Δεν είναι τυχαίο ότι οι ομάδες μπάσκετ και άλλων ομαδικών σπορ, πριν την αρχή μίας αθλητικής περιόδου με πολλούς και κρίσιμους αγώνες, κλείνονται σε αθλητικά κέντρα τα οποία κατά κανόνα βρίσκονται σε βουνά και σε πανέμορφο περιβάλλον.
Μέσα στα κέντρα αυτά με σκληρή φυσική, αλλά και ψυχολογική, προπόνηση και μακρυά από το στρες της καθημερινής ζωής, προετοιμάζονται για να μπορέσουν να ανέβουν νικηφόρα προς την κορυφή. Αυτού τους είδους οι αθλητικές προπονήσεις είναι ευχάριστες και από κάθε άποψη διδακτικές, κυρίως στο επίπεδο της αυτογνωσίας, της αυτοπειθαρχίας και του ομαδικού πνεύματος.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει επίσης και με ανώτερα στελέχη των επιχειρήσεων Σε υψόμετρο 200 μέτρων, για παράδειγμα, στα αιχμηρά βράχια των Άλπεων, η αφρόκρεμα των ανώτατων στελεχών των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών εταιριών,κατά καιρούς, μαθαίνει να ξεπερνά φόβους και ανασφάλειες, κάτω από τις πιο σκληρές και αντίξοες συνθήκες.
Αυτό υπογράμμιζε πριν λίγο καιρό η γνωστή γαλλική εφημερίδα Les Echos, προσθέτοντας ότι το Iνστιτούτο Μάνατζμεντ της Λωζάννης και ο Κρες Πάρκερ, επίκουρος καθηγητής Ψυχολογίας στην Σχολή Μάνατζμεντ του πανεπιστημίου της Οξφόρδης. οργανώνουν εδώ και δέκα χρόνια κύκλους εκπαίδευσης, οι οποίοι είναι γνωστοί ως «Mobilizing People».
Οι κύκλοι αυτοί σημειώνουν τεράστια επιτυχία, αφού οι θέσεις είναι κλεισμένες μήνες πριν αρχίσουν τα μαθήματα. Παρά το γεγονός ότι τα περισσότερα διευθυντικά στελέχη θεωρούν ότι αυτού του είδους η εκπαίδευση είναι κάτι σαν τις εκδρομές των προσκόπων, ορισμένες από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές εταιρείες -όπως π.χ. η Heineken- ότι τα προγράμματα αυτά, τα οποία απευθύνονται σε ενήλικους και πραγματοποιούνται με έξοδα της εταιρείας, είναι εξαιρετικά χρήσιμα παρά τις ασυνήθιστες μεθόδους διδασκαλίας
Όπως απέδειξαν τα αποτελέσματα των μαθημάτων το πρόγραμμα του Κρες Πάρκερ που διαρκεί 11 ημέρες, είναι ένα από τα λίγα εκπαιδευτικά προγράμματα που επιβεβαιώνουν την αποτελεσματικότητα της εκπαίδευσης σε συνδυασμό με την περιπέτεια, την καλλιέργεια ομαδικού πνεύματος και την προώθηση της συνεργασίας μεταξύ των στελεχών.
Πριν ξεκινήσει το πρόγραμμα, το Ινστιτούτο εφαρμόζει πάντα την ίδια τακτική: κάθε στέλεχος που πρόκειται να λάβει μέρος στο πρόγραμμα, θα πρέπει να προσκομίσει τουλάχιστον έξι ερωτηματολόγια, τα οποία θα αναφέρονται στη συμπεριφορά του και τα οποία έχουν συμπληρώσει προηγουμένως κάποιοι από τους υφισταμένους του.
Κατά τον καθηγητή Κρις Πάρκερ. σκοπός του αυτού σεμιναρίου με τις πολλές δοκιμασίες είναι να απελευθερώσει την ένταση την οποία έχουν πολλοί μάνατζερς μέσα τους. Ένταση πολλές φορές καταστροφική και ελάχιστα εποικοδομητική για την εταιρεία και τους ίδιους.
«Οι μάνατζερς θα πρέπει να μάθουν να ελέγχουν τους φόβους και τις ανασφάλειές τους. Ειδικές κάμερες παρακολουθούν κάθε τους κίνηση», λέει ο Βρετανός καθηγητής. Έτσι, μία από τες κυριότερες αρχές του προγράμματος είναι η καθημερινή αυτοσυγκέντρωση. Ο χρόνος που δίδεται για αυτοσυγκέντρωση ύστερα από κάθε άσκηση είναι ίσος με την διάρκεια της άσκησης. Έπειτα από ένα 24ωρο διάλειμμα, οι εκπαιδευόμενοι επιστρέφουν στις τάξεις.
Τις τρεις πρώτες ημέρες της υλοποίησης του προγράμματος, τα μέλη του γκρουπ χωρίζονται σε δύο ομάδες των οκτώ ατόμων και υποβάλλονται στην αυστηρή δοκιμασία της αυτοκριτικής μέσα στην τάξη. Στην συνέχεια, με έντονα συναισθήματα φόβου, ξεκινούν για τα βουνά όπου αρχίζουν οι πραγματικές δοκιμασίες.
Όπως είπαν στελέχη επιχειρήσεων τα οποία έλαβαν μέρος στο εκπαιδευτικό αυτό πρόγραμμα, οι ασκήσεις αυτοκριτικής είναι εξαιρετικά χρήσιμες, καθώς η προσωπική εκτίμηση των ανώτατων στελεχών για τις ικανότητές τους δεν συμπίπτει: πάντα με την γνώμη των υφισταμένων τους. Εξάλλου, όπως δήλωσε ο Χενκ Μπέσκερς, πρώην γενικός διευθυντής του Ολλανδικού Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών. Το σημαντικότερο δίδαγμα ήταν ότι έμαθε να αντιμετωπίζει τους συνεργάτες του με περισσότερη κατανόηση, γεγονός που τον βοήθησε ιδιαίτερα κατά την περίοδο της αναδιοργάνωσης του Οργανισμού.
«Τα κορυφαία στελέχη» τονίζει o καθηγητής και ψυχολόγος Κεν Ράσελ, «θα πρέπει κατ' αρχήν να μάθουν ότι η σωστή συμπεριφορά απέναντι στους συνεργάτες τους είναι καθοριστικός παράγοντας για την επίτευξη εποικοδομητικής συνεργασίας Εν συνεχεία, θα πρέπει να μάθουν να αποφεύγουν την αδιαλλαξία, την ευθυνοφοβία, αλλά και την υπέρμετρη εμπιστοσύνη στις ικανότητες τους. Κάτι τέτοιο είναι δυνατόν να επιτευχθεί θέτοντας οποιοδήποτε θέμα υπό συζήτηση και διδάσκοντας τους υφισταμένους να είναι εφευρετικοί, δημιουργικοί και γα αποφεύγουν να εφαρμόζουν αναποτελεσματικές μεθόδους».
Όπως επισημαίνει ο Κρις Πάρκερ, είναι προς το συμφέρον της εταιρείας να διδάσκει τα ανώτατα στελέχη της να εργάζονται με ομαδικό πνεύμα. Ο κύριος στόχος των ασκήσεων που περιλαμβάνει το πρόγραμμα είναι η επίτευξη αποτελεσματικής συνεργασίας μεταξύ των στελεχών.