Με μια κίνηση ματ, με ένα πλασέ μεγάλου παίκτου, που θα έλεγε και ο μεγάλος Αλέφαντος, η κυβέρνηση αποκατέστησε την πληγωμένη Δημοκρατία στα ελληνικά πανεπιστήμια.
Πώς;
Μα φυσικά καταργώντας την ηλεκτρονική ψήφο, τη ρίζα όλων των κακών, η οποία όπως αναφέρεται στο σχετικό σχέδιο νόμου "υπήρξε καθοριστικής σημασίας στη συνολική απομείωση της Δημοκρατίας και συνετέλεσε στην απομάκρυνση των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας από τις συλλογικές διεργασίες βλάπτοντας σημαντικά την άμεση αντιπροσώπευση".
Αυτό ακριβώς, τίποτε άλλο.
Όταν όλος ο κόσμος κινείται προς την ενεργή συμμετοχή όλων στη λήψη των αποφάσεων με τη χρήση της τεχνολογίας, που κάνει εφικτή ακόμη και την άμεση δημοκρατία σε πραγματικό χρόνο, οι φωστήρες μας καταργούν την ηλεκτρονική ψήφο.
Έτσι μπορούμε να επιστρέψουμε στη δημοκρατική νομιμότητα των φασιστικών ψηφοφοριών στα αμφιθέατρα, με τον αποκλεισμό της ελεύθερης έκφρασης, την εκτεταμένη βία, την ανικανότητα των 'εφορευτικών επιτροπών' να μετρήσουν 500 χαρτάκια και τελικά τη διαφωνία των παρατάξεων για το αποτέλεσμα.
Έτσι κερδίζει η Δημοκρατία, έτσι δίνουμε ανάσες στην πολύπαθη παιδεία, φτιάχνουμε ενσυνείδητους πολίτες, ετοιμάζουμε τη μαγιά του αύριο. Που θα μπορεί επάξια να διαδεχτεί τους προηγούμενους στον αγώνα του Έθνους ενάντια σε όσους επιβουλεύονται την ανεξαρτησία του.
Και στο εξίσου καυτό θέμα της αξιολόγησης όμως δεν φαινόμαστε κατώτεροι των περιστάσεων. Αλίμονο.
Όπως ανέφερε ο Μέγας Αναπληρωτής Υπουργός κ. Κουράκης, «είναι απαραίτητη η εγκαθίδρυση ενός συστήματος αποτίμησης του εκπαιδευτικού και παιδαγωγικού έργου, με δημοκρατικό και συλλογικό τρόπο, ως μια συμμετοχική και δημοκρατική μεθοδολογία διάγνωσης προβλημάτων, αναζήτησης λύσεων και επεξεργασίας προτάσεων και μέτρων για τη βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης».
Λόγια καθαρά, σταράτα και αφτιασίδωτα. Ανόθευτη σοφία, όπως λέει και ένας φίλος. Σαφείς κουβέντες, για να ξέρουμε τι να περιμένουμε.
Και βέβαια, αφού ξεκαθαρίσαμε πώς θέλουμε να προχωρήσουμε, κλείνει ο κ. Κουράκης τονίζοντας ότι «ωστόσο, το υπουργείο θα προχωρήσει στην επεξεργασία του πλαισίου αυτού με επόμενο νομοθέτημα».
Σωστά.
Ευτυχώς, για τους κομπλεξικούς που βλέπουν μόνο ανικανότητα και σε αυτήν τη φουρνιά σωτήρων, υπάρχει έστω μία χαραμάδα αισιοδοξίας για το κατά τα άλλα καταρρέον σύστημα παιδείας της χώρας.
Με τη νέα ηγεσία, αποτελεσματικότερα από ποτέ, εντάσσεται επιτέλους το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης των παίδων. Όχι τεχνοκρατικά, στεγνά επιστημονικά, αλλά με συναίσθημα, ευαισθησία και ποιητική διάθεση. Φήμες λένε ότι στο εξώφυλλο του νέου βιβλίου που ετοιμάζεται θα κυριαρχούν αποσπάσματα των σχετικών πονημάτων του κ. Κουράκη.
Να, σαν κι αυτό:
«Εγώ σκυφτός -καθώς μπρούμυτα/δαχτυλοαφώ το σώμα της στη μαύρη κάμαρη/Λευκό μπαστούνι ο φαλλός μου/χτυπάει την πόρτα του αμετάκλητου/Τυφλώνομαι από το φως του/Ορώ».
Παύση για να αντιληφθείς το μεγαλείο και να χωνέψεις το νόημα.
Λίγο ακόμη.
Υπέροχο.
* Ο κ. Χ. Μακρυνιώτης είναι Διευθύνων Σύμβουλος της Endeavor Greece
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.