Οι παλιές «αμαρτίες» των τραπεζών θα πληρωθούν

Στον τρίτο όροφο του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους, βρίσκεται ακόμη το χρηματοκιβώτιο που ο Χαρίλαος Τρικούπης άνοιξε για να δείξει πως ήταν αδειανό, την εποχή που ξεστόμισε τη γνωστή φράση «Δυστυχώς, επτωχεύσαμεν». Μάλιστα, υπάρχει σχετική φωτογραφία της εποχής που τον δείχνει με το χρηματοκιβώτιο αδειανό. 

Το χρηματοκιβώτιο, το οποίο είναι ακόμη εδώ αλλά τα κλειδιά του αγνοούνται, θα έπρεπε να είναι σε περίοπτη θέση ως σύμβολο μιας εποχής αλλά και, γενικότερα, των χρεοκοπιών της Ελληνικής Δημοκρατίας. Η τελευταία εμφανίζεται να χρεοκοπεί κάθε 40-50 χρόνια. 

Αυτό είναι διδακτικό αλλά και ανακουφιστικό ταυτόχρονα, αν σκεφτεί κανείς ότι την τελευταία χρονιά που χρεοκοπήσαμε επισήμως ήταν το 2012 και επομένως, έχουμε μερικές δεκαετίες μπροστά μας χωρίς χρεοκοπία. Δεν σημαίνει όμως ότι το κράτος μπορεί και πρέπει να είναι γενναιόδωρο προς όλους.

Το αναφέρουμε με αφορμή το χθεσινό ρεπορτάζ της Αναστασίας Παπαϊωάννου, που θέλει τις τράπεζες να ζητούν από το δημόσιο να συμπεριλάβει στο χρονοδιάγραμμα της αποπληρωμής των εγγυήσεων που έχει παράσχει για στεγαστικά και μικρά επιχειρηματικά δάνεια προς ευπαθείς οικονομικά ομάδες -σεισμόπληκτους, πυρόπληκτους, κατοίκους ακριτικών περιοχών- να συμπεριληφθούν, πλην όσων έχουν καταπέσει, δηλ. 2,1 δισ. ευρώ, και τα υπόλοιπα που ανέρχονται σε 1,5 δισ. ευρώ.

Όμως, οι πληρωμές για τις καταπτώσεις των εγγυήσεων αποτυπώνονται στις δαπάνες του προϋπολογισμού και επηρεάζουν το δημοσιονομικό αποτέλεσμα. Γι’ αυτό τον λόγο, η κυβέρνηση έχει αποστείλει σχέδιο δράσης (action plan) στην Κομισιόν, που προβλέπει την πληρωμή των καταπτώσεων σε 7 χρόνια. Στην 4η μεταμνημονιακή έκθεση υπάρχει σχετική αναφορά. Και φυσικά για να πληρωθούν οι τράπεζες θα πρέπει να εξεταστούν τα αιτήματα που έχουν στείλει για δάνεια ύψους 2,1 δισ. ευρώ περίπου μέχρι στιγμής από τους αρμόδιους υπαλλήλους.

Όμως, δεν μπορούν να πληρωθούν οι τράπεζες για καταπτώσεις δανείων με κρατικές εγγυήσεις των οποίων οι φάκελοι είναι ημιτελείς. Γι’ αυτά τα δάνεια, οι τράπεζες θα πρέπει να προχωρήσουν στη λήψη προβλέψεων καθώς είναι λογικό να μη δοθεί έγκριση για πληρωμές από το ΓΛΚ καθώς όσοι βάλουν την υπογραφή τους κινδυνεύουν να υποστούν τις συνέπειες αργότερα.

Δεν είναι γνωστό το ύψος των δανείων των οποίων οι φάκελοι δεν είναι πλήρεις. Όμως, οι τράπεζες θα πρέπει να έχουν κάποια εικόνα. Και ασφαλώς θα ήταν οξύμωρο να δεσμευτεί το δημόσιο να αποπληρώσει δάνεια με κρατικές εγγυήσεις ύψους 1,5 δισ. ευρώ που δεν έχουν καταπέσει. Κάτι τέτοιο δεν θα ήταν αφενός σύννομο, αφετέρου, θα έστελνε το λανθασμένο μήνυμα προς τους δανειολήπτες να μην τα εξυπηρετούν.

Κοντολογίς, οι τράπεζες  θα πρέπει να πάρουν προβλέψεις για τα δάνεια με κρατικές εγγυήσεις που έδωσαν στο παρελθόν και κατέπεσαν χωρίς πλήρεις φακέλους.

Η κοινωνική πολιτική, κατ’ άλλους απόπειρα εξαγορά ψήφων, που ακολούθησαν διαφορετικές κυβερνήσεις στο παρελθόν έχει κόστος. Τόσο για τους σημερινούς φορολογούμενους όσο και για τις τράπεζες.