Βαρουφάκης: Μας επέβαλαν την ανατολικογερμανική συνταγή!

Με νέο άρθρο του στο Project Syndicate επανέρχεται ο πρώην υπουργός Οικονομικών και καταπιάνεται αυτή τη φορά με το Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων.

Το παρομοιάζει με το Treuhand fund που δημιουργήθηκε μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου έχοντας στόχο τις γρήγορες ιδιωτικοποιήσεις, με μεγάλες ζημιές στην κρατική περιουσία της ανατολικής Γερμανίας.

Όπως λέει, στόχος ήταν το ελληνικό Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων να εδρεύει στο Λουξεμβούργο και να προχωρήσει σε γρήγορες πωλήσεις, εντός τριετίας, αλλά σε αντίθεση με την Treuhand αυτό δεν θα συνοδευόταν από μαζικές επενδύσεις σε υποδομές και κοινωνικές μεταβιβάσεις, όπως έγινε στην Ανατολική Γερμανία.

Σημειώνει μάλιστα ότι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος έκανε ό,τι μπορούσε για να αποτρέψει τις δυσμενείς συνέπειες. Έτσι, η έδρα τελικά θα είναι στην Αθήνα και οι πωλήσεις θα επεκταθούν σε 30 χρόνια. Αυτό είναι, όπως λέει, κρίσιμο γιατί θα επιτρέψει στο κράτος να κρατήσει περιουσιακά στοιχεία που τώρα είναι υποτιμημένα, μέχρις ότου ανακάμψουν οι τιμές.

Δυστυχώς, όμως η ελληνική Treuhand παραμένει ένα βδέλυγμα, και θα πρέπει να είναι ένα στίγμα στη συνείδηση της Ευρώπης. Ακόμη χειρότερα, είναι μια χαμένη ευκαιρία.

Χαρακτηρίζει το σχέδιο πολιτικά τοξικό, γιατί πρακτικά θα το διαχειρίζεται η τρόικα, και οικονομικά τοξικό, γιατί τα έσοδα θα εξυπηρετήσουν το μη βιώσιμο χρέος. Παράλληλα, αποτυγχάνει και αναπτυξιακά, καθώς χάνεται μια ευκαιρία να δημιουργηθούν σταθεροποιητικές επενδύσεις που θα ανακόψουν την υφεσιακή πορεία.

Ο Γ. Βαρουφάκης επαναφέρει στο άρθρο την πρότασή του για τη μεταφορά περιουσιακών στοιχείων σε μια εταιρεία holding, χωρίς κυβερνητικό έλεγχο, την οποία θα ελέγχει το ελληνικό κοινοβούλιο με στόχο να μεγιστοποιήσει την αξία και να δημιουργήσει επενδυτική ροή. Το ελληνικό κράτος θα είναι, βάσει της πρότασης αυτής, ο μοναδικός μέτοχος της εταιρείας, αλλά δε θα εγγυάται για το χρέος και τις υποχρεώσεις της. Ωστόσο, η εταιρία θα παίζει έναν σημαντικό ρόλο στην προετοιμασία της πώλησης των περιουσιακών στοιχείων.

Η πρότασή του περιλαμβάνει επίσης την έκδοση ομολόγου αξίας € 30-40 δισ., καλυπτόμενου πλήρως από εχέγγυα, του οποίου τα χρήματα θα επενδύονταν για τον εκσυγχρονισμό και την αναδιάρθρωση των περιουσιακών στοιχείων υπό τη διαχείρισή του.

Το σχέδιο επίσης θα περιελάμβανε ένα πρόγραμμα επενδύσεων 3-4 χρόνων, με επιπλέον δαπάνες στο 5% του ΑΕΠ, οι οποίες με τις υπάρχουσες μακροοικονομικές συνθήκες θα είχαν «θετικό πολλαπλασιαστή ανάπτυξης άνω του 1,5», κάτι που θα απέφερε ανάπτυξη πάνω από 5% για αρκετά χρόνια. Τα αυξημένα φορολογικά έσοδα θα συνέβαλαν στη δημοσιονομική σταθερότητα, επιτρέποντας όμως την άσκηση δημοσιονομικής πειθαρχίας χωρίς να προκαλείται ύφεση στην οικονομία.

Σε αυτό το σενάριο, συνεχίζει ο Γ. Βαρουφάκης, το πρωτογενές πλεόνασμα θα αναπτυσσόταν με μεγάλη ταχύτητα, τόσο σε απόλυτα όσο και σε ποσοστιαία μεγέθη. Η εταιρία holding θα αποκτούσε σε ένα ή δύο χρόνια τραπεζική άδεια και θα μετατρεπόταν σε μία κανονική και ολοκληρωμένη αναπτυξιακή τράπεζα [...] ικανή να ενταχθεί σε συνεργατικά project με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων».

Ο Γ. Βαρουφάκης αναφέρει ότι παρουσίασε αυτήν την πρόταση στις 19 Ιουνίου στη γερμανική κυβέρνηση και στην τρόικα. Αλλά, όπως γράφει στη συνέχεια, συνάντησε την εκκωφαντική σιωπή των εταίρων. Για την ακρίβεια, το Eurogroup και η τρόικα συνέχισαν να διαρρέουν στα διεθνή ΜΜΕ ότι οι ελληνικές αρχές δεν κατέθεταν αξιόπιστες και εφευρετικές προτάσεις. Μερικές μέρες αργότερα, όταν κατάλαβαν ότι η ελληνική κυβέρνηση ήταν έτοιμη να συνθηκολογήσει άνευ όρων στις απαιτήσεις των θεσμών, θεώρησαν πρέπον να επιβάλουν στην Ελλάδα το εξευτελιστικό, κοινότοπο και καταστροφικό μοντέλο της Treuhand.

Σε ένα σημείο καμπής για την ευρωπαϊκή ιστορία, γράφει τέλος ο κ. Βαρουφάκης, η καινοτόμος εναλλακτική πετάχτηκε στα σκουπίδια. Ωστόσο παραμένει εκεί για όποιον άλλον θέλει να την επαναφέρει.