H "λούμπα" και το "παν μέτρον άριστον"!

Μερικές φορές από αλλού το περιμένεις κι από αλλού σου ’ρχεται. Αυτό μπορεί να πάθει η κυβέρνηση που δίνει την εντύπωση ότι επικεντρώνεται στην αύξηση των εσόδων για να μειώσει το έλλειμμα.

Δημοσιεύθηκε: 24 Νοεμβρίου 2009 - 07:46

Dr Money

Αν ερχόταν κάποιος από το εξωτερικό και διάβαζε όλα όσα γράφει εδώ και εβδομάδες ο Τύπος για τη δημοσιονομική πολιτική της κυβέρνησης, θα έπρεπε να καταλήξει σε ένα απλό συμπέρασμα.

Η κυβέρνηση επιδιώκει τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος πρωτίστως μέσω της αύξησης των φόρων και της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής και δευτερευόντως μέσω της μείωσης των πρωτογενών δαπανών και του εξορθολογισμού του δημόσιου τομέα.

Καλώς ή κακώς, αυτή είναι η εικόνα που στέλνει προς τα έξω και στηρίζεται σε μια απλή λογική.

Οι δαπάνες του ελληνικού προϋπολογισμού ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι περίπου ίσες με τον μέσο όρο των χωρών της ευρωζώνης, ενώ αντίθετα τα ελληνικά έσοδα είναι χαμηλότερα κατά 5 περίπου ποσοστιαίες μονάδες από τον μέσο όρο στην ευρωζώνη.

Υπάρχει λοιπόν φορολογητέα ύλη που διαφεύγει και θα πρέπει να συλληφθεί.

Όμως, στην ωραία χώρα όπου ζούμε όλοι γνωρίζουν επίσης ότι το μεγαλύτερο μέρος των κρατικών δαπανών κατευθύνεται για την πληρωμή μισθών και συντάξεων σε ανθρώπους που απολαμβάνουν τη σιγουριά της μονιμότητας και συνήθως χαρακτηρίζονται από χαμηλή παραγωγικότητα.

Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί το ότι η πρόσληψή τους έγινε συνήθως με μη αξιοκρατικά κριτήρια και πιθανόν εις βάρος άλλων συναδέλφων τους, που δεν είχαν τόσο χοντρό μέσο.

Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα δεν είναι στραβοί για να μην τα βλέπουν όλα αυτά, όντως έχοντας επίσης να αντιμετωπίσουν την ανασφάλεια στην εργασία τους, ιδίως σε περίοδο οικονομικής κρίσης όπως σήμερα.

Είναι λοιπόν επόμενο αρκετοί να μη θεωρούν υποχρέωσή τους να πληρώνουν με τους φόρους τους όλους τους γραφειοκράτες που τους κάνουν επιπλέον τη ζωή δύσκολη.

Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι σε μια ευνομούμενη πολιτεία θα πρέπει κάποιοι να είναι πιο "έξυπνοι" από τους άλλους που δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν.

Σημαίνει όμως ότι για να αποκτήσει ο μέσος Έλληνας φορολογική συνείδηση θα πρέπει να διαπιστώσει ότι οι φόροι του πιάνουν τόπο και δεν πάνε για εξαγορά ψήφων κάθε φορά.

Όμως, η κυβέρνηση δεν έχει δείξει μέχρι στιγμής ότι θέλει να σπάσει αβγά στον δημόσιο τομέα, ενώ αντίθετα έχει αποδείξει πως επιδιώκει να μειώσει το έλλειμμα μέσω της είσπραξης περισσότερων φορολογικών εσόδων.

Δεν είναι λοιπόν μόνο οι φοροφυγάδες που έχει φοβίσει.

Είναι επίσης και οι καθ' όλα συνεπείς φορολογούμενοι που τυχαίνει να βγάζουν πάνω από 30.000 - 40.000 ευρώ ετησίως, οι ιδιοκτήτες ακινήτων που διαπιστώνουν ότι η μεγάλη ακίνητη περιουσία ξεκινά από τις 400.000 ευρώ, και πάει λέγοντας.

Το ΠΑΣΟΚ διαλαλούσε προεκλογικά ότι είχε διαφορετική πολιτική φιλοσοφία από τη Ν.Δ. γιατί θεωρούσε πως η δραστική μείωση του ελλείμματος δεν θα έπρεπε να είναι αυτοσκοπός σε περίοδο ύφεσης και προείχε η τόνωση της οικονομικής δραστηριότητας.

Η αύξηση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων (ΠΔΕ) ίσως βοηθήσει προς αυτήν την αναπτυξιακή κατεύθυνση.

Όμως, η κυβέρνηση θα διαπιστώσει ότι το ΠΔΕ δεν αρκεί για να μπει η οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης αν συνεχίσει να απειλεί με αύξηση του φορολογικού βάρους τα υποζύγια του προϋπολογισμού και όλους τους άλλους, γιατί πολύ απλά θα περιορίσουν την καταναλωτική τους δαπάνη.

Κι ας μην ξεχνάμε ότι η κατανάλωση ξεπερνά το 70% του ΑΕΠ στην Ελλάδα.

Αν μάλιστα επιδεινωθεί το κλίμα στην αγορά εργασίας και ανέβει η ανεργία τους επόμενους μήνες, όπως περιμένουν πολλοί, η μείωση της κατανάλωσης ίσως δεν είναι μόνο προληπτική λόγω της αίσθησης της αβεβαιότητας αλλά μονιμότερη εξαιτίας της απώλειας εργασίας.

Σε αυτήν την περίπτωση η επίτευξη του στόχου για μείωση του ελλείμματος θα χρειαστεί επιπλέον περιοριστικά μέτρα που θα επιδεινώσουν περαιτέρω το κλίμα.

Αυτό όμως δεν είναι το ζητούμενο.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.