Αγρότες: Δύο μέτρα και δύο σταθμά

Λεφτά υπάρχουν. Αν δεν υπήρχε η πανδημία, κάποιος θα νόμιζε ότι η χώρα θα πάει σε εκλογές τον Σεπτέμβριο, με βάση την προϊστορία. Κι αυτό γιατί ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Βεσυρόπουλος, βουλευτής της εκλογικής περιφέρειας Ημαθίας, εξήγγειλε την Παρασκευή στη Βουλή την απαλλαγή των αγροτών του κανονικού καθεστώτος από το τέλος επιτηδεύματος των 650 ευρώ έκαστος, που για πρώτη φορά θα πλήρωναν εφέτος. Η φοροελάφρυνση εκτιμάται μεταξύ 100 και 200 εκατ. ευρώ. 

Η απόφαση εξαιρεί τους υπόλοιπους ελεύθερους επαγγελματίες, που θα πρέπει να καταβάλλουν κανονικά το τέλος επιτηδεύματος. Και φυσικά ούτε κουβέντα για τον φόρο αλληλεγγύης που πληρώνουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι.

Σημειωτέον ότι οι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, δηλ. εκείνοι των οποίων το αγροτικό εισόδημα αντιστοιχεί στο 50% του συνολικού εξού και οι αγρότες των πόλεων (Κολωνακίου), είναι η μοναδική ομάδα ελεύθερων επαγγελματιών που έχει έκπτωση φόρου 1.900-2.100 ευρώ (έμμεσο αφορολόγητο) όπως οι μισθωτοί, συνταξιούχοι. Επιπλέον, πράσινες επιχορηγήσεις έως 12 χιλ. ευρώ δεν θεωρούνται έσοδα, ούτε οι επενδυτικές επιχορηγήσεις ούτε οι αποζημιώσεις. Τέλος, ο φορολογικός συντελεστής επί των κερδών για συνεταιρισμούς  και κοινά αγροτικά σχήματα βρίσκεται στο επίπεδο που θέλουν να το δουν οι  υπόλοιπες εταιρείες της χώρας, δηλ. στο 10%.

Μάλιστα, πριν λίγες μέρες, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκης Βορίδης, βουλευτής  Ανατολικής Αττικής, χαιρέτισε την απόφαση της Ειδικής Επιτροπής Γεωργίας και του Ευρωκοινοβουλίου να υπερψηφίσουν το Εξαιρετικό Προσωρινό Μέτρο Στήριξης του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης. Η απόφαση αφορά την αξιοποίηση αδιάθετων κονδυλίων του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης, προκειμένου αυτά να διατεθούν σε αγρότες και επιχειρήσεις που έχουν πληγεί από τον κορωνοϊό μέχρι του ποσού των 7.000 ευρώ για κάθε αγρότη και 50.000 ευρώ για κάθε μικρομεσαία αγροτική επιχείρηση. 

Η ανωτέρω ειδική φορολογική μεταχείριση σ’ έναν κλάδο που χαρακτηρίζεται από μεγάλη φοροδιαφυγή δείχνει πόσο υπολογίζει η πολιτική ηγεσία τις ψήφους των 500 χιλ. περίπου κατ’ επάγγελμα αγροτών και των οικογενειών τους. Ομως, η προνομιακή φορολογική μεταχείριση μιας ομάδας πίεσης έναντι του συνόλου δημιουργεί το αίσθημα της αδικίας στους υπόλοιπους και δεν βοηθά στη διαμόρφωση της φορολογικής συνείδησης.

Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος, όπως ανέφερε ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Βεσυρόπουλος στη Βουλή, που επιτρέπει τέτοιες επιλεκτικές παροχές ή απλά έχει εκληφθεί η ρήτρα διαφυγής της ΕΕ για τα μέτρα αντιμετώπισης του κορωνοϊού ως τέτοιος. Γνωρίζουμε όμως ότι στην ελληνική ιστορία υπάρχουν περιπτώσεις που το ξεχείλωμα του δημοσιονομικού πουλόβερ ξεκίνησε με αποσπασματική  παροχή προς μια οργανωμένη ομάδα πίεσης και σύντομα επεκτάθηκε σε άλλες. 

Θα έπρεπε να καταργηθεί εν μέρει ή συνολικά το τέλος επιτηδεύματος για όλους ή για κανέναν. Αυτό που έγινε, δείχνει απλά πως υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά και ευνοημένοι είναι οι αγρότες.