Berenberg Bank: Η ύφεση του Αλέξη Τσίπρα

Δυστυχώς η απώλεια εμπιστοσύνης είναι ένα από τα λίγα πράγματα που έχει καταφέρει η διπλή λαϊκιστική κυβέρνηση στην Ελλάδα μέχρι τώρα. Ο κίνδυνος ότι η ανάκαμψη που πέτυχε ο Σαμαράς το 2014 θα δώσει τη θέση του σε μια ύφεση του ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον ο τελευταίος επιμείνει στις προεκλογικές του υποσχέσεις, γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρος από το Δεκέμβριο, γράφει στην ιστοσελίδα Intelligent News o Holger Schmieding, αναλυτής της Berenberg Bank.

Τα στοιχεία του πρώτου τριμήνου για το ΑΕΠ (-0,2% σε τριμηνιαία μέτρηση) που ανακοινώθηκαν την Τετάρτη επιβεβαιώνουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται και πάλι σε ύφεση, σημειώνει. 

Μάλιστα, το ότι η Αθήνα έχει εκνευρίσει τους δανειστές της είναι το λιγότερο, αναφέρει. Πολύ χειρότερο είναι το ότι η κυβέρνηση έχει εκμηδενίσει την όποια εμπιστοσύνη στο εσωτερικό. Η φυγή κεφαλαίων €55 δισ. από το Δεκέμβριο μέχρι το Μάρτιο, που ισοδυναμεί με το 30% του ελληνικού ΑΕΠ, έχει ακινητοποιήσει την ελληνική οικονομία, ενώ η φυγή των καταθέσεων έχει εν πολλοίς παραλύσει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.

Τίποτα δε δείχνει τη ζημιά πιο έντονα από τη σύγκριση με την Ισπανία, τονίζει ο αναλυτής. Μέχρι το τέλος Νοεμβρίου, δηλ. μέχρι να προκύψει ο πολιτικός κίνδυνος στην Αθήνα, η Ελλάδα και η Ισπανία ήταν λίγο-πολύ στον ίδιο δρόμο ανάκαμψης, με ρυθμό ανάπτυξης (σε προβολή έτους) γύρω στο 2,3% για τα πρώτα τρία τρίμηνα του 2014. Μετά από μία μικρή άνοδο στην ανάπτυξή της το 2015, η Ισπανία, που παρουσίαζε παρόμοια μεγέθη το 2014 με την Ελλάδα, είναι σε πορεία ανάπτυξης 3% για φέτος. Αυτό θα είχε κι η Ελλάδα αν απλώς είχε μείνει στη σωστή πορεία. Αλλά δεν το έκανε.

Η απόσταση μεταξύ 3% και μικρής ύφεσης, που φαίνεται πως αναμένει σήμερα η Ελλάδα για το 2015, είναι τεράστια, τονίζει ο Schmieding. Σημαίνει 100 χιλιάδες θέσεις εργασίας που θα μπορούσαν, αλλά δε θα δημιουργηθούν τελικά φέτος, επιδρά αρνητικά στη δημοσιονομική προοπτική και θα κοστίσει την έξοδο στις αγορές, που θα γινόταν με ένα ταυτόχρονο δάνειο ασφαλείας από τον ESM. Αυτό σήμερα έχει στην πράξη αντικατασταθεί από ένα τρίτο πρόγραμμα στήριξης 25-35 δισ. ευρώ, λέει ο αναλυτής και συμπληρώνει: ένα πρόγραμμα με σκληρούς όρους και στενή επίβλεψη της «τρόικας», που κάποιοι ήθελαν να ξεφορτωθούν.

Με τα χρήματα να τελειώνουν στο τέλος Μαΐου ή αρχές Ιουνίου ο κ. Τσίπρας προσγειώνεται σιγά-σιγά στην πραγματικότητα. Έτσι, «αν και υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι, βλέπουμε ήδη μία πιθανότητα 70% ο Τσίπρας να κάνει αρκετές στροφές 180 μοιρών για να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ», αναφέρει η ανάλυση. Ίσως δούμε κάποια πρόοδο την άλλη εβδομάδα, με μια πρώτη συμφωνία να υπογράφεται στο τέλος Μαΐου, επισημαίνεται στη συνέχεια. 

Αλλά αυτό, κατά τη γνώμη του Schmieding, δυστυχώς δε θα είναι το τέλος της ιστορίας. Οι τρέχουσες συνομιλίες αφορούν το πρόγραμμα που λήγει τον Ιούνιο, αλλά μόλις αυτό τελειώσει θα πρέπει αμέσως να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για ένα τρίτο πρόγραμμα διάσωσης, το οποίο θα ακολουθήσουν προφανώς εξίσου εριστικοί και δύσκολοι έλεγχοι.

Όλες οι ενδείξεις μέχρι τώρα δείχνουν, πιστεύει ο αναλυτής, ότι η ελληνική κυβέρνηση θα σέρνει τα πόδια της όσο μπορεί στις μελλοντικές συνομιλίες προσπαθώντας να κάνει όσες μικροαλλαγές γίνεται στο νέο πρόγραμμα. Με άλλα λόγια, θα παραμείνει «θορυβώδης». Κι αυτό με τη σειρά του θα συνεχίσει να βαραίνει αρνητικά στην επιστροφή της εμπιστοσύνης των επιχειρήσεων και των επενδύσεων, που θα έπρεπε λογικά να συμβεί μετά από μια συμφωνία με τους πιστωτές.

Και καταλήγει: «Με λίγα λόγια, ακόμα κι αν ο Τσίπρας καταφέρει τελικά να φτάσει σε μια συμφωνία κι έτσι να βάλει τέρμα στην ύφεση που ο ίδιος δημιούργησε, η μελλοντική ανάκαμψη θα είναι πιθανότητα πιο ρηχή από αυτήν στην Ισπανία, μέχρις ότου η Ελλάδα αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη. Ο λαϊκισμός πληρώνεται ακριβά».