Κυβέρνηση: Η σύγκρουση με την πραγματικότητα μόλις ξεκίνησε!

«Το email Χαρδούβελη ήταν πολύ λιγότερο επώδυνο και ο Σαμαράς δεν το είχε φέρει στη Βουλή» δήλωσε χθες ο υπουργός Εσωτερικών κ. Νίκος Βούτσης, σε πλήρη αναντιστοιχία με τον πρωθυπουργό που προέβλεπε πως... δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο, η Γερμανίδα καγκελάριος να μην πειστεί από τα επιχειρήματα της κυβέρνησής του.

Όσο και αν η ελληνική πλευρά καταφέρει στη συνέχεια των διαπραγματεύσεων να «στρογγυλέψει τις γωνίες», όλα δείχνουν πως επίκειται(;) μια συμφωνία που θα συνοδεύεται από ένα υφεσιακό πακέτο μέτρων.

Μια συμφωνία που η κυβέρνηση δεν θα δυσκολευθεί μόνο να την «περάσει» πολιτικά, αλλά κυρίως να την εφαρμόσει στην πράξη.

Το θέμα είναι πως δύσκολα κάποιος θα μπορούσε να εκπλαγεί για την όλη εξέλιξη.

Στην αρχή του έτους, οι προβλέψεις μιλούσαν για αύξηση του ελληνικού ΑΕΠ κατά 2,9%, δηλαδή για ένα πρόσθετο εισόδημα άνω των πέντε δις ευρώ, εκ του οποίου γύρω στα δύο δις ευρώ θα κατευθύνονταν στα κρατικά ταμεία (άμεσοι και έμμεσοι φόροι, μειώσεις επιδομάτων ανεργίας, εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία).

Σήμερα, τα λεφτά αυτά αποτελούν παρελθόν, καθώς οι νέες εκτιμήσεις για το φετινό ΑΕΠ αναφέρονται για μια επίδοση που προσεγγίζει το μηδέν. Άρα λοιπόν η επίσπευση των βουλευτικών εκλογών και η παρατεταμένη διαπραγμάτευση κόστισαν κάποια δισεκατομμύρια ευρώ στα κρατικά ταμεία και αυτά με κάποιον (επώδυνο) τρόπο θα πρέπει να ανακτηθούν.

Ακόμη χειρότερο είναι ότι «τα πολύ πιο επώδυνα μέτρα από το email Χαρδούβελη» προτείνονται προκειμένου το ελληνικό δημόσιο να μπορέσει να σημειώσει φέτος ένα πρωτογενές πλεόνασμα μόλις γύρω στο 1%.

Πόσο παράλογο δηλαδή μπορεί να ακούγεται το επιχείρημα των δανειστών που απλά λένε στο ελληνικό δημόσιο: Ξέχνα για τα επόμενα χρόνια την υπόθεση του χρέους, ξέχνα τους τόκους και απλά, κοίταξε να ζήσεις με τα δικά σου λεφτά, εξοικονομώντας μόλις το 1%-2% του ΑΕΠ το χρόνο (μάλιστα το ποσοστό αυτό θα μπορούσε να μειωθεί περαιτέρω μέσω διαπραγμάτευσης).

Δυστυχώς, απέναντι σ' αυτό το σενάριο, η κυβέρνηση όπως φαίνεται, δεν ήταν έτοιμη να απαντήσει με πειστικό τρόπο και απλά πρότεινε την αύξηση του (αντικοινωνικού και αντιπαραγωγικού) ΦΠΑ και κάποιες «έκτακτες» φορολογίες τις οποίες θα πληρώσουν τα... «κορόιδα» που ήδη στηρίζουν στις πλάτες τους εδώ και χρόνια τον κρατικό προϋπολογισμό.

Έπεται και συνέχεια

Η συμφωνία όμως με την Ευρώπη είναι μόνο η πρώτη σύγκρουση της κυβέρνησης με την πραγματικότητα και ίσως όχι η πλέον επώδυνη. Η κοινή γνώμη θα μπορούσε ενδεχομένως να «κατανοήσει» την κυβερνητική απειρία στο ζήτημα της διαπραγμάτευσης, αρκεί να τα καταφέρει πολύ καλύτερα σε μια σειρά άλλων ζητημάτων στα οποία έχει ήδη δεσμευθεί.

Θα μπορέσει για παράδειγμα να «πιάσει» το 1,5 δισ. ευρώ από το λαθρεμπόριο καυσίμων και τσιγάρων;

Θα εισπράξει δισεκατομμύρια από τις λίστες τύπου Λαγκάρντ και από τις καταθέσεις των Ελλήνων του εξωτερικού;

Θα χτυπήσει στη ρίζα της την παράνομη εργασία και την εισφοροδιαφυγή στα ασφαλιστικά ταμεία;

Θα μειώσει δραστικά το λειτουργικό κόστος του προϋπολογισμού, επειδή «εμείς δεν προτιθέμεθα να γεμίσουμε με κομματικό στρατό το δημόσιο τομέα»;

Θα βελτιώσει το επίπεδο των προσφερόμενων υπηρεσιών στα δημόσια νοσοκομεία;

Θα καλύψει τα κενά των καθηγητών στα σχολεία;

Θα βρει δουλειά στους νέους και τους άλλους ανέργους;

Για όλα αυτά και για αρκετά ακόμη, η αντίστροφη μέτρηση της κυβέρνησης έχει ήδη ξεκινήσει από την 26η Ιανουαρίου και μετά το τέλος του καλοκαιριού, η «περίοδος χάριτος» θα αρχίσει να εκπνέει.