Κακλαμάνης: Ιδού το 3ο Μνημόνιο, Αλέξη, ιδού και το...

Ο κ. Τσίπρας και οι εναπομείναντες στον ΣΥΡΙΖΑ είναι υποχρεωμένοι να πιουν κι αυτοί μέχρι τελευταίας σταγόνας το «κώνειο» του 3ου μνημονίου. Μόνο έτσι θα συνειδητοποιήσουν πόσο εύκολα είναι να μοιράζεις λεφτά, που (δεν) υπάρχουν (πρόγραμμα Θεσσαλονίκης-12,5 δισ.) και πόσο δύσκολο είναι να πράττεις, όσα κατηγορούσες ως εγκλήματα κατά του λαού.

Το κρίμα είναι για τους Έλληνες, που θα κληθούν να πληρώσουν ακριβά τις πομφόλυγες του κ. Τσίπρα.

Εδώ αρχίζουν να προκύπτουν μείζονα ερωτήματα.

Ερώτημα πρώτο: Πώς ο πρωθυπουργός θα μπορέσει να εφαρμόσει τη συνέχιση των μνημονίων, η οποία σύμφωνα με όσα ανέφερε ο ίδιος στη Βουλή, είναι μία «κακή πολιτική, που δεν πιστεύει»;

Ερώτημα δεύτερο: Ποιοι θα κάνουν πράξη την καταστροφική συμφωνία με τη τρόικα; Δυστυχώς, το δείγμα του ανασχηματισμού δεν θεωρώ ότι χαρακτηρίζεται θετικό. Το αντίθετο. Το «σάρωμα» της Αριστερής Πλατφόρμας από το κυβερνητικό σχήμα δεν δείχνει να σταθεροποιεί τη συνοχή του, ώστε να περάσει στην κοινωνία, τα αντιλαϊκά μέτρα της πρόσφατης συμφωνίας των Βρυξελλών.

Ερώτημα τρίτο: Πόση εμπιστοσύνη μπορεί να έχει κάποιος στον πρωθυπουργό για την ορθότητα των επιλογών του Σαββάτου μετά από αυτήν του καταστροφέα Για(ν)η Βαρουφάκη ή των ισορροπιών στο κόμμα του που επεδίωξε να κρατήσει στο πρώτο εξάμηνο της θητείας του, τοποθετώντας σε κομβικά υπουργεία ανθρώπους, που σχεδίαζαν μέχρι και την κατάληψη του Νομισματοκοπείου με βασικό σκοπό την επιστροφή στη δραχμή;

Δυστυχώς, οι απαντήσεις δεν παρέχουν ασφάλεια για το μέλλον της χώρας. Ο κ. Τσίπρας οφείλει να αποδείξει ότι έγινε από «Σαούλ» «Παύλος». Το κυριότερο όμως; Οτι πιστεύει σε αυτή τη «μεταμόρφωση».

Ο πρωθυπουργός επιβάλλεται να έχει προβλέψει τον κίνδυνο που υπάρχει για την πατρίδα σε περίπτωση που την Τετάρτη χτυπήσει το σκάφος (ξανά) πάνω σε ύφαλο. Πλέον, δεν θα έχει το παραμικρό περιθώριο για να αποφύγει το Grexit καλυπτόμενος πίσω από δικαιολογίες «δεν ήξερα» ή «με εκβίασαν».

Ο κ. Τσίπρας πρέπει να έχει την προνοητικότητα ώστε να αποκλείσει κάθε ενδεχόμενο «βαρουφάκειων» επιλογών, που είχαν ως κεντρική επιλογή εξυπηρέτηση μεγάλων οικονομικών συμφερόντων στο εξωτερικό.

Εδώ θα θυμίσω ότι από τις αρχές Φεβρουαρίου, πρώτος είχα επισημάνει τον υψηλό βαθμό κινδύνου για τον άνθρωπο, που έμελλε μέσα σε 5,5 μήνες να οδηγήσει στα τάρταρα την οικονομία.

Δεν είχα την απαίτηση από τον πρωθυπουργό να δεχθεί τις ενστάσεις μου. Μπορούσε όμως, να τις εξετάσει. Δεν το έκανε. Το δυστύχημα δεν ήταν ότι επαληθεύτηκα προσωπικά αλλά ότι το βαρύ φορτίο του παρ' ολίγον Grexit που είχε στα σκαριά ο κ. Βαρουφάκης (πόσο συμπτωματικό άραγε ότι αυτή ήταν και παραμένει η επιδίωξη-Σόιμπλε;) θα το πληρώσει τουλάχιστον ως το 2019 ο ελληνικός λαός.

Συμπερασματικά: Το πρόσφατο mea culpa του κ. Τσίπρα και ο σαββατιάτικος ανασχηματισμός δεν μπορούν να αποτελέσουν σωσίβια για το πολιτικό του μέλλον.

Στις επόμενες 48 ώρες θα κριθεί η τύχη του ίδιου, της κυβέρνησής του αλλά πάνω απ' όλα της χώρας.

Αν ο κ. Τσίπρας αποδειχθεί ότι δεν έχει τη δύναμη να καθοδηγήσει το καράβι σε ασφαλή νερά, τότε οι εκλογές ίσως είναι ο μοναδικός δρόμος προκειμένου να καθαρίσει οριστικά το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα.

Πλέον και ο κόσμος θα γνωρίζει τι εστί «Πρώτη Φορά Αριστερά».

Ιδού το 3ο Μνημόνιο, Αλέξη, ιδού και το...

* Ο κ. Νικήτας Κακλαμάνης είναι βουλευτής ΝΔ, Α' Αθηνών και δ' αντιπρόεδρος της Βουλής.