέσεων. Πάνω, στο άγχος του, όμως, να καθησυχάσει τους καταθέτες υπερτόνισε το χτύπημα που θα δεχθούν μέτοχοι και ομολογιούχοι.

Αναρωτιέται κανείς αν πραγματικά η κυβέρνηση ενδιαφέρεται να καλυφθούν οι κεφαλαιακές ανάγκες από ιδιώτες μετόχους. Αν ενδιαφέρεται η θέση του Τσακαλώτου στέλνει λάθος μήνυμα καθώς μια βασική προϋπόθεση για προσέλκυση νέων ιδιωτών είναι να μην καταστραφεί καθόλου ο υφιστάμενος μέτοχος.

Την ίδια στιγμή, η ομιλία του έδειξε ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει διαμορφωμένο εθνικό σχέδιο για την πρόταση σύστασης bad bank, η λειτουργία της οποίας θα μπορούσε να περιορίσει το πρόβλημα της μη εξυπηρετούμενης έκθεσης, συμβάλλοντας και στη μείωση των κεφαλαιακών αναγκών.

Η κυβέρνηση δείχνει να επιμένει στη δημιουργία bad bank που θα λειτουργεί όπως ο ενδιάμεσος φορέας, που περιέγραφε το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Θα αγοράζει, δηλαδή, από τις τράπεζες μη εξυπηρετούμενα δάνεια ιδιωτών και εν συνεχεία θα προχωρά σε διαγραφές και ρυθμίσεις για όσους αποδεδειγμένα βρίσκονται σε καθεστώς αδυναμίας εξόφλησης.

Όμως η bad bank θα πρέπει κατά κύριο λόγο να επικεντρωθεί στην ενεργητική διαχείριση επιχειρηματικών δανείων και μέσω αυτής στην αναδιάρθρωση του παραγωγικού ιστού, ώστε να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να πάρει μπρος η οικονομία.

Κάτι τέτοιο θέλουν οι υποψήφιοι επενδυτές όπως διαμήνυσαν ήδη στην κυβέρνηση. Η προσέλκυση, δε, ιδιωτικών κεφαλαίων αποτελεί επιθυμία των θεσμών, της ΤτΕ και των διοικήσεων των τραπεζών.

Η περσινή άσκηση προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων θα έπρεπε να αποτελεί οδηγό για την κυβέρνηση, τις τράπεζες και την ΤτΕ.

Πέρσι σε αγαστή συνεργασία πέτυχαν να πείσουν ΕΚΤ και SSM να ληφθούν υπ' όψιν οι ιδιαιτερότητες της οικονομίας και τελικώς να συμπεριληφθεί και το δυναμικό σενάριο.

Αντίστοιχα πρέπει να δουλέψουν φέτος για έναν ακόμη μεγαλύτερο στόχο. Να αντιμετωπισθεί επιτυχώς το πρόβλημα των κόκκινων δανείων, χωρίς την ίδια στιγμή ο λογαριασμός να αποβεί απαγορευτικός για την κάλυψη των κεφαλαιακών αναγκών των τραπεζών από τους ιδιώτες.

Το πρώτο θετικό δείγμα ήταν η συνεργασία κυβέρνησης και Τράπεζας της Ελλάδος για την αποφυγή κουρέματος καταθέσεων. Μετά τη δέσμευση της κυβέρνησης ήρθαν και οι διαρροές από την ΕΚΤ που απομακρύνουν έτι περαιτέρω το παραπάνω ενδεχόμενο.

Κίνηση απαραίτητη για να αρχίσει να επανακάμπτει μέρος των προηγούμενων εκροών στο τραπεζικό σύστημα.