Οι ηλεκτρονικές συναλλαγές θέλουν κι άλλη τροφή

Η δημιουργία ενός ενάρετου φορολογικού κύκλου με τη διοχέτευση των εσόδων που προέρχονται από τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης προς τη μείωση των φορολογικών συντελεστών και την ενίσχυση της φορολογικής συμμόρφωσης πρέπει να είναι στόχος κάθε κυβέρνησης.

Η σημερινή έχει δείξει θετικά μέτρα γραφής σ’ αυτό το μέτωπο.

Όμως,  προφανώς δεν είναι αρκετά καθώς αφορούν κυρίως ένα περιορισμένο μέρος της φορολογικής βάσης, π.χ. τις 400 χιλ. ελεύθερους επαγγελματίες, μερίσματα και νομικά πρόσωπα. 

Ο ΕΝΦΙΑ είναι ο μοναδικός φόρος που μειώθηκε για όλους και με την προηγούμενη κυβέρνηση, ο ΦΠΑ σε τρόφιμα και κάποια άλλα είδη ευρείας κατανάλωσης. Δυστυχώς, τη μείωση του ΦΠΑ στο ηλεκτρικό ρεύμα την «έφαγε» η ΔEH. 

Ο πιο σωστός και δίκαιος τρόπος για να συνεχισθεί ο ενάρετος φορολογικός κύκλος, εκτός από τη διανομή του υπερπλεονάσματος σε μόνιμη βάση και τη μείωση των καταναλωτικών κρατικών δαπανών, είναι η διεύρυνση της φορολογικής βάσης, χωρίς τις ακρότητες του παρελθόντος.

Η διεύρυνση της χρήσης των ηλεκτρονικών μέσων πληρωμών (ΗΜΠ), π.χ. κάρτες, e-banking, mobile banking κ.λπ., με ταυτόχρονο περιορισμό του ρευστού στις συναλλαγές είναι ο ιδανικός τρόπος.

Το βασικό εργαλείο για το 2020 είναι ο αυξημένος συντελεστής 30% για δαπάνες με ΗΜΠ κατά τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος. Όμως, ακόμη διερευνάται νομικά τι θα πρέπει να ισχύει για όλους και όχι μόνο για μισθωτούς και συνταξιούχους κατά τα ισχύοντα, απ’ όσο κατανοούμε.    

Δεν θα έπρεπε να είναι το μοναδικό βασικό εργαλείο. 

Επίσης, μας έχει κάνει εντύπωση η απάντηση που δίνουν στο ΥΠΟΙΚ όταν ερωτώνται αν θα μειωθεί το όριο των 500 ευρώ για συναλλαγές με μετρητά παρά τα δημοσιεύματα στον Τύπο για μείωσή του στα 200 ή 300 ευρώ. «Αυτό δεν έχει τεθεί ακόμη», είναι η επωδός.   

Ακόμη, το ΥΠΟΙΚ είχε ανακοινώσει την Άνοιξη του 2018 ότι η εφαρμογή της  ηλεκτρονικής τιμολόγησης, δηλ. η ανταλλαγή ψηφιακών τιμολογίων μεταξύ επιχειρήσεων, θα ξεκινούσε «σε ένα σημαντικό ποσοστό επιχειρήσεων από την 1η Ιανουαρίου  του 2019». 

Είμαστε στον Οκτώβριο του 2019 και ακόμη δεν έχουμε ακούσει κάτι σχετικό πέραν την αναφοράς που υπάρχει στο προσχέδιο του 2020. 

Ακόμη, οι τραπεζίτες αναφέρουν ότι εκατοντάδες χιλιάδες POS ανά την επικράτεια δεν χρησιμοποιούνται. Είναι μια σαφής ένδειξη της απροθυμίας που υπάρχει σε πολλούς επαγγελματίες και της τάσης προς την αδιαφάνεια. 

Δεν θα έπρεπε η εκτελεστική εξουσία να τους «πείσει» να χρησιμοποιούν τα POS, με το φόβητρο της επιβολής προστίμων και ενός πλέγματος κινήτρων για την καταγγελία επιχειρήσεων που δεν δέχονται ΗΜΠ, επικαλούμενες «τεχνικό πρόβλημα»; 

Από την άλλη πλευρά, η αναμενόμενη περαιτέρω αύξηση των ηλεκτρονικών συναλλαγών θα έπρεπε να οδηγήσει επίσης σε μείωση των τραπεζικών χρεώσεων για τη χρήση POS από επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες. Η εκτελεστική εξουσία θα πρέπει να πιέσει τις τράπεζες προς αυτή την κατεύθυνση.

Και φυσικά, θα πρέπει κάποτε να υλοποιηθεί η διασύνδεση των ταμειακών μηχανών με τους κεντρικούς servers της ΓΓΠΣ, που ξεκίνησε το 2013-2014, για να εισπράττεται τουλάχιστον ο ΦΠΑ όταν εκδίδονται αποδείξεις.

Η δημιουργία ενός ενάρετου κύκλου με μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης και τη χρηματοδότησή της από τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης μέσω της διεύρυνσης χρήσης των ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής (ΗΜΠ) είναι ο σωστός δρόμος.

Για να αποφέρει περισσότερους καρπούς, δεν αρκεί ο συντελεστής του 30%.  Η διεύρυνση χρήσης των ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής (ΗΜΠ) θα πρέπει να ενθαρρυνθεί περισσότερο και να στηριχθεί σε περισσότερα πόδια.