Υπόθεση Ασπίς: Αποζημιώσεις... μετά θάνατον!

Το ελληνικό δημόσιο όλη την προηγούμενη δεκαετία γνώριζε πολύ καλά το δυσεπίλυτο και διογκούμενο οικονομικό πρόβλημα που αντιμετώπιζε ο όμιλος ΑΣΠΙΣ (μιλάμε για κάμποσους υπουργούς Ανάπτυξης και Οικονομικών και των δύο -τότε- μεγάλων κομμάτων), χωρίς στην ουσία να πράξει το παραμικρό.

Το «πρόβλημα Ασπίς και άλλων εταιρειών ανάλογης πιστοληπτικής ικανότητας» το είχαν άλλωστε θίξει κατ' επανάληψη στην πολιτική ηγεσία του τόπου και εκπρόσωποι ξένων ασφαλιστικών ομίλων, οι οποίοι μπορεί να είχαν επενδύσει έναν σκασμό εκατομμύρια στην ελληνική αγορά, αλλά δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτά που έβλεπαν τα μάτια τους στην ασφαλιστική πιάτσα από συγκεκριμένες επιχειρήσεις...

Για τα μεγάλα ανοίγματα του ομίλου Ψωμιάδη γνώριζε επίσης και το σύνολο σχεδόν της ασφαλιστικής αγοράς, όμως οι περισσότεροι έκαναν πως δεν έβλεπαν, καθώς είτε επέλεξαν να μη... βγάλουν αυτοί το φίδι από την τρύπα, είτε εκμεταλλεύονταν κι από πάνω την όλη κατάσταση.

Οι πελάτες όμως (τουλάχιστον οι περισσότεροι) δεν γνώριζαν...

Σε κάθε περίπτωση, μόλις λίγους μήνες πριν από το επίσημο κανόνι των Ασπίς - Commercial το 2009, ο τότε υπουργός Οικονομικών Γιάννης Παπαθανασίου ψήφισε νόμο σύμφωνα με τον οποίο το ελληνικό δημόσιο εγγυόταν τα κεφάλαια των ασφαλισμένων των εταιρειών του κλάδου ζωής. Εγγύηση, όμως, μόνο στα χαρτιά, όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια...

Έτσι, μετά το κανόνι των Ασπίς - Commercial διαπιστώθηκε από την επόμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πως -σε αντίθεση με τις προεκλογικές της εξαγγελίες- «λεφτά δεν υπήρχαν» και έτσι θεσμοθετήθηκε τότε το Εγγυητικό Κεφάλαιο Ζωής, το οποίο θα χρηματοδοτείτο από τα χρήματα των νέων ασφαλισμένων. Και πάλι δηλαδή, οι ελληνικές κυβερνήσεις έδρασαν στο... και πέντε, θυμίζοντας την παραβολή των... μωρών παρθένων.

Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι οι ασφαλισμένοι της Ασπίς και της Commercial όχι μόνο να βρίσκονται στο περίμενε εδώ και πάνω από πέντε χρόνια, αλλά μετά την προχθεσινή απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, να έχουν καταλάβει επίσης πως τα όποια χρήματα τελικά τους καταβληθούν μάλλον θα πάνε να τα εισπράξουν οι... κληρονόμοι τους! Οι ίδιοι πολύ πιθανόν να έχουν αποδημήσει εις Κύριον...

Ειδικότερα, η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας υποστηρίζει πως την όλη ζημιά δεν θα την πληρώσει το ελληνικό δημόσιο (παρότι αυτό ήταν ο βασικός υπαίτιος λόγω της πλημμελέστατης εποπτείας που ασκούσε) αλλά η ασφαλιστική αγορά (οι ανήξεροι πελάτες και έμμεσα οι συνεπείς ασφαλιστικές εταιρείες) μέσα από το Εγγυητικό Κεφάλαιο Ζωής, το οποίο την περίοδο του «εγκλήματος» ούτε καν είχε ιδρυθεί!

Πέραν αυτού, όμως, οι ασφαλισμένοι καλούνται να αντιμετωπίσουν τα... απίστευτα και όμως αληθινά της ελληνικής πραγματικότητας.

Πρώτον, το ότι θα αποζημιωθούν μετά την ολοκλήρωση της εκκαθάρισης της Ασπίς και της Commercial. Πότε θα γίνει αυτή; Άλλοι εκτιμούν σε δύο-τρία χρόνια από σήμερα και άλλοι σε οκτώ - δώδεκα (έχει εκφραστεί αίτημα από δικαιούχους-ασφαλισμένους για εκκαθάριση fast track).

Δεύτερον, ότι με βάση τα τρέχοντα δεδομένα θα χρειαστούν πάνω από 10 χρόνια ώστε το -άφραγκο σήμερα- Εγγυητικό Κεφάλαιο Ζωής να αποκτήσει τα απαιτούμενα κεφάλαια και αυτό υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα καταβάλει ούτε 1 ευρώ σε οποιοδήποτε άλλο μέτωπο (μάλλον απίθανο).

Σύμφωνα με ορισμένους, το Εγγυητικό Ταμείο θα μπορούσε να δανειστεί με εγγύηση του ελληνικού δημοσίου προκειμένου να αποζημιωθούν γρηγορότερα οι ασφαλισμένοι, αλλά μάλλον κάτι τέτοιο δεν βρίσκεται στις προθέσεις της -παρούσας τουλάχιστον- κυβέρνησης, η οποία μάλιστα φαίνεται να βολεύεται πίσω από την απόφαση του ΣτΕ.

Παράγοντες της ασφαλιστικής αγοράς ωστόσο πιστεύουν πως το πρόβλημα είναι πολιτικό και όχι νομικό. Σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, η Ελλάδα ως κράτος δικαίου δεν μπορεί να μην τηρεί τις υποσχέσεις και τις υποχρεώσεις της και επίσης το συγκεκριμένο θέμα θα αποτελέσει τροχοπέδη στην προσπάθεια της Πολιτείας για τον εκσυγχρονισμό του δεύτερου ασφαλιστικού πυλώνα.