Σύμπνοια ακόμη και συνεργασίες σε τεχνοκρατικό επίπεδο μετά τις εκλογές προτείνει ο κ. Γιάννης Δραγασάκης, υπεύθυνος της οικονομικής πολιτικής και υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ σπεύδει να δηλώσει πως το κόμμα του δεν έχει σκοπό να βγάλει τη χώρα από το ευρώ. Υποστηρίζει ότι έχουν συμφέρον οι δανειστές της χώρας να επαναδιαπραγματευτούν ώστε να βρεθεί λύση, καθώς σήμερα «χάνουμε όλοι».

Είναι ψέματα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να βγάλει τη χώρα από το ευρώ, υποστηρίζει. «Εμείς δεν είμαστε φιλοευρωπαϊκό κόμμα, είμαστε ευρωπαϊκό κόμμα». Για μετά τις εκλογές εισηγείται «μέχρι να μπούμε σε λογικές αναδιαπραγμάτευσης ή ακύρωσης του μνημονίου» να τρέξει ό,τι πρέπει να τρέξει, εκτός από μέτρα που επιτείνουν την ύφεση και να διασφαλίσουμε ότι θα έρθει η δόση των 4 δισ. ευρώ.

Εμφανίζεται «αντιδογματικός» όσον αφορά τη σχέση δημοσίου και ιδιωτικής οικονομίας, αναφέροντας πως στις προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο διάλογος με τις παραγωγικές τάξεις. Σημειώνει ότι θα επιδιωχθεί διάλογος με τον κλάδο της ναυτιλίας, με στόχο την αύξηση των φορολογικών εσόδων, αλλά και τη δημιουργία κινήτρων για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων εντός Ελλάδας.

Εκτιμά ότι η πάταξη της παραοικονομίας -την οποία αποδίδει σε μια στρεβλή αντίληψη αναπλήρωσης της ανταγωνιστικότητας- μπορεί να προέλθει από συντονισμένες πολιτικές, όπου το «κράτος κάτι θα δώσει, ζητώντας πίσω να πληρώνονται οι φόροι».

Υποστηρίζει ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις στους τομείς της γραφειοκρατίας, της διαφθοράς, της χωροταξίας και τη δημιουργία σύγχρονων υποδομών, ώστε η επιχειρηματικότητα να απεμπλακεί. Υπογραμμίζει δε ότι αν γίνουν αυτά ίσως «μια αριστερή κυβέρνηση αποδειχθεί πιο φιλική προς τις επιχειρήσεις».

Προτάσσει ως κρίσιμο ζήτημα τη φορολογική μεταρρύθμιση με σκοπό τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και την αύξηση των εσόδων κατά τουλάχιστον 4% του ΑΕΠ, καλύπτοντας την απόκλιση με τον μέσο ευρωπαϊκό όρο. Θεωρεί απαραίτητες τη δημιουργία περιουσιολογίου με στοιχεία και για την περιουσία που βρίσκεται στο εξωτερικό, την κατάργηση ειδικών φορολογικών καθεστώτων και την ανασύσταση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού.

Αναφερόμενος στον δημόσιο τομέα, θεωρεί ότι η περικοπή δαπανών στο ύψος που προβλέπει το μνημόνιο καθιστά τη χώρα μη ισότιμη στην ευρωζώνη και υποστηρίζει ότι αυτές θα πρέπει να βρίσκονται κοντά στον μέσο όρο αυτής.

Εκτιμά ότι το μοντέλο λειτουργίας του Δημοσίου έχει καταρρεύσει και πρέπει να αλλάξει. Αυτό όμως πρέπει να γίνει με όρους συνεννόησης για να πετύχει. Προτείνει έλεγχο και αξιολόγηση των δαπανών ώστε αυτές να έχουν κοινωνική αποτελεσματικότητα, ενώ θεωρεί κρίσιμη την εξάλειψη της διαμεσολάβησης στο Δημόσιο. Προτάσσει τη στροφή πόρων στην έρευνα και τη στήριξη της απασχόλησης, ειδικά στους νέους.

Τέλος, εκτιμά ότι το τραπεζικό σύστημα θα πρέπει να λειτουργήσει προς το συμφέρον της οικονομίας, υπό δημόσιο έλεγχο και διοικήσεις που θα δεσμεύονται σε συγκεκριμένους στόχους. «Οι τράπεζες πρέπει να έχουν κέρδη, αλλά να μην είναι κερδοσκοπικοί οργανισμοί», υποστηρίζει.

 
* To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.